The content of âsmaller than small while bigger than bigâ in Iranian tales
Document Type : پژوهشی اصیل
Author
ferdowsi
Abstract
In this article, one of the most iterative examples of Iranian tales and myths, heroism and the victory of the last child, has been examined, based on the ancient examples of the child's model from the view point of Jung. Son or the third daughter, fourth, seventh, fortieth or hundredth, who is in fact the youngest child, fights against his brothers and sisters in a scene of balanced struggle and triumphs. In this paper, several types are first selected and for each type, a story has been chosen. Then, the stories are examined according to the three characteristics that Young attributes to the child's old model. The results indicate that the latest children of tales with smaller than small while bigger than big character than Jung model have a close connection with the three attributes of rejection, invincibility and hermaphroditic talent.
Keywords
Subjects
-آموزگار، ژاله (1374)، تاریخ اساطیری ایران، تهران: سمت.
-الیاده، میرچا (1372)، رساله در تاریخ ادیان، جلال ستاری(مترجم)، چاپ اول، تهران: سروش.
-امیرقاسمی، مینو (1391)، دربارۀ قصّه‌های اسطوره‌ای، چاپ اول، تهران: مرکز.
-اسمعلی پور، مریم (1397)، «تحلیل روایت های مختلف تیپ 707 (سه فرزند طلایی) براساس کنش الهه‌های آسیب پذیر از نگاه شینودا بولن»، فرهنگ و ادبیات عامه، سال ششم، شمارۀ 4.
-اسماعیل‌پور، ابوالقاسم (1381)، «تیرماه، سیزه‌ّشو»(جشن تیرگان و اسطورۀ تیشتر)، نامۀ علوم انسانی، دورۀ 1، شمارۀ 1.
-اسنفورد، جان (1393)، یار پنهان، فیروز نیوندی(مترجم)، چاپ هفتم، تهران: افکار.
-انجوی شیرازی، ابوالقاسم (1352)، قصه‌های ایرانی، ج 1-3، تهران: امیرکبیر.
-بهار، مهرداد (1386)، 1، ادیان آسیایی، چاپ ششم، تهران: چشمه.
- ------- (1386)، 2، پژوهشی در اساطیر ایران، چاپ ششم، تهران: آگه.
-بهرنگی، صمد؛ دهقانی، بهروز (1344)، افسانه‌های آذربایجان، ج1، تهران: نیل.
-تواضعی، رسول (1373)، «نقش و تأثیر عدد هفت در شاهنامه فردوسی»، ادبستان، شماره ۵۲.
-تمیم‌داری، احمد (1390)، فرهنگ عامه، تهران: مهکامه.
-حسن‌زاده، علیرضا (1350)، افسانۀ زندگان، ج1، تهران: بقعه: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
- درویشیان، علی‌اشرف و خندان، رضا (1378)، ج6، فرهنگ افسانه‌های مردم ایران، چاپ اول، تهران: کتاب و فرهنگ.
-------------------------- (1382)، ج 13،-------------------،-------،-----،-----------.
-------------------------- (1382)، ج 15،-------------------.-------،------،-----------.
-------------------------- (1378)، ج 3، --------------------.-------، ------،----------.
-------------------------- (1378)، ج 2، --------------------.-------، ------،----------.
-دادگی، فرنبغ (1369)، بندهشن، مهرداد بهار (مترجم)، چاپ اول، تهران: توس.
-ذبیح نیا عمران، آسیه؛ قیومی زاده، فریبا (1396)، «بررسی کاربرد اعداد یک تا پنج در افسانه‌های ایرانی»، پژوهش‌های ادبی و بلاغی، شمارۀ 19، صص36-24.
-روح الامینی، محمود (1361)، «عدد هفت در اساطیر و ادیان»، چیستا، شمارۀ 8..
-سرلو، خوان ادوارد (1389)، فرهنگ نمادها، مهرانگیز اوحدی(مترجم)، چاپ اول، تهران: دستان.
-فوردهام، فریدا (1374)، مقدمه‌ای بر روانشناسی یونگ، حسین یعقوب پور (مترجم)، تهران: اوجا.
-فلاح، علی؛ یوسفی، مرضیه (1392)، «تأثیر آنیما و تجلی آن در هفت پیکر نظامی»، ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، سال 9، شمارۀ 30.
-صادق‌زاده، محمود (1392)، «بررسی کاربرد معنایی و ادبی عدد هفت و چهل در مثنوی معنوی»، ادب و زبان، دورۀ ۱6، شمارۀ ۳۴.
-کیا، صادق، هنرهای زیبای کشور، جلد 2، تهران: ادارۀ کل موزه‌ها و فرهنگ عامه.
-کمپل، جوزف (1394)، قهرمان هزار چهره، شادی خسروپناه(مترجم)، چاپ ششم، مشهد: گل آفتاب.
