A Study on the Childhood Maturity Process in the Fairy Tale of Limped Deer through Bruno Bethlehem's Perspective
Authors
1
Islamic Azad university Khorram Abad lorestan
2
Islamic Azad University Khorram Abad Lorestan
3
Associate Professor of Persian Language and Literature -Lorestan University- The Visiting professor of IslamicAzad University Khorram Abad Lorestan
Abstract
Psychoanalysts and psychologists of different schools have analyzed fairy tales for psychoanalytic purposes. Bruno Bettelheim, a Freudian thinker, seeks to show how fairy tales, using imaginary faces, shape the process of healthy human development and make the process of development interesting and acceptable for the child. The Limped Deer tale helps children figuratively to learn how to manage the two conflicting feelings of love and hatred toward their parents and to preserve the image of the loving parents. In the story, when children leave home, it means that self-care and individualism require leaving home. Running away from the demon is a symbol of the child's conceptualization of the dangers of adolescence as imaginatively disturbing creatures. Siblings are symbols of the need to assimilate conflicting human and animal tendencies within themselves to achieve real development. The whale swallowing the sister represents an unreal death to reach a higher existence. "Replacement", "adjustment and modernization of deep psychological conflicts", "individuality and identity independence", "psychological extraversion", "personality integration", "mental, psychological and social order", "the cultivation of the imagination" are all the most important functions which are extracted from the Limped Deer. Therefore, it is concluded that fairy tales can address the fundamental problems of the child's maturity process figuratively and resolve them in an imaginative and indirect way.
Keywords
Subjects
- آزادبخت، جهان‌شاه (1396). قصۀ سه‌چارکی و ... . خرمآباد: شاپورخواست.
- ــــــــــــــــــ (1388). پاچا (هشت قصه در یک کتاب). خرمآباد: شاپورخواست.
ـ بتلهایم، برونو (1392). افسون افسانه‌ها. ترجمۀ اختر شریعت‌زاده. تهران: هرمس.
ـ پراپ، ولادیمیر (1394). ریخت‌شناسی قصه‌های پریان. ترجمۀ فریدون بدره‌ای. تهران: توس.
ـ جابز، گرترود (1395). فرهنگ سمبل‌ها. اساطیر و فولکلور. ترجمۀ محمد‌رضا بقاپور. تهران: اختران.
ـ حسینی، مریم و مریم عظیمی (1395). «تحلیل قصه‌های پریان ایرانی بر اساس آرای بتلهایم». فرهنگ و ادبیات عامه. س 4. ش 9. صص 103 – 124.
ـ سیاسی، علی‌اکبر (1381). نظریه‌های شخصیت یا مکاتب روان‌شناسی. تهران: مؤسسۀ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
ـ سیف نراقی، مریم و عزت‌الله نادری (1379). اختلالات رفتاری کودکان و روش‌های اصلاح و ترمیم آن. تهران: بدر.
ـ شعاری‌نژاد، علی‌اکبر (1392). روان‌شناسی رشد. تهران: اطلاعات.
ـ شوالیه، ژان و آلن گربران (۱۳۷۹). فرهنگ نمادها. ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی. تهران: جیحون.
- عسکری‌عالم، علی‌مردان (1390). افسانه‌ها و باورداشت‌های غرب ایران. تهران: آرون.
ـ فرانتس، ماری ـ لوئیزفن (1395). تعبیر قصه‌های پریان و آنیما و آنیموس در قصه‌های پریان. تهران: مهراندیش.
فره‌وشی، بهرام (1397). داستان‌های عامیانۀ لرستان. به‌کوشش نادره نفیسی. تهران: مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی.
ـ کریمی، عبدالعظیم (1385). مراحل شکل‌گیری اخلاق در کودک با تأکید بر رویکرد تحولی. تهران: عابد.
ـ کشاورز، عزیزالله (1391). افسانه‌های لرستان. خرمآباد: سیفا.
ـ کمپبل، جوزف (1398). قهرمان هزارچهره. ترجمۀ شادی خسروپناه. مشهد: گل آفتاب.
ـ محمدی، ایوب (1385). تاریخچۀ افسانه کودکان. ج 1. تهران: علامه.
-وارسته‌فر، افسانه (1387).«آیا کودکان مخاطب افسانه‌های شاه و پریان هستند؟» پژوهش‌نامۀ فرهنگ و ادب. ش 7. صص 41 – 47.
