People of Stages in folklore Narrated by Sayyeda Nasafiâs Shahrashoobs
Author
Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Najaf Abad branch, Islamic Azad University, Najaf Abad, Iran
Abstract
Theatrics has long been widespread in Iran Those who, either by speaking, have drawn attention to the audience or have had an arm wrestling, and they have been wrestling in the public passage. Also, there were those who make money by their art and crafts and enjoy their livelihood in any way. In the present article, we review theatrics in the poetry of Sayyeda Nasafi, a poet of the Persian Gulf of Transoxania in the 17th century. The result of studying poetry and the life of this poet and the hard times of his controversy is that his view of the public and occupations, such as the protagonist, is not a narrator's look, but also a social critic, and he is in fact, highlight the oppressed and oppressed classes in his poet and the occupation, which did not require much tools and a special place, and at that time only entertaining people was their hope. Therefore, his urban poetry was a prototype. It is very good for the transfer and introduction of folk culture in the old days.
Keywords
Subjects
اسیری لاهیجی، شمس‌الدین محمد (1357). دیوان اشعار و رسایل. تصحیح برات زنجانی. تهران: مؤسسۀ مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل شعبه تهران.
- بلوکباشی، علی (1348). «دوالک‌بازی و تحقیقی در واژۀ دوال». هنر و مردم. ش 89. صص 28-44.
- بیضایی، بهرام (1387). نمایش در ایران. تهران، روشنگران و مطالعات زنان.
-پولاک، یاکوب ادوارد (1389). سفرنامۀ پولاک. محمدعلی معلومی. تهران: امیرکبیر.
- تاورنیه، ژان باتیست (1383). سفرنامۀ تاورنیه. حمید ارباب شیرانی. تهران: نیلوفر.
- تحویلدار، میرزا حسین (1342). جغرافیای اصفهان. تهران: دانشگاه تهران.
-جعفری، حسین (1377). «معرکه و معرکه‌گیری در ایران». کتاب صحنه. ش 1. صص 23-37.
-جمال‌زاده، سید محمدعلی (1382). فرهنگ لغات عامیانه. تهران: سخن.
- حافظ، شمس‌الدین محمد (1382). دیوان اشعار. تصحیح بهاءالدین خرمشاهی. تهران: دوستان.
- خواجوی کرمانی، محمد بن علی (1369). دیوان اشعار. تهران: پاژنگ.
- دهخدا، علی‌اکبر (1337). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران/ مؤسسۀ لغت‌نامۀ دهخدا.
- ذوالفقاری، حسن (1396). «معرکه و معرکه‌گیری در ایران به روایت سفرنامه‌نویسان». مطالعات فرهنگ و هنر آسیا. د 1. ش 1. صص 61-90.
-راوندی، مرتضی (1384). تاریخ اجتماعی ایران. تهران: روزبهان.
- رستگارفسایی، منصور (1380). انواع شعر در فارسی. نوید: شیراز.
-ریپکا، یان (1382). تاریخ ادبیات در ایران. ترجمۀ ابوالقاسم سری. تهران: سخن.
- سیدای نسفی، میرعابد (1990). کلیات آثار. تصحیح جابلقا دادعلیشایف. زیر نظر اعلاخان افصح‌زاد و اصغر جانفدا. دوشنبه: دانش.
- شاد، محمدپادشاه (1335). فرهنگ آنندراج. تهران: خیام.
- شاردن، ژان (1374). سفرنامۀ شاردن. اقبال یغمایی. تهران: توس.
- شمیسا، سیروس (1381). انواع ادبی. فردوس: تهران.
-شیخ‌الحکمایی، زهرا (1390). «صنف قصه‌خوانان و معرکه‌گیران در دوره صفوی با نگاه به سندی از کتاب شرفنامه». کتاب ماه هنر. ش 161. صص 46-49.
-صانعی، شهین‌دخت (1390). غزال گریزپای غزل. تهران: رابعه.
-عطار، فریدالدین محمد (1384). دیوان اشعار. به کوشش جهانگیر منصور. تهران: نگاه.
- غریب‌پور، بهروز (1377). «رساله صاحبان معرکه، بوطیقای نمایشگران منفرد». هنر. ش 35. صص 50-60.
-کارری، جووانی فرانچسکو (1383). سفرنامۀ کارری. ترجمۀ عباس نخجوانی و عبدالعلی کارنگ. تهران: علمی و فرهنگی.
- کاشفی، حسین بن علی (1350). فتوت‌نامۀ سلطانی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- کریمی زنجانی اصل، محمد (1388). «جوانمردان هنرمند و معرکه‌گیران بی‌باک». اطلاعات حکمت و معرفت. س 4. ش 8. صص 65-67.
-گلچین‌معانی، احمد (1380). شهرآشوب در شعر فارسی. تهران: روایت.
- مسعود سعد سلمان (1364). دیوان اشعار. به اهتمام مهدی نوریان. اصفهان: کمال.
- مشهدی نوش‌آبادی، محمد (1391). «نقش صوفیه در گسترش آیین‌های نقالی و روضه-خوانی». مطالعات عرفانی. ش 15. صص 185-214.
- مولوی، جلال‌الدین (1385). کلیات شمس. به قلم بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: امیرکبیر.
- میرزایف، عبدالغنی (1390). گنج سر به مهر. ترجمۀ شهین‌دخت صانعی. تهران: رابعه.
- ناصرخسرو (1384) دیوان اشعار. تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقق. تهران: انتشارات دانشگاه.
