Sociological Manifestation and Comic Techniques in Colloquial Poems of South
Authors
1
Professor at Tehran University- Department of Persian Language and Literature - Faculty of Literature and Humanities
2
techer
Abstract
Comic is one of the most important methods of expressing concepts in the colloquial literature. Since the comic follows very serious purposes in valuing the formal art and covering the laugh with having a widespread area in the social issues, it is serious and thinkable in the popular culture. Colloquial literature of South (provinces in Iran) is an invaluable part of popular culture that is the reflection of lifestyle, ideas, beliefs and ethics of this area. This research attempts to investigate the sociological backgrounds of comic and the techniques of its creation in the colloquial poems of south. In so doing, the intended poetic evidences were extracted from the written sources. After classifying them into the spiritual and materialistic elements and the social system, some sample were selected to avoid verbosity. The intended social comic backgrounds in the colloquial poems of south include the complaint and protest, oppression, social system, living conditions and marriage. Comic in the colloquial poems of south is created with exaggeration techniques, interview, comparison, metaphor of animals, underestimating, behavioral comic and blathering. Comic in the colloquial poems of south is manifested in the forms of situational comic, ethical comic and speech comic.
Keywords
Subjects
- آریان‌پور، امیرحسین (1354). جامعه‌شناسی‌هنر. تهران: دانشگاه‌تهران. دانشکدۀ هنرهای زیبا.
- احترامی، منوچهر (1385). طنز در ادبیات تعزیه. تهران: سورۀ مهر.
- احمدپناهی سمنانی، محمد (1383). ترانه و ترانه‌سرایی در ایران. تهران: سروش.
- ـــــــــــــــــــــــ (1380). «تفرجی در شربه‌ها و واسونک‌ها». کتاب ماه هنر. س4. ش39-40. صص 82-86.
- ــــــــــــــــــ (1384). «طنز تبسم در ترانه‌های بومی». فرهنگ مردم. س 4. ش16. صص 21-25.
-ـــــــــــــــــــــ (1369). شعر کار در ادب فارسی. تهران: مؤلف.
- احمدی ریشهری، عبدالحسین (1382). سنگستان. ج 2. شیراز: نوید.
- اکبری، احد (1396). «جایگاه اشعار آوازهای محلی در فرهنگ فارسی استان فارس». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 13. صص 51-74.
- انوشه، حسن (1376). فرهنگنامۀ ادبی فارسی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- انصاری، کورش (1386). فرهنگ و ادبیات عامیانۀ مردم دشتستان. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.
- بهزادی اندوهجردی، حسین (1384). «طنز عامیانه». فرهنگ مردم. س4. ش16. صص 16-20.
- پلارد، آرتور (1383). طنز. ترجمۀ سعید سعید‌پور. تهران: مرکز.
- پورنامداریان، تقی (1375). رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی فرهنگی.
- جاوید، هوشنگ (1383). نقش زن در موسیقی مناطق ایران. تهران: سورۀ مهر.
- حبیبی، احمد (1377). محیا شاعری از جنوب. شیراز: نوید.
- حسینی، نغمه و حیدر یزدان‌شناس (1396). «گندم در فرهنگ و گویش مردم تنگستان». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 14.صص 175-198.
- حلبی، علی‌اصغر (1365). مقدمه‌ای بر طنز و شوخ‌طبعی در ایران. تهران: پیک ترجمه و نشر.
- داد، سیما (1382). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
- ذوالفقاری، حسن (1388). فرهنگ بزرگ ضرب‌المثل‌های ایرانی. تهران. معین.
- _________ (1392). «طنزهای گفتاری و رفتاری در قصه‌های عامه». فرهنگ مردم. س 12. ش 47-48. صص 140-152.
- ــــــــــــــ (1392). «طنز نمایشی در متل‌های کودکانه». تخصصی تئاتر. ش 52-53. صص 159-181.
- ــــــــــــــــ (1394). زبان و ادبیات عامۀ ایران. تهران: سمت.