ـ واعظی دهنوی و همکاران (1396). «بررسی افسانۀ دژهوش‌ربا بر مبنای نظریۀ برونو بتلهایم». ادبیات کودک. س 8. ش 2. صص 143 – 160.
-Bettelheim, Bruno (1989). The uses of enchantment: the meaning and importance of fairy tales. New York: Vintage Books.
-Bettelheim, B. (1950). Love Is Not Enough.NewYork, the Free Press.
-Bettelheim, B. (1987). A Good Enough Parent. NewYork, Alfred A. Knopf.
-Bettelheim, B. (1966). Violence: a Neglected Mode of Behavior. The Annals of the American Academy of Political and Social Sciences (Philadelphia, PA), Vol. 364, March.
- ــــــــــــــــــ (1388). پاچا (هشت قصه در یک کتاب). خرمآباد: شاپورخواست.
ـ بتلهایم، برونو (1392). افسون افسانه‌ها. ترجمۀ اختر شریعت‌زاده. تهران: هرمس.
ـ پراپ، ولادیمیر (1394). ریخت‌شناسی قصه‌های پریان. ترجمۀ فریدون بدره‌ای. تهران: توس.
ـ جابز، گرترود (1395). فرهنگ سمبل‌ها. اساطیر و فولکلور. ترجمۀ محمد‌رضا بقاپور. تهران: اختران.
ـ حسینی، مریم و مریم عظیمی (1395). «تحلیل قصه‌های پریان ایرانی بر اساس آرای بتلهایم». فرهنگ و ادبیات عامه. س 4. ش 9. صص 103 – 124.
ـ سیاسی، علی‌اکبر (1381). نظریه‌های شخصیت یا مکاتب روان‌شناسی. تهران: مؤسسۀ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
ـ سیف نراقی، مریم و عزت‌الله نادری (1379). اختلالات رفتاری کودکان و روش‌های اصلاح و ترمیم آن. تهران: بدر.
ـ شعاری‌نژاد، علی‌اکبر (1392). روان‌شناسی رشد. تهران: اطلاعات.
ـ شوالیه، ژان و آلن گربران (۱۳۷۹). فرهنگ نمادها. ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی. تهران: جیحون.
- عسکری‌عالم، علی‌مردان (1390). افسانه‌ها و باورداشت‌های غرب ایران. تهران: آرون.
ـ فرانتس، ماری ـ لوئیزفن (1395). تعبیر قصه‌های پریان و آنیما و آنیموس در قصه‌های پریان. تهران: مهراندیش.
فره‌وشی، بهرام (1397). داستان‌های عامیانۀ لرستان. به‌کوشش نادره نفیسی. تهران: مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی.
ـ کریمی، عبدالعظیم (1385). مراحل شکل‌گیری اخلاق در کودک با تأکید بر رویکرد تحولی. تهران: عابد.
ـ کشاورز، عزیزالله (1391). افسانه‌های لرستان. خرمآباد: سیفا.
ـ کمپبل، جوزف (1398). قهرمان هزارچهره. ترجمۀ شادی خسروپناه. مشهد: گل آفتاب.
ـ محمدی، ایوب (1385). تاریخچۀ افسانه کودکان. ج 1. تهران: علامه.
-وارسته‌فر، افسانه (1387).«آیا کودکان مخاطب افسانه‌های شاه و پریان هستند؟» پژوهش‌نامۀ فرهنگ و ادب. ش 7. صص 41 – 47.
ـ واعظی دهنوی و همکاران (1396). «بررسی افسانۀ دژهوش‌ربا بر مبنای نظریۀ برونو بتلهایم». ادبیات کودک. س 8. ش 2. صص 143 – 160.
-Bettelheim, Bruno (1989). The uses of enchantment: the meaning and importance of fairy tales. New York: Vintage Books.
-Bettelheim, B. (1950). Love Is Not Enough.NewYork, the Free Press.
-Bettelheim, B. (1987). A Good Enough Parent. NewYork, Alfred A. Knopf.
-Bettelheim, B. (1966). Violence: a Neglected Mode of Behavior. The Annals of the American Academy of Political and Social Sciences (Philadelphia, PA), Vol. 364, March.
