An Analysis of the Function of Animal Symbols in Persian Proverbs Based on Bahmanyari Story Book

Document Type : پژوهشی اصیل

Authors
1 Associate Professor, Faculty of Persian Language and Literature, University of Tehran
2 Candidate of Persian Language and Literature, University of Tehran
Abstract
Although proverbs possess clear, logical and semantic structures, the use of some rhetorical elements has, in addition to making the proverbs more beautiful and effective, given depth and strength to their concepts and made them more reflective. One of these elements is the "symbol". In this article, we will illustrate the symbolic role of animals in proverbs. The purpose of this study is to analyze the quality and quantity of applying animal symbols in proverbs and the number of animal symbols used in making proverbs. The main body of the paper presents the statistical charts and analysis of examples of proverbs listing the various animal names in the subgroups of domestic animals, non-domestic animals, birds and insects.

The present study is a library research and has been conducted based on a descriptive-analytical approach while implementing statistical methods by studying 6047 proverbs used in the Bahmanyari Story Book. In the end, it was found that, quantitatively, maximum animal symbols used include domestic animals with a percentage of 48.6 and the lowest frequency of animal symbols belong to the birds' group with a percentage of 8.7.

The major reasons for using animal symbols in proverbs may be pointed out as making abstract concepts objective and more tangible, making proverbs attractive, brevity of speech, and avoiding direct vulgar and sarcastic address
Keywords

Subjects


احمدی، بابک (1371). از نشانه های تصویری تا متن. تهران: نشر مرکز.
براهنی، رضا (1380). طلا در مس. ج 1. تهران: زریاب.
بهمنیار، احمد (1361). داستان نامه بهمنیاری . چاپ سوم. تهران. انتشارات تهران : دانشگاه تهران.
تقوی، محمد (1376). حکایت های حیوانات در ادب فارسی. چاپ اول. تهران: روزنه.
جابز، گرترود (1397). فرهنگ سمبل ها. اساطیر و فولکلور . ترجمه محمدرضا تکاپور. تهران: نشر اختران.
حسن پور آلاشتی، حسین و آقا بابایی رودباری، بهروز (1396). «نماد در غزل بعد از انقلاب اسلامی (با تأکید بر اشعار ده شاعر شاخص)» نشریه ادبیات پایداری دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. سال نهم. شماره شانزدهم. صص 41 ـ 67.
حسن لی، کاووس؛ اکبری، ابراهیم (1386). «دوگانگی نگاه شاملو و سپهری به پدیده ای مشترک (پرنده ـ کلاغ)». نشریه علمی ـ پژوهشی گوهر دریا. دوره 1. شماره 2. تابستان 86. صص 82 ـ 67.
دمیری، کمال الدین (1424ق). حیوه الحیوان الکبری. الطبعه الثانیه. بیروت: دارالکُتُب العلمیّه.
ذوالفقاری، حسن (1392). فرهنگ بزرگ ضرب المثل های فارسی. چاپ اول. تهران: نشر علم.
رحیمی، امین؛ موسوی، سیده زهرا؛ مروارید، مهرداد (1393). «نمادهای جانوری نفس در متون عرفانی با تکیه بر آثار سنایی، عطار و مولوی». متن پژوهی ادبی. سال 18. شماره 62. زمستان 1393. صص 173 ـ 147.
سرلو، خوان ادواردو (1389). فرهنگ نمادها. ترجمه مهرانگیز اوحدی. تهران: انتشارات دستان.
سلاجقه، پروین (1390). «جستاری در چگونگی کارکرد نمادهای جانوران در اشعار صائب تبریزی و بیدل دهلوی» در فصل نامه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی. شماره بیست و یکم. تابستان 1390 . صص 121 ـ 140.
شاملو، احمد (1378). مجموعه آثار. تهران: نشر نگاه.
شریفی، محمد (1395). فرهنگ ادبیات فارسی معاصر. ویراستار محمدرضا جعفری. تهران: نشر نو.
شمیسا، سیروس (1391). مکتب های ادبی . تهران: نشر قطره.
عبداللهی، منیژه (1381). فرهنگنامه جانوران در ادب فارسی، تهران: انتشارات پژوهنده.
فتوحی، محمود (1385). بلاغت تصویر. تهران: سخن.
محمودی، مریم و الیاسی، رضا (1396). «نمادشناسی حیوانات در کتاب طرب المجالس» در فصل نامه متن شناسی ادب فارسی. شماره چهارم (پیاپی 36). زمستان 1396. صص 57 ـ 70.
یاحقی، محمدجعفر (1389). فرهنگ اساطیر و داستان واره ها در ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
یونگ، کارل گوستاو (1352). انسان و سمبول هایش. ترجمه ابوطالب صارمی. تهران: امیرکبیر