Ekhtelaj in folklore and its reflection in Persian Literature
Authors
1
Master student of persion language and literature at semnan university
2
Assistant and faculty member of semnan university
3
Assistant professor of persion and literature group at semnan university
Abstract
Folklore makes up a vast part of a society’s culture and literature. To have a fine understanding of what one is looking for beliefs, culture and civilization of any society and its folklore should precisely be studied. This also can be helpful in understanding the vague and problematic areas found in old literary texts and poetry.
Of Iranian's folklore is Ekhtelaj which is considered unintentional both in ancient and modern medicine. The early people attributed what might happen a person himself, his relatives and / or properties to Ekhtelaj and made predictions which are not justifiable based on ancient and modern medicine as well as modern psychology.
Ekhtelaj was so influencing among people and their folklore that exists in all written literary works( i.e. prose and verse).This can be found in Kelileh and Demnneh,in works of old poets (e.g Khaghani, Nizami,Kamaladin Isfahani,Sa'eb Tabrizi) as well as contemporary poets (e.g.Forough Farokhzad and Gheisar Aminpour).
To collect information, survey library methods were used. The present research deals with this leading issue in Persian literature. It has been given a try to define its literal definition, discuss its idiomatic concept, elaborate on its physiological aspect and then the most important part focuses on Ekhtelaj in folklore and its reflection in Persian Literature. The study results reveal that Ekhtelaj was a main element in ancient Iranian's folklore and its occurrence would be interpreted as a case of something good and /or something unpleasant.
Of Iranian's folklore is Ekhtelaj which is considered unintentional both in ancient and modern medicine. The early people attributed what might happen a person himself, his relatives and / or properties to Ekhtelaj and made predictions which are not justifiable based on ancient and modern medicine as well as modern psychology.
Ekhtelaj was so influencing among people and their folklore that exists in all written literary works( i.e. prose and verse).This can be found in Kelileh and Demnneh,in works of old poets (e.g Khaghani, Nizami,Kamaladin Isfahani,Sa'eb Tabrizi) as well as contemporary poets (e.g.Forough Farokhzad and Gheisar Aminpour).
To collect information, survey library methods were used. The present research deals with this leading issue in Persian literature. It has been given a try to define its literal definition, discuss its idiomatic concept, elaborate on its physiological aspect and then the most important part focuses on Ekhtelaj in folklore and its reflection in Persian Literature. The study results reveal that Ekhtelaj was a main element in ancient Iranian's folklore and its occurrence would be interpreted as a case of something good and /or something unpleasant.
Keywords
Subjects
- آذرنوش، آذرتاش (1384). فرهنگ معاصر عربی ـ فارسی. چ 6. تهران: نشر نی.
- ابنسینا، شیخالرئیس (1390). قانون. ج سوم. ترجمۀ عبدالرحمن شرفکندی (ههژار). چ 13. تهران: سروش.
- اصفهانی، ابوالفضل کمالالدین اسمعیل (1348). دیوان. تصحیح حسین بحرالعلومی. تهران: کتابفروشی دهخدا.
- الجاجرمی، محمد (1350) مُونسالاحرار فی دقائقالاشعار. تصحیح میرصالح طبیبی. ج 2. تهران: سلسلۀ انتشارات انجمن آثار ادبی.
- الحسینی المدنی التتوی، عبدالرشید بن عبدالغفور (1337). فرهنگ رشیدی (دورۀ دوجلدی). تصحیح محمد عباسی. تهران: چاپ رنگین.
- الهامی، فاطمه (1385). «انعکاس باورهای عامیانه و عقاید خرافی در شعر نظامی». پیک نور. دانشگاه پیامنور. س 5. ش 3. صص 114-104.
- امینپور، قیصر (1389). مجموعۀ کامل اشعار. چ 5. تهران: مروارید.
- انجمن روانپزشکی آمریکا (2013). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی Dsm-v. ترجمۀ هابایاک آوادیسیانس و همکاران (1394). تهران: رشد.
- باقری خلیلی، علیاکبر (1383). «باورهای عامیانۀ طبی در پارهای از متون ادبی». پژوهشنامۀ علوم انسانی و اجتماعی. س 4. ش 14. صص 13-15.
- بهایی، علامه شیخ بهاءالدین محمدالعاملی (1368). اربعین. ترجمۀ شمسالدین محمد خاتونآبادی. چ 1. تهران: حکمت.
- تبریزی، صائب (1368). دیوان اشعار. تصحیح محمد قهرمان. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- جامعالدعوات کبیر(بیتا). چاپ سربی. تهران.
