The Experiment pattern and it’s categorization in Iranian stories

Authors
Abstract
The test is one of the important and repetitive motives in Iranian stories and is presented in them by different methods and for different purposes. These experiments usually are presented in the stories as a condition which should be overcame by the main character or other characters in order for them to achieve their wishes. The test is regarded as a tool for examining abilities of the characters or a circumstance in which their inner aptitudes are realized in the story.
Although these tests s are very different in the surface, but some common signs and characteristics can be observed in all of them which make it possible for the researchers to categorize them. In this article, the authors have totally chosen 237 stories among Iranian stories and intend to offer a categorized pattern for identification of the types of tests in the Iranian stories by studying their contents. (Including the examiner, the examinee and type and purpose of the experiment).
Keywords

منابع
- آذر افشار، احمد (1376). افسانه و قصه­های آذربایجان. تهران: نشر دی.
- آذرگشسب، اردشیر (۱۳۷۲). مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان. چ 3. تهران: فروهر.
- ابوالفتوح رازی، حسین­بن­علی (1381). گزیدۀ روض­الجِنان و رَوح­الجَنان. به کوشش محمدجعفر یاحقی. ترجمۀ محمدحسن خزاعی و محمدمهدی ناصح. مشهد: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش­های اسلامی.
- اردستانی، پیرجمالی. تفسیر سورۀیوسف. نسخۀ خطی. کتابخانۀ ملک. ش 4878. نستعلیق سدۀ دوازدهم.
‌- افشاری‌، مهران و مهدی مداینی (1377). ‌هفت‌­لشکر (طومار جامع‌ نقالان‌)، از کیومرث‌ تا بهمن. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- امیری، زهرا (1387). «امتحان و آزمایش از دیدگاه قرآن». کوثر. ش 28. صص 96-100.
- انجوی شیرازی، سید­ابوالقاسم (1357). قصه‌های ایرانی، گل به صنوبر چه کرد. ج 1. چ 2. تهران: امیرکبیر.
- براهنی، رضا (1362). قصهنویسی. چ 3. تهران: نشر نو.
- بلعمی، ابوعلی (1353). تاریخ بلعمی. تصحیح ملک­الشعرا بهار. تهران: زوار.
- بهار، مهرداد (۱۳۸۰) بندهش. چ 2. تهران: توس.
- پاکزاد، عبدالعلی (1387). «ابتلا و آزمایش در قرآن». پژوهشهایقرآنی. ش 54-55. صص 342-377.
- پراپ، ولادیمیر (1392). ریخت‌شناسی قصه­های پریان. ترجمۀ فریدون بدره­ای. تهران: توس.
- پریشانی، زیبا و مسعود شیربچه (1388). بن‌مایه‌ها و عناصر قصه‌های پری‌وار ایرانی. چ 1. نجف­آباد: دانشگاه آزاد اسلامی.
- جامی، نورالدین عبدالرحمان­بن­احمد (1370). مثنویهفتاورنگ. تصحیح مرتضی مدرس گیلانی. تهران: گلستان کتاب.
- جرجانی، حسین­‌بن­حسن‌ (1337). تفسیر گازر. به کوشش‌ جلال‌الدین‌ محدث‌ ارموی. تهران: انتشارات مهر آیین.
- حسنی، حسن (1353). «اوردالی». حقوقمردم. ش 35. صص150-156.
- حسنی رازی، مرتضی (1364). تبصرۀالعوام فی معرفه مقالات­الانام. تصحیح عباس اقبال. تهران: اساطیر.
- حسین‌زاده، علی‌محمد و محمدرضا بهروز (1382). «ابتلا و آزمایش الهی». کلاماسلامی. ش 46. صص 46، 142-160.
- حسینی، محمد (1384). ریخت­شناسی قصه­های قرآن، بازخوانش دوازده قصۀ قرآنی. تهران: ققنوس.
- خدیش، پگاه (1387). ریخت‌شناسی افسانه‌های جادویی. تهران: علمی و فرهنگی.
- خلیلی، محمد (1376). افسانه‌های آذربایجان. ج 1. تهران: مینا.
- خوافی، مجد (1345). روضۀخلد. تصحیح محمود فرخ و حسین خدیوجم. تهران: زوار.
- داریوساباتوچی (1378). «اوردالی (آزمایش ایزدی یا آیین ور)». ترجمۀ مهرداد رایجیان اصلی. کانون. س 44. ش 17. صص 163-180.
- دلاشو، م. لوفلر (1364). زبان رمزی قصه‌های پریوار. ترجمۀ جلال ستاری. چ 1. تهران: توس.
- دهخدا، علی­اکبر (1377). لغت­نامه. چ 2. تهران: مؤسسۀ دهخدا.
- دهلوی، امیرخسرو (1964). مجنون و لیلی. تصحیح طاهر احمد اوغلو محرم اوف. چ 1. مسکو.
- دوستخواه، جلیل (1392). اوستا. چ 12. تهران: مروارید.
