An Analysis on the Relationship between Horse and Fairy, Fertility, Demon, Magic, and Death
Document Type : پژوهشی اصیل
Authors
1
Shiraz university
2
associate professor of Shiraz university
Abstract
Horse is one of the most important themes in epic literature that has always been with the hero from the oldest era and even is sometimes unified with the heroes, and during the time it has taken many functions. In this essay, analyzing verse and prose epics and folklore based on the content analysis method, it became clear that sometimes the horse has a direct bond with water and fertility. In some texts, the horse is considered the symbol of wind, as it is evidently mentioned in Eskandarnameh. On the other hand, horse is sometimes a symbol of death, as the black horse of Aphosh, Shabrang Behzad, and the black horse of Esfandiar are linked to death. Sometimes the horse is unified with demon and fairy, as it is mentioned in the Hamzanameh, Firooz Shahnameh and Darabnameh Tarsosi. The horse of Tahmooreth in Shahnameh is also considered as the devil. Horse in some texts has such an important position for the hero that the selection of the horse is also one of the important stages of hero’s improvement, and sometimes even a horse and the horseman will unify as the hero cannot accomplish his mission without the horse, as Rakhsh and Sheborg Behzad in Shahnameh, and Ashghar, the horse of Boran-Dakht in Hamzanameh and Darabnameh Tarsosi are cases in point.
Keywords
Subjects
- آیدنلو، سجاد. (1388).«اسب دریایی در داستان‌های پهلوانی» در از اسطوره تا حماسه. تهران: سخن، 107-125
- الیاده، میرچا. (1385). رساله در تاریخ ادیان. ترجمه جلال ستاری. تهران: سروش.
- انجوی شیرازی، ابوالقاسم. (1363). فردوسی و شاهنامه. تهران: انتشارات علمی.
- اوستا. (1384). ترجمه جلیل دوستخواه. تهران: مروارید.
- ایرانشان ابی‌‌الخیر. (1377). کوش‌نامه. تصحیح جلال متینی. تهران: علمی.
- باقی، محمد بن مولانا یوسف. (1392). اسکندرنامه روایت آسیای میانه. به اهتمام دکتر حسین اسماعیلی. تهران: انتشارات معین.
- بهار، مهرداد. (1352). اساطیر ایران. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- بیرونی، ابوریحان. (1389). آثارالباقیه. ترجمه اکبر داناسرشت. تهران: امیرکبیر.
- بیغمی، محمد بن احمد. (1391). داراب‌نامه. به کوشش ذبیح‌الله صفا.انتشارات علمی و فرهنگی: تهران.
- ____________. (1388). فیروزشاه‌نامه. به کوشش ایرج افشار و مهران افشاری. نشر چشمه: تهران.
- پورداود، ابراهیم. (1386). فرهنگ ایران باستان. تهران: اساطیر.
- حصوری، علی. (1387). سیاوشان. تهران: چشمه.
- حمزه‌نامه. (1364). به کوشش دکتر جعفر شعار. تهران: انتشارات کتاب فرزان.
- خالقی‌مطلق، جلال. (1386). حماسه. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- _______. (1388). گل رنجهای کهن. بکوشش علی دهباشی. تهران: ثالث.
- رضایی دشت ارژنه، محمود. (1391). سیاوشان. اهواز: انتشارات دانشگاه شهید چمران.
- زادسپرم. (1385). ورزیدگیهای زادسپرم. ترجمه محمدتقی راشدمحصل. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی.
- زرشناس، زهره، آناهیتا پرتویی. (1389). قصه‌هایی از سغد. تهران:
- سرکاراتی، بهمن. (1385). سایه‌های شکار شده (گزیده مقالات). تهران: طهوری. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- شوالیه، ژان. (1388 تا 1385). فرهنگ نمادها. مترجم سودابه فضایلی. تهران: جیحون.
- طرسوسی، ابوطاهر. (1389). داراب‌نامه، چاپ چهارم. به کوشش ذبیح‌الله صفا. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- _________ (1380). ابومسلم‌نامه. به کوشش حسین اسماعیلی. تهران: نشره قطره.
- طومار هفت لشکر. (1377). به کوشش مهران افشاری و مهدی مداینی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- طومار نقالی شاهنامه. (1391). به کوشش سجادآیدنلو. تهران: انتشارات به نگار.
- عبدالکافی ابن ابی برکات. (1389). اسکندرنامه. به کوشش ایرج افشار. تهران: چشمه.
- فردوسی، ابوالقاسم (1386). شاهنامه، تصحیح جلال خالقی مطلق. تهران: بنیاد دایرةالمعارف اسلامی.
- فرنبغ دادگی. (1385). بندهش. ترجمة مهرداد بهار. تهران: توس.
- فضایلی، سودابه. (1388). شبرنگ بهزاد. تهران: جیحون.
- قائمی، فرزاد و محمدجعفر یاحقی. (1388). «اسب پر کاربردترین نماد جانوری در شاهنامه». فصلنامه زبان و ادب پارسی، دانشگاه علامه. ش 42. 26- 9.
- قلیزاده قلعه، خسرو. (1388). «اسب در اساطیر هند و اروپایی». مجله مطالعات ایرانی. دانشگاه شهید باهنر کرمان. سال هشتم، شماره شانزدهم 232- 199.
قهرمان‌نامه، (؟)، نسخه خطی کتابخانه ملی ایران، شماره 22799-5
- __________. (1392). دانشنامه‌ی اساطیری جانوران و اصطلاحات وابسته. نشر کتاب پارسه: تهران.