- نجم رازی (1384). مرصادالعباد. به اهتمام محمدامین ریاحی. چ 11. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
- نظامی گنجوی، الیاس (1380الف). شرفنامه. تصحیح برات زنجانی. تهران: انتشارات و چاپ دانشگاه.
- ـــــــــــــــــ (1380ب). هفت‌پیکر. تصحیح برات زنجانی. تهران: انتشارات و چاپ دانشگاه.
- ـــــــــــــــــ (1376). خسرو و شیرین. تصحیح برات زنجانی. تهران: انتشارات و چاپ دانشگاه.
- بلوکباشی، علی (1348). «دوالک‌بازی و تحقیقی در واژۀ دوال». هنر و مردم. ش 89. صص 28-44.
- بیضایی، بهرام (1387). نمایش در ایران. تهران، روشنگران و مطالعات زنان.
-پولاک، یاکوب ادوارد (1389). سفرنامۀ پولاک. محمدعلی معلومی. تهران: امیرکبیر.
- تاورنیه، ژان باتیست (1383). سفرنامۀ تاورنیه. حمید ارباب شیرانی. تهران: نیلوفر.
- تحویلدار، میرزا حسین (1342). جغرافیای اصفهان. تهران: دانشگاه تهران.
-جعفری، حسین (1377). «معرکه و معرکه‌گیری در ایران». کتاب صحنه. ش 1. صص 23-37.
-جمال‌زاده، سید محمدعلی (1382). فرهنگ لغات عامیانه. تهران: سخن.
- حافظ، شمس‌الدین محمد (1382). دیوان اشعار. تصحیح بهاءالدین خرمشاهی. تهران: دوستان.
- خواجوی کرمانی، محمد بن علی (1369). دیوان اشعار. تهران: پاژنگ.
- دهخدا، علی‌اکبر (1337). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران/ مؤسسۀ لغت‌نامۀ دهخدا.
- ذوالفقاری، حسن (1396). «معرکه و معرکه‌گیری در ایران به روایت سفرنامه‌نویسان». مطالعات فرهنگ و هنر آسیا. د 1. ش 1. صص 61-90.
-راوندی، مرتضی (1384). تاریخ اجتماعی ایران. تهران: روزبهان.
- رستگارفسایی، منصور (1380). انواع شعر در فارسی. نوید: شیراز.
-ریپکا، یان (1382). تاریخ ادبیات در ایران. ترجمۀ ابوالقاسم سری. تهران: سخن.
- سیدای نسفی، میرعابد (1990). کلیات آثار. تصحیح جابلقا دادعلیشایف. زیر نظر اعلاخان افصح‌زاد و اصغر جانفدا. دوشنبه: دانش.
- شاد، محمدپادشاه (1335). فرهنگ آنندراج. تهران: خیام.
- شاردن، ژان (1374). سفرنامۀ شاردن. اقبال یغمایی. تهران: توس.
- شمیسا، سیروس (1381). انواع ادبی. فردوس: تهران.
-شیخ‌الحکمایی، زهرا (1390). «صنف قصه‌خوانان و معرکه‌گیران در دوره صفوی با نگاه به سندی از کتاب شرفنامه». کتاب ماه هنر. ش 161. صص 46-49.
-صانعی، شهین‌دخت (1390). غزال گریزپای غزل. تهران: رابعه.
-عطار، فریدالدین محمد (1384). دیوان اشعار. به کوشش جهانگیر منصور. تهران: نگاه.
- غریب‌پور، بهروز (1377). «رساله صاحبان معرکه، بوطیقای نمایشگران منفرد». هنر. ش 35. صص 50-60.
-کارری، جووانی فرانچسکو (1383). سفرنامۀ کارری. ترجمۀ عباس نخجوانی و عبدالعلی کارنگ. تهران: علمی و فرهنگی.
- کاشفی، حسین بن علی (1350). فتوت‌نامۀ سلطانی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- کریمی زنجانی اصل، محمد (1388). «جوانمردان هنرمند و معرکه‌گیران بی‌باک». اطلاعات حکمت و معرفت. س 4. ش 8. صص 65-67.
-گلچین‌معانی، احمد (1380). شهرآشوب در شعر فارسی. تهران: روایت.
- مسعود سعد سلمان (1364). دیوان اشعار. به اهتمام مهدی نوریان. اصفهان: کمال.
- مشهدی نوش‌آبادی، محمد (1391). «نقش صوفیه در گسترش آیین‌های نقالی و روضه-خوانی». مطالعات عرفانی. ش 15. صص 185-214.
- مولوی، جلال‌الدین (1385). کلیات شمس. به قلم بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: امیرکبیر.
- میرزایف، عبدالغنی (1390). گنج سر به مهر. ترجمۀ شهین‌دخت صانعی. تهران: رابعه.
- ناصرخسرو (1384) دیوان اشعار. تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقق. تهران: انتشارات دانشگاه.
- نجم رازی (1384). مرصادالعباد. به اهتمام محمدامین ریاحی. چ 11. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
- نظامی گنجوی، الیاس (1380الف). شرفنامه. تصحیح برات زنجانی. تهران: انتشارات و چاپ دانشگاه.
- ـــــــــــــــــ (1380ب). هفت‌پیکر. تصحیح برات زنجانی. تهران: انتشارات و چاپ دانشگاه.
- ـــــــــــــــــ (1376). خسرو و شیرین. تصحیح برات زنجانی. تهران: انتشارات و چاپ دانشگاه.
