The study of magic and sorcery in the Amir Arsalan e naamdaar story

Abstract
Folk tales reporter's stories and adventures of people from different social classes and generally low reputation who accidentally faced with incidents, exemplary events, wisdom and wonderful the stories portray the culture of each nation and stems from people's dreams and fantasies. Actually, beliefs and practices of early humans is the source of these stories the emergence of supernatural forces
such as palaces, mysterious, magical gardens, wells and dark spaces, demons, fairies, dragons, magic, lightning, Happiness and unlucky, various sleep, anesthesia and geomancy and astrolabe and etc are the most important elements of creating an Iranian story and all the stories which was written by the novelist in the East territories such as India. Amir Arsalaan e naamdaar story is familiar among folk tales which is the last Persian folk tale features an ancient story
The story mentioned the main features of Persian folk tale, especially magic the magic tricks that some people did in stories and can change the laws of nature through tricks and do extraordinary things. In these stories, wizards can they spell people neutralize other spells change the appearance of people and objects or predict future events. The authors plan to study magic and witchcraft in this book as a folk tale features
Keywords

- ابن‌خلدون (بی­تا). مقدمه. ج1. بیروت: دار احیاء التراث­العربی.
- ابن­سینا، حسین­بن­عبدالله (1331). کنوزالمعزمین. به کوشش جلال‌الدین همایی. تهران: انجمن آثار ملی.
- انوشه، حسن (1376). فرهنگنامۀ ادبی فارسی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات.
- اولیویه (1371). سفرنامه. ترجمۀ محمدطاهر میرزا. به­کوشش غلامرضا ورهرام. تهران: اطلاعات.
- بهار. مهرداد (1375). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: آگاه.
- بویس، مری (1370). چکیدۀ تاریخ کیش زرتشت. ترجمۀ همایون صنعتی­زاده. تهران: صفی­علیشاه.
- پانوف، میشل و میشل پرن (1382). فرهنگ مردم­شناسی. ترجمۀ اصغر عسکری خانقاه. تهران: سمت.
- جاهودا، گوستاو (1371). روان­شناسی خرافات. ترجمۀ نقی براهنی. چ 3. تهران: البرز.
- چایلد، گوردن (1354). انسان خود را می‌سازد. ترجمۀ احمد کریمی حکاک و محمد
هل­اتایی. تهران: شرکت سهامی کتاب­های جیبى.
- رستگار فسایی، منصور (1379). پیکرگردانی در اساطیر. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- رضی، هاشم (1371). آیین مهر(میترائیسم). تهران: بهجت.
- سپهر، لسان­الملک (1377). ناسخالتواریخ. ج1 و 2. به اهتمام جمشید کیانفر. تهران: اساطیر.
- سرامی، قدمعلی (1368). از رنگ گل تا رنج خار (شکل­شناسی قصه­های شاهنامه). تهران: علمی فرهنگی.
- شاله، فیلیس (1346). تاریخ مختصر ادیان بزرگ. ترجمۀ منوچهر خدایار محبی. تهران: طهوری.
- عربستانی، مهرداد (1387). «تعویذ». دائرۀالمعارف بزرگ اسلامی. ج 15. تهران: مرکز دائرۀالمعارف­ بزرگ ­اسلامی.
- عفیفی، رحیم (1383). اساطیر و فرهنگ ایرانی در نوشته­های پهلوی. چ 2. تهران: توس.
- فریزر، جیمز جرج (1388). شاخه زرین، پژوهشی در جادو و دین. ویرایش و مقدمه از رابرت فریزر. ترجمه کاظم فیروزمند. تهران: آگاه.
- فضایی، یوسف (1369). «جادوی عملی و مسری ابتدایی، منشأ پیدایش علم پزشکی». چیستا. س 7. ش 3. صص 460-466.
- کاشفی، ملاحسین (بی­تا). اسرار قاسمی. تهران: علمی.
- کریستن­سن، آرتور (1377). نمونه­های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه­های ایران. ترجمۀ ژاله آموزگار و احمد تفضلی. تهران: چشمه.
- کویاجی، جهانگیر کوروجی (1380). بنیاد اسطوره و حماسۀ ایران. گزارش و ویرایش جلیل دوستخواه. تهران: آگه.
- گریگور، آرتراس (1361). اسرار طلسموسحروجادوودنیایماوراءالطبیعۀانساناولیه. ترجمۀ پرویز نجفیانی. تهران: مؤسسۀ مطبوعاتی عطایی.
- موریه، جیمز (1386). سفرنامۀجیمزموریه. ترجمۀ ابوالقاسم سری. ج 2. تهران: سخن.
- نجم­ آبادی، محمود (1371). تاریخ طب در ایران پیش از اسلام. ج 1. تهران: دانشگاه تهران.
- نقیب ­الممالک (1375). امیرارسلان نامدار. به کوشش سعید قانعی. تهران: مژگان.
- نوری‌، یحیى‌ (1354). اسلام‌ و عقاید و آراء بشری‌، یا جاهلیت‌ و اسلام‌. تهران: مجتمع تحقیقات و مطالعات اسلامی.
- هدایت، صادق (1346). «جادوگری در ایران». ترجمۀ خانبابا طباطبایی نایینی. ارمغان. دورۀ 36. ش 7. صص 354-364.
- ویل دورانت (1350). لذات فلسفه. ترجمۀ عباس زریاب­خویی. ج ۱. تهران: علمی و فرهنگی.
- Eliade, Mircea (1986). The Encyclopedia of Religion. (essay subject: shape shifting by P.James Carse.)