-کوپر، جی.سی (1380)، فرهنگ مصوّر نمادهای سنتی، ملیحه کرباسیان(مترجم)، چاپ اول، تهران: فرشاد.
-مارزلف، اولریش (1392)، طبقه‌بندی قصه‌های ایرانی، کیکاوس جهانداری (مترجم)، تهران: سروش.
-معین، محمد (1338)، تحلیل هفت پیکر نظامی، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
-ملون، نانسی (1377)، قصّه‌گویی و هنر تخیّل، زهرا مهاجری و محمدرضا صادقی اردوباری (مترجمان)، چاپ اول، مشهد: جهاد دانشگاهی مشهد.
-مورنو، آنتونیو (1386)، یونگ، خدایان و انسان مدرن، چاپ چهارم، تهران: مرکز.
-وکیلی، شروین (1395)، اسطوره‌شناسی ایزدان ایرانی، تهران: شورآفرین.
-هینلز، جان راسل (1383)، شناخت اساطیر ایران، ترجمه و تألیف از محمد حسین باجلان فرخی، چاپ اول، تهران: اساطیر.
-همایونی، صادق (1351)، افسانه‌های ایرانی، شیراز: کانون تربیت.
-یونگ، کارل گوستاو (1387)، روانشناسی و دین، غؤاد روحانی(مترجم)، تهران: کتابهای جیبی.
- ------------- (1383)، آیون: پژوهشی در پدیده‌شناسی خویشتن، پروین فرامرزی و فریدون فرامرزی (مترجم)، مشهد: به‌نشر.
-یاوری، حورا (1374)، روانکاوی و ادبیات، تهران: تاریخ ایران.
-Adler, A. (1931). What life should mean to you, Boston, Little, Brown and Company.
-Jung, C. G. (2014), the archetypes and the collective unconscious. Rutledge.
-Jung, C. G. (2015). Aspects of the Masculine. Routledge.
-Jacoby, M. (2003), Jungian psychotherapy and contemporary infant research: Basic patterns of emotional exchange. Rutledge.
-Shankar (1967), Treasury of Indian Tales, Book 2, Children's Book Trust.
-Jerrard, H. G. (2012). Dictionary of scientific units: including dimensionless numbers and scales, Springer Science & Business Media.
-Stewart, W. (1998). Dictionary of images and symbols in counseling, jessica Kingsley Publishers.
-Thomas, G. (2009). Healing Pandora: The restoration of hope and abundance. North Atlantic Books.
-Menninger, K. (2013). Number words and number symbols: A cultural history of numbers. Courier Corporation.
-Leo, J. (2009). Seven: The Number for Happiness, Love, and Success. New York: Twelve; London: Little, Brown.
-Zipes, J. (2002). Fairy tale as myth/ myth as fairy tale, Lexington: The University Press of Kentucky.
-الیاده، میرچا (1372)، رساله در تاریخ ادیان، جلال ستاری(مترجم)، چاپ اول، تهران: سروش.
-امیرقاسمی، مینو (1391)، دربارۀ قصّه‌های اسطوره‌ای، چاپ اول، تهران: مرکز.
-اسمعلی پور، مریم (1397)، «تحلیل روایت های مختلف تیپ 707 (سه فرزند طلایی) براساس کنش الهه‌های آسیب پذیر از نگاه شینودا بولن»، فرهنگ و ادبیات عامه، سال ششم، شمارۀ 4.
-اسماعیل‌پور، ابوالقاسم (1381)، «تیرماه، سیزه‌ّشو»(جشن تیرگان و اسطورۀ تیشتر)، نامۀ علوم انسانی، دورۀ 1، شمارۀ 1.
-اسنفورد، جان (1393)، یار پنهان، فیروز نیوندی(مترجم)، چاپ هفتم، تهران: افکار.
-انجوی شیرازی، ابوالقاسم (1352)، قصه‌های ایرانی، ج 1-3، تهران: امیرکبیر.
-بهار، مهرداد (1386)، 1، ادیان آسیایی، چاپ ششم، تهران: چشمه.
- ------- (1386)، 2، پژوهشی در اساطیر ایران، چاپ ششم، تهران: آگه.
-بهرنگی، صمد؛ دهقانی، بهروز (1344)، افسانه‌های آذربایجان، ج1، تهران: نیل.
-تواضعی، رسول (1373)، «نقش و تأثیر عدد هفت در شاهنامه فردوسی»، ادبستان، شماره ۵۲.
-تمیم‌داری، احمد (1390)، فرهنگ عامه، تهران: مهکامه.
-حسن‌زاده، علیرضا (1350)، افسانۀ زندگان، ج1، تهران: بقعه: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
- درویشیان، علی‌اشرف و خندان، رضا (1378)، ج6، فرهنگ افسانه‌های مردم ایران، چاپ اول، تهران: کتاب و فرهنگ.