- رزمجو، حسین (1374). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. مشهد: آستان قدس رضوی.
- رضایی، عبدالله (1381). ادبیات عامیانۀ استان بوشهر. بوشهر: شروع.
- رضوانیان، قدسیه (1389). ساختار داستانی حکایت‌های عرفانی. تهران: سخن.
- زرین‌کوب، عبدالحسین (1368). نقش بر آب. تهران: معین.
- زنگویی، عبدالمجید (1375). ترانه‌های فایز. تهران: ققنوس.
- ساروخانی، باقر (1370). مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی خانواده. تهران: سروش.
- سعیدی، سهراب (1386). فرهنگ مردم میناب. تهران: ائلشن.
- شیری، قهرمان (1377). «راز طنزآوری». پژوهش‌های ارتباطی. س 7. ش 14. صص 201-210.
- طیب‌عثمان، محمد (1371). راهنمای گردآوری سنت‌های شفاهی. ترجمۀ عطاءالله رهبر. تهران: آناهیتا.
- غلامحسین‌پور، جلال (1386). جامعه‌شناسی خانواده و ازدواج در ایلات و عشایر. شیراز: ایلاف.
- فاضلی، نعمت‌الله (1393). بررسی متون طنز عامیانۀ ایرانی. تهران: علم.
- فقیری، ابوالقاسم (1389). «طنز در فرهنگ مردم فارس». روزنامۀ عصر مردم. 26 فروردین. صص 7-8.
- قربانی جویباری، کلثوم (1391). «بررسی طنز در دوبیتی‌‌های خراسان». مطالعات فرهنگی اجتماعی خراسان. س 7. ش 24.صص 58-73.
- کارگرشورکی، غلامرضا (1391). شبیه‌های شاد. اردکان: آرتاکاوا.
- کاظمی، محمد (1384). بررسی ادبیات فولکلور شهرستان دیّر. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.
- محمدی، علی (1396). «ویژگی‌های زبان طنز و مطایبه در تعزیه‌ها و شیبه‌نامه‌ها». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 13. صص 133-154.
- موریل، جان (1393). فلسفۀ طنز. ترجمۀ محمود فرجامی و دانیال جعفری. تهران: نی.
- موکه، داگلاس کالین (1389). آیرونی. ترجمۀ حسن افشار. تهران. مرکز.
- همایونی، صادق (1345). ترانه‌هایی از جنوب. تهران: ادارۀ فرهنگ عامه.
- ــــــــــــــــ (1379). ترانه‌های محلی فارس. شیراز: بنیاد ایران‌شناسی.
یاراحمدی، جهانشیر (1386). ادبیات و آیین‌نامه‌های نمایشی در بوشهر. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.
- احترامی، منوچهر (1385). طنز در ادبیات تعزیه. تهران: سورۀ مهر.
- احمدپناهی سمنانی، محمد (1383). ترانه و ترانه‌سرایی در ایران. تهران: سروش.
- ـــــــــــــــــــــــ (1380). «تفرجی در شربه‌ها و واسونک‌ها». کتاب ماه هنر. س4. ش39-40. صص 82-86.
- ــــــــــــــــــ (1384). «طنز تبسم در ترانه‌های بومی». فرهنگ مردم. س 4. ش16. صص 21-25.
-ـــــــــــــــــــــ (1369). شعر کار در ادب فارسی. تهران: مؤلف.
- احمدی ریشهری، عبدالحسین (1382). سنگستان. ج 2. شیراز: نوید.
- اکبری، احد (1396). «جایگاه اشعار آوازهای محلی در فرهنگ فارسی استان فارس». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 13. صص 51-74.
- انوشه، حسن (1376). فرهنگنامۀ ادبی فارسی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- انصاری، کورش (1386). فرهنگ و ادبیات عامیانۀ مردم دشتستان. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.
- بهزادی اندوهجردی، حسین (1384). «طنز عامیانه». فرهنگ مردم. س4. ش16. صص 16-20.