- جرجانی، سید اسماعیل (1380). ذخیرۀ خوارزمشاهی. تصحیح و تحشیۀ محمدرضا محرری. چ 1. تهران: فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران.
- جمالی یزدی، ابوبکرمطهر (1386). فرخنامه. تصحیح ایرج افشار. چ 2. تهران: امیرکبیر.
- ---------------. فرخنامه. نسخۀ خطی شمارۀ 4951 موجود در کتابخانۀ ملک تهران.
- حکیم میسری (1366). دانشنامه در علم پزشکی. تصحیح برات زنجانی. چ 1. تهران: مؤسسۀ مطالعات اسلامی دانشگاه مکگیل شعبۀ تهران.
- خاقانی شروانی، افضلالدین (1391). دیوان اشعار. تصحیح ضیاءالدین سجادی. چ 10. تهران، زوار.
- دُنیسری، شمسالدین محمدبن امینالدین ایوب (1350). نوادر التّبادُر لتحفۀ البهادُر. تصحیح محمدتقی دانشپژوه و ایرج افشار. تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
- دهخدا، علیاکبر (1372). لغتنامۀ دهخدا. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- ذوالفقاری، حسن (1394). زبان و ادبیات عامه. چ 1. تهران: سمت.
- زرینکوب، عبدالحسین (1362). یادداشتها و اندیشهها. چ 4. تهران: جاویدان.
- زوارهای، ابوالحسن علیبنحسن. مکارمالکرائم. نسخۀ خطی با شمارۀ عمومی 1577 موجود در کتابخانۀ جامع گوهرشاد آستان قدس رضوی.
- سعدی شیرازی (1389). کلیات سعدی. تصحیح محمدعلی فروغی. چ 15. تهران: امیرکبیر.
- سلحشور، مریم (1374). «باورهای عامیانه در شعر صائب». ادبیات فارسی. پژوهشگاه علوم انسانی. ش 3. صص 135-123.
- سنایی غزنوی، ابوالمجدمجدودبنآدم (1368). حدیقۀالحقیقه و شریعۀالطریقه. تصحیح سید حسن مدرس رضوی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- شکورزاده، ابراهیم (1346). عقاید و رسوم عامۀ مردم خراسان. تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
- غیبی، سید محمودرضا (1383). «فرهنگ عامه در خمسۀ نظامی». نامۀ پارسی. تهران. س 9. ش 4. صص 41-63.
- فرخزاد، فروغ (1393). دیوان اشعار. انتخاب محمد حقوقی. چ 11. تهران: انتشارات نگاه.
- کلینی، محمد (1365). کافی. ج دوم. تهران: دارالکتبالاسلامیه.
- گنجی، مهدی و حمزه گنجی (1394). آسیب-شناسی روانی. Dsm-5. تهران: ساوالان.
- محمد حسین بن خَلف تبریزی (1342). برهان قاطع. تصحیح محمد معین. چ 2. تهران: چاپ اُفست رشیدیه.
- مشتاقمهر، رحمان و فریبا عظیمزادۀ جوادی (1394). «بررسی و تحلیل باورهای عامیانه در دیوان کمالالدین اصفهانی». مطالعات ایرانی. دانشگاه شهید باهنرکرمان. س 4. ش 28. صص 229- 250.
- مصاحب، غلامحسین (1380). دائرۀالمعارف فارسی. ج 1. تهران: امیرکبیر.
- معین، محمد (1381). فرهنگ معین (دورۀ شش جلدی). چ 19. تهران: امیرکبیر.
- منشی، ابوالمعالی نصرالله (1373). کلیلهودمنه. تصحیح و توضیح مجتبی مینوی طهرانی. چ 12. تهران: امیرکبیر.
- میرجمال الدین حسین بن فخرالدین حسن انجو شیرازی (1359). فرهنگ جهانگیری (دورۀ دو جلدی). تصحیح رحیم عفیفی. چ 2. مشهد: مؤسسۀ چاپ و انتشارات دانشگاه مشهد.
- نظامی، الیاسبنیوسف (1392). خسرووشیرین. تصحیح بهروز ثروتیان. چ 2. تهران: امیرکبیر.
- نفیسی، علیاکبر (1343). فرهنگ نفیسی. ج 1. تهران: چاپ اُفست مروی.
- هدایت، صادق (1378). فرهنگ عامیانۀ مردم ایران. چ 1. تهران: چشمه.
