The doppelgänger (twin stranger) and its effects in the beliefs of Laks

Authors
1 Professor of Persian Language and Literature-Lorestan University –Lorestan –Iran
2 Ph.D. in Persian Language and Literature
Abstract
The doppelgänger (twin stranger) with all its dimensions and effects, is one of the oldest beliefs among different nations of the world. This element, originated from mythology, has survived in various ways in the beliefs of the people all around the world. In some cases, the deformation and nature of the data are proportional to human knowledge. In a sense; the belief in the existence of doppelgänger, originated from fear of death and desire to survive. The twin can be examined in terms of shadow, twin, fetal pairs, and image in water or mirror from the perspective of psychology, myth, medicine, storytelling, etc. In this article the authors have discussed the nature and origin of doppelgänger in Iran and the world. Then, the reflection of those beliefs in the culture of Lak's has been definitely considered a continuation, and in some cases the same beliefs that exist among other ethnic groups in Iran and in the world. For many reasons, it can be said that these beliefs are still highly valued in some of the region's villages and among the elders and they are considered indestructible to their beliefs, However, among the young and educated generation, they are no longer superstitious. This research has been conducted on the basis of field library studies through descriptive-analytical methods and, in some cases, based on verbal statements.
Keywords

Subjects


ـ کتاب مقدس (عهد عتیق و عهد جدید) (1383). ترجمۀ فاضل خان همدانی و همکاران. چ 2. تهران: اساطیر.
ـ اوستا (نامۀ مینوی آیین زرتشت) (1353). ترجمۀ ابراهیم پورداوود. چ 1. تهران: فروهر.
ـ ابراهیمی، معصومه (1392). دیوشناسی ایرانی. چ 1. تهران: فرهامه..
- ـــــــــــــــــ (1389). «نقد اسطوره‌شناختی دیوها و موجودات ماورائی در داستان سلیم جواهری». نقد ادبی. س3. ش 11 - 12. صص 57 ـ 86 .
ـ ابن‌غیاث‌الدین، محمدبن‌عبدالمطلب (1372). مجمع‌الدعوات‌ کبیر. چ 1. تهران: کتابفروشی اسلامیه. چاپ گراوری.
ـ اذکایی، پرویز (1366). «افسانۀ دو همزاد». چیستا. ش 43. صص 264 ـ 268.
ـ‌ اسدیان ‌خرم‌آبادی، محمد و همکاران (1358). باورها و داشته‌ها در لرستان و ایلام. چ 1. تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی. مرکز مردم‌شناسی.
_ باقری حسن‌کیاده، معصومه و مهناز حشمتی (1393). «پیشگویی و طالع‌بینی در متون ایرانی دورۀ میانه». فرهنگ و ادبیات عامه. س 2. ش3. صص 1 ـ 24.
ـ پورداوود، ابراهیم (1320). «فروردین». ایران امروز. ش 1. س 3. صص 7 ـ 11.
ـ جمال‌الدین‌اصفهانی، محمدبن‌عبدالرزاق (1379). دیوان. تصحیح حسن وحیددستگردی. چ 1. تهران: نگاه.