-------------------------- (1382)، ج 13،-------------------،-------،-----،-----------.
-------------------------- (1382)، ج 15،-------------------.-------،------،-----------.
-------------------------- (1378)، ج 3، --------------------.-------، ------،----------.
-------------------------- (1378)، ج 2، --------------------.-------، ------،----------.
-دادگی، فرنبغ (1369)، بندهشن، مهرداد بهار (مترجم)، چاپ اول، تهران: توس.
-ذبیح نیا عمران، آسیه؛ قیومی زاده، فریبا (1396)، «بررسی کاربرد اعداد یک تا پنج در افسانه‌های ایرانی»، پژوهش‌های ادبی و بلاغی، شمارۀ 19، صص36-24.
-روح الامینی، محمود (1361)، «عدد هفت در اساطیر و ادیان»، چیستا، شمارۀ 8..
-سرلو، خوان ادوارد (1389)، فرهنگ نمادها، مهرانگیز اوحدی(مترجم)، چاپ اول، تهران: دستان.
-فوردهام، فریدا (1374)، مقدمه‌ای بر روانشناسی یونگ، حسین یعقوب پور (مترجم)، تهران: اوجا.
-فلاح، علی؛ یوسفی، مرضیه (1392)، «تأثیر آنیما و تجلی آن در هفت پیکر نظامی»، ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، سال 9، شمارۀ 30.
-صادق‌زاده، محمود (1392)، «بررسی کاربرد معنایی و ادبی عدد هفت و چهل در مثنوی معنوی»، ادب و زبان، دورۀ ۱6، شمارۀ ۳۴.
-کیا، صادق، هنرهای زیبای کشور، جلد 2، تهران: ادارۀ کل موزه‌ها و فرهنگ عامه.
-کمپل، جوزف (1394)، قهرمان هزار چهره، شادی خسروپناه(مترجم)، چاپ ششم، مشهد: گل آفتاب.
-کوپر، جی.سی (1380)، فرهنگ مصوّر نمادهای سنتی، ملیحه کرباسیان(مترجم)، چاپ اول، تهران: فرشاد.
-مارزلف، اولریش (1392)، طبقه‌بندی قصه‌های ایرانی، کیکاوس جهانداری (مترجم)، تهران: سروش.
-معین، محمد (1338)، تحلیل هفت پیکر نظامی، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
-ملون، نانسی (1377)، قصّه‌گویی و هنر تخیّل، زهرا مهاجری و محمدرضا صادقی اردوباری (مترجمان)، چاپ اول، مشهد: جهاد دانشگاهی مشهد.
-مورنو، آنتونیو (1386)، یونگ، خدایان و انسان مدرن، چاپ چهارم، تهران: مرکز.
-وکیلی، شروین (1395)، اسطوره‌شناسی ایزدان ایرانی، تهران: شورآفرین.
-هینلز، جان راسل (1383)، شناخت اساطیر ایران، ترجمه و تألیف از محمد حسین باجلان فرخی، چاپ اول، تهران: اساطیر.
-همایونی، صادق (1351)، افسانه‌های ایرانی، شیراز: کانون تربیت.
-یونگ، کارل گوستاو (1387)، روانشناسی و دین، غؤاد روحانی(مترجم)، تهران: کتابهای جیبی.
- ------------- (1383)، آیون: پژوهشی در پدیده‌شناسی خویشتن، پروین فرامرزی و فریدون فرامرزی (مترجم)، مشهد: به‌نشر.
-یاوری، حورا (1374)، روانکاوی و ادبیات، تهران: تاریخ ایران.
-Adler, A. (1931). What life should mean to you, Boston, Little, Brown and Company.
-Jung, C. G. (2014), the archetypes and the collective unconscious. Rutledge.
-Jung, C. G. (2015). Aspects of the Masculine. Routledge.
-Jacoby, M. (2003), Jungian psychotherapy and contemporary infant research: Basic patterns of emotional exchange. Rutledge.
-Shankar (1967), Treasury of Indian Tales, Book 2, Children's Book Trust.
-Jerrard, H. G. (2012). Dictionary of scientific units: including dimensionless numbers and scales, Springer Science & Business Media.
-Stewart, W. (1998). Dictionary of images and symbols in counseling, jessica Kingsley Publishers.
-Thomas, G. (2009). Healing Pandora: The restoration of hope and abundance. North Atlantic Books.
-Menninger, K. (2013). Number words and number symbols: A cultural history of numbers. Courier Corporation.
-Leo, J. (2009). Seven: The Number for Happiness, Love, and Success. New York: Twelve; London: Little, Brown.
-Zipes, J. (2002). Fairy tale as myth/ myth as fairy tale, Lexington: The University Press of Kentucky.
