Exploring the Reflection of Family Violence in Common Folk Tales of Bakhtiari Culture
Document Type : پژوهشی اصیل
Author
Associate Professor of Persian Language and Literature, Shahrekord University and Research Institute of Kurdology, Shahrekord, Iran
Abstract
Through symbolic modeling in tales, the specific attitudes to domestic or family violence are conveyed to the audience. By exploring them, we can thus attain different attitudes to violence. This research aims to explore family violence, its causes, and factors that control it in Bakhtiari folk tales based on the theories of social psychologists (with an emphasis on the theory of psychologists who believe in the social origin of aggression and social learning). This research was conducted using the documentary study method. The research population consisted of 139 written folk tales in Bakhtiari culture. After the violent scenes were extracted, they were classified in several general and main categories based on the theoretical framework and research objectives. We qualitatively analyzed the categories and sub-categories after counting them and taking percentages. The results of the study showed that verbal-mental violence has been more reflected in these tales and the family members have sought to cause psychological harm and endanger the other one's face. The wife/mother has been more the perpetrators of the family violence and the husband/father and daughter/sister have been more the victims of the violence. The socio-cultural (patriarchy, greed, deception, lie, and betrayal) and psychological factors (feeling of humiliation, failure and anger) have played the most role in causing family violence in these tales. There have been two types of negative and positive attitudes to family violence in these tales. In some tales, the wrongdoers have been punished by extremely aggressive behavior, and there has been a positive attitude to this violence. This caused the audience to come to the conclusion that they should do aggressive behaviors against other people's mistakes. Therefore, such an attitude can increase aggression.
Keywords
Subjects
آسمند، ع.، خسروی، ح. (1377). افسانه‌های چهارمحال و بختیاری. شهرکرد: انتشارات ایل.
احمدی، ح.، زنگنه، م.(1383). بررسی جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر خشونت شوهران علیه زنان در
خانواده. مقالات اولین همایش ملی آسیب‌های اجتماعی در ایران، انجمن جامعه‌شناسی ایران،
صص172-187.
اکبری، ر. دنیایی، ا.(1398). جامعه‌شناسی خانواده و آسیب‌های نویدپدید آن. تهران: آوای نور.
بابایی حسن‌سرا، م. قلندری، م.(1397). تأثیر قصه‌گویی بر گرایش منفی نسبت به والدین و
پرخاشگری کودکان. رویش روانشناسی، 7(3)، صص53-78.
بارون، ر. و همکاران(1388). روانشناسی اجتماعی. ترجمۀ یوسف کریمی، تهران: روان.
بلالی میبدی، ف.، حسنی، م.(1388). فراوانی خشونت علیه زنان توسط همسرانشان در شهر کرمان.
روان‌پزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 5(3)، صص300-307.
تهماسبی کهیانی، ج.(1391). اوسانه‌های لردگان. شهرکرد: نیوشه.
ثنایی، ب.(1368). نظریه یادگیری اجتماعی. فصلنامه تعلیم و تربیت، 20. صص11-21.
درویش‌پور، م.(1378). چرا مردان به اعمال خشونت علیه زنان ترغیب می‌شوند؟. مجلۀ زنان، 8(56)،
صص55-59.
داود منیر، م. و همکاران(1388). خشونت خانوادگی، عوامل و راه‌کارهای مقابله با آن. بی‌جا: مطبعۀ
محمدیوسف عطا.
دقیقیان، و.(1385). افسانه‌های بختیاری. تهران: کتاب روشن.
رئیسی، ج. (1382).جوانان و ناهنجاری‌های رفتاری. فصلنامۀ علوم اجتماعی دانشگاه علامه
طباطبایی، 21، صص 138-158.
سلیمی، م.، چیست‌ساز، م.( 1399). شناسایی عوامل مؤثر بر خشونت خانگی علیه مردان. پژوهش‌های
جامعه‌شناختی، 14(14)، صص51-74.
صداقت، ک.، زرینیان، ج.(1387). عوامل اجتماعی و خشونت خانوادگی در بین خانواده‌های شهر
تبریز. مجلۀ جامعه‌شناسی 1(1)،صص111-135.
عبدالهی‌نژاد، ع. مجلسی، ن.(1397). خشونت کلامی در فضای مجازی؛ مطالعۀ موردی
اظهارنظرهای دنبال‌کنندگان در صفحات اینستاگرام هنرمندان ایرانی. مطالعات رسانه‌های
نوین،4(13)، صص1-61.
کار، م.(1380). پژوهشی دربارۀ خشونت علیه زنان در ایران. تهران: انتشارات روشنگران.
کریمی، ی.(1393). روانشناسی اجتماعی. تهران: دانشگاه پیام نور.
کلاینبرگ، ا.(1386). روانشناسی اجتماعی. ترجمۀ علی محمد کاردان، تهران: انتشارات علمی و
فرهنگی.
گلچین، م.، همکاران(1401). بازنمایی خشونت در مثل‌های لکی. مسائل اجتماعی ایران، 13(1)،
صص229-248.