- راغب اصفهانی (1371). نوادر: ترجمۀ کتاب محاضرات­الادبا و محاورات­الشعراء و البلغاء. ترجمۀ محمدصالح قزوینی. به کوشش احمد مجاهد. تهران: سروش.
- رزمجو، حسین (1370). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. مشهد: آستان قدس.
- رضوانیان، قدسیه (1389). ساختار داستانی حکایت‌های عرفانی. چ 1. تهران: سخن.
- رومی، احمد (1378). دقایق­الطریق. به کوشش محسن کیانی. تهران: روزنه.
- ژنده­پیل، احمد­بن­ابوالحسن (1373). مفتاح­النجات. تصحیح علی فاضل. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- ساتن، ال. پی الول (1374). قصه‌های مشدی گلین خانوم. به کوشش اولریش مارزلف و دیگران. چ1. تهران: نشر مرکز.
- سلامی، مسعود و کامبیز صفیئی (1391). « بررسی جهان‌بینی در دو اثر اسطورهای حماسی شاهنامه و سرود نیبلونگن». مطالعات ادبیات تطبیقی. س 6. ش 23. صص 83-108.
- سنایی، مجدود­بن­آدم (1377). حدیقۀالحقیقهوشریعۀ­الطّریقه. به کوشش محمد­تقی مدرس رضوی. تهران: دانشگاه تهران.
- شیعی سبزواری، حسن­بن­حسین (1378). راحۀ‌الارواح. تصحیح محمد سپهری. تهران: میراث مکتوب.
- صرفی، محمدرضا (1379-1380). «آزمون آتش». ادبوزبانفارسی. ش 13-14. صص 31-57.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۶۲). المیزان فی تفسیرالقران. ج 14. تهران: دارال‍ک‍ت‍ب ‌الاس‍لام‍ی‍ه‌‏‫‏‏‏.
- طبرسی (۱۳۶۰). مجمع­البیان فی تفسیر القرآن. ترجمۀ ‌مترجمان‌. تحقیق رضا ستوده‌. ج ۷۷. تهران: فراهانی‌.
- عطار، فریدالدین (1368). الهینامه. تصحیح هلموت ریتر. چ 2. تهران: توس.
- ----------- (1380). تذکرۀ‌الاولیاء. به کوشش محمد استعلامی. تهران: زوار.
- ----------- (1377) مصیبت­نامه.تهران: جادۀ ابریشم.
- عناصری، جابر (1361). «آتش، آوردگاه پلیدی و پاکی به مناسبت اردیبهشتگان». چیستا. ش 10. صص1284-1298.
- عنصری، ابوالقاسم (1966). وامق و عذرا. به کوشش محمد شفیع. پاکستان: دانشگاه پنجاب.
- عوفی، سدید­الدین محمد (1360-1370). جوامع‌الحکایات و لوامع­الروایات. 7 ج. به کوشش مظاهر مصفا و دیگران. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
- غزالی، محمد­بن­محمد (1392). نصیحة­الملوک. تهران: انتشارات جامی.
- فراهی، میرزا برخوردار (1373). داستان‌های محبوب­‌القلوب. تصحیح علی­رضا ذکاوتی قراگوزلو. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- کاشانی، حبیب­الله (1379). ریاض­الحکایات. کاشان: مرسل.
- محمد­بن‌­منور (1367) . اسرار­التوحید فی‌ مقامات‌ الشیخ‌ ابی‌­سعید. به‌ کوشش‌ محمدرضا شفیعی‌ کدکنی‌. تهران: آگاه.
- معین، محمد (1363). مزدیسنا و ادب فارسی. تهران: دانشگاه تهران.
- مولوی، جلال­‌الدین (۱۳۷۵). مثنوی معنوی. تصحیح ر. نیکلسن. تهران: توس.
- میبدی، رشید­الدین (1331 - 1339). تفسیرکشف­ الاسراروعدة­ الابرار. به کوشش علی‌اصغر حکمت. تهران: دانشگاه تهران.
- میر‌صادقی، جمال (1366).ادبیاتداستانی؛ قصه، داستان کوتاه،رمان. چ 1. تهران: شفا.
- ناشناس (1354). منتخب رونق­المجالس و بستان­العارفین و تحفه­المریدین. تصحیح احمدعلی رجایی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- نظامى عروضى (1909). چهارمقاله. تصحیح عبدالوهاب قزوینى. لیدن: بریل.
- نورعلی شاه (1348). جنات­‌الوصال. به کوشش جواد نوربخش. تهران: خانقاه نعمت­الهی.
- ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌، رض‍ی‌­ال‍دی‍ن‌ (1341). ‌مکارم اخلاق. ب‍ه ک‍وش‍ش‌ م‍ح‍م‍دت‍ق‍ی‌ دان‍ش‌پ‍ژوه. تهران: بی‌جا.
- هلالی جغتایی (بی­تا). دیوان. به تصحیح و کوشش سعید نفیسی. تهران: سنایی.
- وراوینی، سعد­الدین (1367). مرزبان‌نامه. تصحیح محمد روشن. تهران: نو.
- یغمایی، حبیب (1356). ترجمۀتفسیر طبری. چ 2. تهران: توس.