_ جهانشاهی ‌افشار، علی و جواد مداحی مشیزی (1396). «تعویذ در فرهنگ عامه، مطالعۀ موردی فرهنگ عامۀ کرمان». فرهنگ و ادبیات عامه. س5. ش 13. صص 27 ـ 50.
ـ حافظ، شمس‌الدین‌محمد (1380). دیوان (بر اساس نسخۀ غنی ـ قزوینی). به کوشش رضا کاکایی ‌دهکردی. چ 3. تهران: ققنوس.
ـ حیدری، علی (1394). «تحلیل قصۀ برادر عاقل و برادر دیوانه از منظر اسطورۀ دیوسکوریک (دوقلوهای مقدس)». مطالعات ادبیات کودک. ش 2. س 6. پیاپی 12. صص 27 ـ 46.
ـ داستایفسکی، فیودور (1394). همزاد. ترجمۀ سروش حبیبی. چ 3. تهران: ماهی.
ـ درویشیان، علی‌اشرف و رضا خندان‌ (1384). افسانه‌های ایرانی. چ 1. تهران: کتاب و فرهنگ.
ـ دهخدا، علی‌اکبر (1377). لغت‌نامه. چ 2. تهران: دانشگاه تهران.
_دیویدسُن، اُلگا (1387). شاعر و پهلوان در شاهنامه. ترجمۀ فرهاد عطایی. چ 1. تهران: کتابخانۀ ملی.
ـ رستگار ‌فسایی، منصور (1383). پیکرگردانی در اساطیر. چ 1. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ رضائیان‌ عطار، مسعود (1377). رجوع به همزاد. چ 1. تهران: ادبستان.
ـ رضایی، عبدالعظیم (1389). تاریخ ادیان جهان. ج2. چ 4. تهران: علمی.
ـ رنک، اتو (1384). «همزاد به‌مثابۀ خود نامیرا». ترجمۀ مهشید تاج. ارغنون. س 6. ش 26 و 27. صص 197 ـ 234.
ـ شکورزاده، ابراهیم (1346). عقاید و رسوم عامۀ مردم خراسان. چ 1. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ شمیسا، سیروس (1383). داستان یک روح (شرح و متن بوف کور صادق هدایت). چ 6. تهران: فردوس.
ـ شوالیه، ژان و آلن گربران (1385). فرهنگ نمادها. ترجمۀ سودابه فضایلی. ج 4 و5. چ 1. تهران: جیحون.
ـ صدری‌افشار، غلامحسین و همکاران (1382). فرهنگ معاصر یک‌جلدی. چ 1. تهران: فرهنگ معاصر.
ـ صنعتی، محمد (1380). صادق هدایت و هراس از مرگ. چ 1. تهران: مرکز.
ـ غزالی، احمد (1312). تفسیر سورۀ یوسف. چ 1. بی‌جا: بی‌نا.
ـ فرزانه، مصطفی (1372). آشنایی با صادق هدایت. چ 1. تهران: مرکز.
ـ فره‌وشی. بهرام (1364). جهان فره‌وری. چ 1. تهران: کاریان.
ـ فریزر، جیمز‌جرج (1383). شاخۀ زرین(پژوهشی در جادو و دین). ترجمۀ کاظم فیروزمند. چ 1. تهران: آگاه.
ـ کریستین‌سن، آرتور (1355). آفرینش زیان‌کار در روایات ایرانی. ترجمۀ احمد طباطبایی. چ 1. تبریز: دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی.
ـ محجوب، محمدجعفر (1387). ادبیات عامۀ ایران. به کوشش حسن ذوالفقاری. چ 4. تهران: چشمه.
ـ محقق، مهدی (1393). شرح سی‌قصیدۀ ناصرخسرو. چ 20. تهران: توس.
ـ معین، محمد (1371). فرهنگ فارسی معین. چ 8. تهران: امیرکبیر.
ـ ناس، جان (1348). تاریخ جامع ادیان. ترجمۀ علی‌اصغر حکمت. چ 2. تهران: پیروز.
ـ نفیسی(ناظم‌الاطباء)، علی‌اکبر (1355). فرهنگ نفیسی. با مقدمۀ محمدعلی ‌فروغی. کتاب‌فروشی خیام. چاپ افست مروی. چ 1.
ـ هال، جیمز (1383). فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب. ترجمۀ رقیه بهزادی. چ 2. تهران: فرهنگ معاصر.
ـ هینلز، جان‌راسل (1383). اساطیر ایران. ترجمۀ محمدحسین باجلان فرخی. چ 1. تهران: اساطیر.
ـ یاحقی، محمدجعفر (1369). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی. چ 1. تهران: سروش.