لوریمر، د.(1401). قصه‌های بختیاری. ترجمۀ الهه رضوی و صدیقه رضوی، شهرکرد: دزپارت.
لیموچی، ک.(1385). افسانه‌های مردم بختیاری. تهران: پازی تیگر.
محمدی، ف.، میرزایی، ر. (1391). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر خشونت زنان(مطالۀ شهرستان
روانسر). مطالعات اجتماعی 6(1)،صص1-31.
نصیرزاده، ر.، روشن، ر.(1389). مقایسۀ دو رویکرد قصه‌گویی در کاهش مؤلفه‌های رفتار پرخاشگرانه
از دیدگاه والدین. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل، 2(2)، صص70-76.
وامقی، م.(1392). خشونت خانوادگی در ایران: (مرور مطالعات 1387-1380). فصلنامۀ علمی
پژوهشی رفاه اجتماعی، 13(50). صص37-70.
احمدی، ح.، زنگنه، م.(1383). بررسی جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر خشونت شوهران علیه زنان در
خانواده. مقالات اولین همایش ملی آسیب‌های اجتماعی در ایران، انجمن جامعه‌شناسی ایران،
صص172-187.
اکبری، ر. دنیایی، ا.(1398). جامعه‌شناسی خانواده و آسیب‌های نویدپدید آن. تهران: آوای نور.
بابایی حسن‌سرا، م. قلندری، م.(1397). تأثیر قصه‌گویی بر گرایش منفی نسبت به والدین و
پرخاشگری کودکان. رویش روانشناسی، 7(3)، صص53-78.
بارون، ر. و همکاران(1388). روانشناسی اجتماعی. ترجمۀ یوسف کریمی، تهران: روان.
بلالی میبدی، ف.، حسنی، م.(1388). فراوانی خشونت علیه زنان توسط همسرانشان در شهر کرمان.
روان‌پزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 5(3)، صص300-307.
تهماسبی کهیانی، ج.(1391). اوسانه‌های لردگان. شهرکرد: نیوشه.
ثنایی، ب.(1368). نظریه یادگیری اجتماعی. فصلنامه تعلیم و تربیت، 20. صص11-21.
درویش‌پور، م.(1378). چرا مردان به اعمال خشونت علیه زنان ترغیب می‌شوند؟. مجلۀ زنان، 8(56)،
صص55-59.
داود منیر، م. و همکاران(1388). خشونت خانوادگی، عوامل و راه‌کارهای مقابله با آن. بی‌جا: مطبعۀ
محمدیوسف عطا.
دقیقیان، و.(1385). افسانه‌های بختیاری. تهران: کتاب روشن.
رئیسی، ج. (1382).جوانان و ناهنجاری‌های رفتاری. فصلنامۀ علوم اجتماعی دانشگاه علامه
طباطبایی، 21، صص 138-158.
سلیمی، م.، چیست‌ساز، م.( 1399). شناسایی عوامل مؤثر بر خشونت خانگی علیه مردان. پژوهش‌های
جامعه‌شناختی، 14(14)، صص51-74.
صداقت، ک.، زرینیان، ج.(1387). عوامل اجتماعی و خشونت خانوادگی در بین خانواده‌های شهر
تبریز. مجلۀ جامعه‌شناسی 1(1)،صص111-135.
عبدالهی‌نژاد، ع. مجلسی، ن.(1397). خشونت کلامی در فضای مجازی؛ مطالعۀ موردی
اظهارنظرهای دنبال‌کنندگان در صفحات اینستاگرام هنرمندان ایرانی. مطالعات رسانه‌های
نوین،4(13)، صص1-61.
کار، م.(1380). پژوهشی دربارۀ خشونت علیه زنان در ایران. تهران: انتشارات روشنگران.
کریمی، ی.(1393). روانشناسی اجتماعی. تهران: دانشگاه پیام نور.
کلاینبرگ، ا.(1386). روانشناسی اجتماعی. ترجمۀ علی محمد کاردان، تهران: انتشارات علمی و
فرهنگی.
گلچین، م.، همکاران(1401). بازنمایی خشونت در مثل‌های لکی. مسائل اجتماعی ایران، 13(1)،
صص229-248.
لوریمر، د.(1401). قصه‌های بختیاری. ترجمۀ الهه رضوی و صدیقه رضوی، شهرکرد: دزپارت.
لیموچی، ک.(1385). افسانه‌های مردم بختیاری. تهران: پازی تیگر.
محمدی، ف.، میرزایی، ر. (1391). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر خشونت زنان(مطالۀ شهرستان
روانسر). مطالعات اجتماعی 6(1)،صص1-31.
نصیرزاده، ر.، روشن، ر.(1389). مقایسۀ دو رویکرد قصه‌گویی در کاهش مؤلفه‌های رفتار پرخاشگرانه
از دیدگاه والدین. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل، 2(2)، صص70-76.
وامقی، م.(1392). خشونت خانوادگی در ایران: (مرور مطالعات 1387-1380). فصلنامۀ علمی
پژوهشی رفاه اجتماعی، 13(50). صص37-70.