- پلارد، آرتور (1383). طنز. ترجمۀ سعید سعید‌پور. تهران: مرکز.
- پورنامداریان، تقی (1375). رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی فرهنگی.
- جاوید، هوشنگ (1383). نقش زن در موسیقی مناطق ایران. تهران: سورۀ مهر.
- حبیبی، احمد (1377). محیا شاعری از جنوب. شیراز: نوید.
- حسینی، نغمه و حیدر یزدان‌شناس (1396). «گندم در فرهنگ و گویش مردم تنگستان». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 14.صص 175-198.
- حلبی، علی‌اصغر (1365). مقدمه‌ای بر طنز و شوخ‌طبعی در ایران. تهران: پیک ترجمه و نشر.
- داد، سیما (1382). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
- ذوالفقاری، حسن (1388). فرهنگ بزرگ ضرب‌المثل‌های ایرانی. تهران. معین.
- _________ (1392). «طنزهای گفتاری و رفتاری در قصه‌های عامه». فرهنگ مردم. س 12. ش 47-48. صص 140-152.
- ــــــــــــــ (1392). «طنز نمایشی در متل‌های کودکانه». تخصصی تئاتر. ش 52-53. صص 159-181.
- ــــــــــــــــ (1394). زبان و ادبیات عامۀ ایران. تهران: سمت.
- رزمجو، حسین (1374). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. مشهد: آستان قدس رضوی.
- رضایی، عبدالله (1381). ادبیات عامیانۀ استان بوشهر. بوشهر: شروع.
- رضوانیان، قدسیه (1389). ساختار داستانی حکایت‌های عرفانی. تهران: سخن.
- زرین‌کوب، عبدالحسین (1368). نقش بر آب. تهران: معین.
- زنگویی، عبدالمجید (1375). ترانه‌های فایز. تهران: ققنوس.
- ساروخانی، باقر (1370). مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی خانواده. تهران: سروش.
- سعیدی، سهراب (1386). فرهنگ مردم میناب. تهران: ائلشن.
- شیری، قهرمان (1377). «راز طنزآوری». پژوهش‌های ارتباطی. س 7. ش 14. صص 201-210.
- طیب‌عثمان، محمد (1371). راهنمای گردآوری سنت‌های شفاهی. ترجمۀ عطاءالله رهبر. تهران: آناهیتا.
- غلامحسین‌پور، جلال (1386). جامعه‌شناسی خانواده و ازدواج در ایلات و عشایر. شیراز: ایلاف.
- فاضلی، نعمت‌الله (1393). بررسی متون طنز عامیانۀ ایرانی. تهران: علم.
- فقیری، ابوالقاسم (1389). «طنز در فرهنگ مردم فارس». روزنامۀ عصر مردم. 26 فروردین. صص 7-8.
- قربانی جویباری، کلثوم (1391). «بررسی طنز در دوبیتی‌‌های خراسان». مطالعات فرهنگی اجتماعی خراسان. س 7. ش 24.صص 58-73.
- کارگرشورکی، غلامرضا (1391). شبیه‌های شاد. اردکان: آرتاکاوا.
- کاظمی، محمد (1384). بررسی ادبیات فولکلور شهرستان دیّر. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.
- محمدی، علی (1396). «ویژگی‌های زبان طنز و مطایبه در تعزیه‌ها و شیبه‌نامه‌ها». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 13. صص 133-154.
- موریل، جان (1393). فلسفۀ طنز. ترجمۀ محمود فرجامی و دانیال جعفری. تهران: نی.
- موکه، داگلاس کالین (1389). آیرونی. ترجمۀ حسن افشار. تهران. مرکز.
- همایونی، صادق (1345). ترانه‌هایی از جنوب. تهران: ادارۀ فرهنگ عامه.
- ــــــــــــــــ (1379). ترانه‌های محلی فارس. شیراز: بنیاد ایران‌شناسی.
یاراحمدی، جهانشیر (1386). ادبیات و آیین‌نامه‌های نمایشی در بوشهر. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.