- کارنوی، آلبرت جوزف. (1341).اساطیر ایرانی، ترجمه احمد طباطبایی، تبریز: فرانکلین.
- کریستن‌سن، آرتور. (2535). آفرینش زیانکار در روایات ایرانی. ترجمه احمد طباطبایی. تبریز: موسسه تاریخ و فرهنگ ایران.
- معین، محمد. (1388). مزدیسنا و ادب پارسی. تهران: دانشگاه تهران.
- مینوی‌خرد. (1385). ترجمه احمد تفضلی. تهران: توس.
- همدانی، محمد ابن محمود. (1387). عجایب‌نامه. تصحیح جعفر مدرس صادقی. تهران: مرکز.
- هینلز، جان راسل. (1383). شناخت اساطیر ایران. ترجمة باجلان فرخی. تهران: اساطیر.
- الیاده، میرچا. (1385). رساله در تاریخ ادیان. ترجمه جلال ستاری. تهران: سروش.
- انجوی شیرازی، ابوالقاسم. (1363). فردوسی و شاهنامه. تهران: انتشارات علمی.
- اوستا. (1384). ترجمه جلیل دوستخواه. تهران: مروارید.
- ایرانشان ابی‌‌الخیر. (1377). کوش‌نامه. تصحیح جلال متینی. تهران: علمی.
- باقی، محمد بن مولانا یوسف. (1392). اسکندرنامه روایت آسیای میانه. به اهتمام دکتر حسین اسماعیلی. تهران: انتشارات معین.
- بهار، مهرداد. (1352). اساطیر ایران. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- بیرونی، ابوریحان. (1389). آثارالباقیه. ترجمه اکبر داناسرشت. تهران: امیرکبیر.
- بیغمی، محمد بن احمد. (1391). داراب‌نامه. به کوشش ذبیح‌الله صفا.انتشارات علمی و فرهنگی: تهران.
- ____________. (1388). فیروزشاه‌نامه. به کوشش ایرج افشار و مهران افشاری. نشر چشمه: تهران.
- پورداود، ابراهیم. (1386). فرهنگ ایران باستان. تهران: اساطیر.
- حصوری، علی. (1387). سیاوشان. تهران: چشمه.
- حمزه‌نامه. (1364). به کوشش دکتر جعفر شعار. تهران: انتشارات کتاب فرزان.
- خالقی‌مطلق، جلال. (1386). حماسه. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- _______. (1388). گل رنجهای کهن. بکوشش علی دهباشی. تهران: ثالث.
- رضایی دشت ارژنه، محمود. (1391). سیاوشان. اهواز: انتشارات دانشگاه شهید چمران.
- زادسپرم. (1385). ورزیدگیهای زادسپرم. ترجمه محمدتقی راشدمحصل. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی.
- زرشناس، زهره، آناهیتا پرتویی. (1389). قصه‌هایی از سغد. تهران:
- سرکاراتی، بهمن. (1385). سایه‌های شکار شده (گزیده مقالات). تهران: طهوری. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- شوالیه، ژان. (1388 تا 1385). فرهنگ نمادها. مترجم سودابه فضایلی. تهران: جیحون.
- طرسوسی، ابوطاهر. (1389). داراب‌نامه، چاپ چهارم. به کوشش ذبیح‌الله صفا. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- _________ (1380). ابومسلم‌نامه. به کوشش حسین اسماعیلی. تهران: نشره قطره.
- طومار هفت لشکر. (1377). به کوشش مهران افشاری و مهدی مداینی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- طومار نقالی شاهنامه. (1391). به کوشش سجادآیدنلو. تهران: انتشارات به نگار.
- عبدالکافی ابن ابی برکات. (1389). اسکندرنامه. به کوشش ایرج افشار. تهران: چشمه.
- فردوسی، ابوالقاسم (1386). شاهنامه، تصحیح جلال خالقی مطلق. تهران: بنیاد دایرةالمعارف اسلامی.
- فرنبغ دادگی. (1385). بندهش. ترجمة مهرداد بهار. تهران: توس.
- فضایلی، سودابه. (1388). شبرنگ بهزاد. تهران: جیحون.
- قائمی، فرزاد و محمدجعفر یاحقی. (1388). «اسب پر کاربردترین نماد جانوری در شاهنامه». فصلنامه زبان و ادب پارسی، دانشگاه علامه. ش 42. 26- 9.
- قلیزاده قلعه، خسرو. (1388). «اسب در اساطیر هند و اروپایی». مجله مطالعات ایرانی. دانشگاه شهید باهنر کرمان. سال هشتم، شماره شانزدهم 232- 199.
قهرمان‌نامه، (؟)، نسخه خطی کتابخانه ملی ایران، شماره 22799-5
- __________. (1392). دانشنامه‌ی اساطیری جانوران و اصطلاحات وابسته. نشر کتاب پارسه: تهران.
- کارنوی، آلبرت جوزف. (1341).اساطیر ایرانی، ترجمه احمد طباطبایی، تبریز: فرانکلین.
- کریستن‌سن، آرتور. (2535). آفرینش زیانکار در روایات ایرانی. ترجمه احمد طباطبایی. تبریز: موسسه تاریخ و فرهنگ ایران.
- معین، محمد. (1388). مزدیسنا و ادب پارسی. تهران: دانشگاه تهران.
- مینوی‌خرد. (1385). ترجمه احمد تفضلی. تهران: توس.
- همدانی، محمد ابن محمود. (1387). عجایب‌نامه. تصحیح جعفر مدرس صادقی. تهران: مرکز.
- هینلز، جان راسل. (1383). شناخت اساطیر ایران. ترجمة باجلان فرخی. تهران: اساطیر.
