Study of Semantic Dis-normalization in Lalaei Irani and Alah Tajiky due to Linch's Theory
Abstract
Abstract
Lalaei Irani and Alah Tajiky are verses due to mother's emotions of public literature addressing children, besides it is dis-normalization that are affective methods of making outstanding, disfamilairization that is affective approach especially in poems. Such method is used by authors of Lalaei Irani and Alah Tajiky, they have them disfamilar, in order to make the audience's mind entangled in outstanding, intellectual and artistic collection of poems, making it more pleasant. This study aims to assign the methods of semantic disnormarlization in Lalaei Irani and Alah Tajiky due to descriptive-analytical method in the light of comparative literature in the form of structuralism and Linch's model of disfamiliarization. The most important meta-normalization meaning semantic disnormalization has been examined Lalaei Irani and Alah Tajiky. The selection of the present study statistical society is based on 700 frequent hemistiches from Iranian lalaeis as well as 700 frequent hemistiches from Tajiky Alahes that shows the kinds of semantic disnormalization such as; objectification, fluentification, animal-based, experience-based and plantstification in the mother's verses in which plantsification is more visible than other. The use of different disnormalization transfer the mother feeling, poetic emotion, and finally, the audience's reception becomes more effective than the audience mind especially children feel the poetic beauty and semantic emotions more.
Lalaei Irani and Alah Tajiky are verses due to mother's emotions of public literature addressing children, besides it is dis-normalization that are affective methods of making outstanding, disfamilairization that is affective approach especially in poems. Such method is used by authors of Lalaei Irani and Alah Tajiky, they have them disfamilar, in order to make the audience's mind entangled in outstanding, intellectual and artistic collection of poems, making it more pleasant. This study aims to assign the methods of semantic disnormarlization in Lalaei Irani and Alah Tajiky due to descriptive-analytical method in the light of comparative literature in the form of structuralism and Linch's model of disfamiliarization. The most important meta-normalization meaning semantic disnormalization has been examined Lalaei Irani and Alah Tajiky. The selection of the present study statistical society is based on 700 frequent hemistiches from Iranian lalaeis as well as 700 frequent hemistiches from Tajiky Alahes that shows the kinds of semantic disnormalization such as; objectification, fluentification, animal-based, experience-based and plantstification in the mother's verses in which plantsification is more visible than other. The use of different disnormalization transfer the mother feeling, poetic emotion, and finally, the audience's reception becomes more effective than the audience mind especially children feel the poetic beauty and semantic emotions more.
Keywords
منابع
- احمدپناهی سمنانی، محمد (1383). ترانه و ترانهسرایی در ایران. چ 2. تهران: سروش.
- بامدادی، محمد و فاطمه مدرسی (1388)، «نگاهی به فراهنجاری دستوری در اشعار م. سرشک». پژوهش‌نامۀ زبان و ادب فارسی. س 3. ش 2. صص 1- 22.
- پهلوان‌نژاد، محمدرضا و نسرین ظاهری بیرگانی (1388). «بررسی هنجارگریزی در شعر شفیعی کدکنی بر مبنای الگوی لیچ». مجلۀ پژوهش علوم انسانی. س 10. ش 25. صص 113- 128.
- جلالی پندری، یدالله و صدیقه پاک‌ضمیر (1390). «ساختار روایت در لالایی‌ها». ادبیات کودک. س 2. ش 2. صص 1- 20.
- جمالی سوسفی، ابراهیم (1386). «نگاهی به لالایی‌های کرمان». فرهنگ مردم. ش 9. صص 69- 81.
- حسن‌لی، کاووس (1382). «لالایی‌های مخملین نگاهی به خاستگاه و مضامین لالایی‌های ایرانی». زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان. س 1. ش 1. صص 61- 80.
- خزایی، حمیدرضا (1384). لالایی‌ها. چ 1. مشهد: ماه‌جان.
- خلف تبریزی، محمدحسین (1362). برهان قاطع. به کوشش محمد معین. چ 1. تهران: امیرکبیر.
- خلیلی جهان‌تیغ، مریم (1380). سیب باغ جان. چ 1. تهران: سخن.
- دهخدا، علی‌اکبر (1364). لغتنامه. چ 42. تهران: دانشگاه تهران.
- ساکالوف، یوری (1931). « سرودهای اله». دائرةالمعارف ادبیات. مسکو. صص 75-86.
- سبزعلیان، مرضیه (1379). «مقالۀ لالایی، آهنگ مادرانه». تهران امروز. ش 11887. صص 115- 118.
- سجودی، فرزان (1376). سبک‌شناسی شعر سپهری (رویکردی زبان‌شناختی). پایان‌نامه کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
- سرامی، قدمعلی (1368). «جستاری درباره لالایی‌ها». پویش. س 1. ش 1. صص
- شاملو، احمد (1378). کتاب کوچه. دفتر اول. حرف ب. چ 4. تهران: مازیار.
- شکورزاده، ابراهیم (1346). عقاید و رسوم مردم خراسان. چ 2. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- شکوری، محمدجان (1385). فرهنگ فارسی- تاجیکی. ج 2. چ 1. تهران: فرهنگ معاصر.
- شیرمحمداف، بهرام (1973). نظم خلقی بچگانۀ تاجیک. چ 1. دوشنبه: معارف.
- شیرمحمدیان، بهرام و داداجان عابدزاده (1993). اله جانم اله‌یا. چ 1. دوشنبه: معارف.
- صفوی، کوروش (1373). از زبان‌شناسی به ادبیات. ج 1 (نظم). چ 1. تهران: چشمه.
- طاهرنژاد، زهرا (1383). ابزارهای شعرآفرینی در شعر کودک. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز.
- عمرانی، سید‌ابراهیم (1381). برداشتی از لالایی‌های ایران به همراه مجموعه‌ای از لالایی‌های کرمان، خراسان، فارس، مازندران وآذربایجان. چ 1. تهران: پیوند نو.
- کوهی کرمانی، حسین (1313). هفتصد ترانه از ترانه‌های روستایی ایران. چ 1. تهران: بی‌نا.
- محمدی، محمدهادی و زهره قایینی (1383). تاریخ ادبیات کودکان ایران. ج 6. چ 2. تهران: چیستا.
- مقدسی، صادق (1383) «کهن‌ترین زمزمۀ سحرانگیز مادر». فرهنگ مردم ایران و جهان. ش 2. صص 157-164.
- نجف‌زادۀ بارفروش، محمدباقر (1375). لالایی‌های ایرانی. چ 1. تهران: روجا.
- هدایت، صادق (1379). فرهنگ عامیانه مردم ایران. به کوشش جهانگیر هدایت. چ 3. تهران: چشمه.
- یغمایی، پیرایه (1384). «لالایی‌ها». کودک. ش 4. صص 34- 40.
- Соколов, Юрий, (1931). маќолаи сурудњои алла энсиклопедияи адабиёт. Москов.
- Ширмуњаммадов, Бањром (1973). назми халќии бачагонаи тољик. Душанбе.
- Ширмуњамммадиён, Бањром ва Обидзода, Додољон (1993). алла љонам аллаё, Душанбе.
