The effect oftea-houses(Ghahvekhane) of Hendi poetry
Author
daneshjou p.h.d
Abstract
Abstract:
Social circles, particularly tea-houses of Esfahan in Saffavi age have had an important impact on Esfahan school poets' relations and activities. In biographies (Tazkare) and sometimes European logbooks we notice the presence of Safavi sociable king, first Shāhabbās, and other social groups in Tea-houses. Planning of Gazal, criticism and correction in poetry of poets who were frequently tradesmen and in poetry creation they were required to have more practices in tea-houses, stimulated their rhythmical poetic gift. Also; Tea-houses have had a great effect on the prevalence of stating reality and the link of calligraphy of the period. sometimes consuming narcotics in these places has aggravated their imagination power to such an extent that it can be accounted as one of the reasons in the poets' visionary in this period which was less studies. So that it can be found at the lexical and thematic level of several poets such as Şā,ib having a particular style. High frequence of Tea-house terms and different kinds of narcotic names in the period poetry is an evidence of this reality. In this article Descriptive analytical method we discuss some practices developing rhythemic nature of novice poets.
Social circles, particularly tea-houses of Esfahan in Saffavi age have had an important impact on Esfahan school poets' relations and activities. In biographies (Tazkare) and sometimes European logbooks we notice the presence of Safavi sociable king, first Shāhabbās, and other social groups in Tea-houses. Planning of Gazal, criticism and correction in poetry of poets who were frequently tradesmen and in poetry creation they were required to have more practices in tea-houses, stimulated their rhythmical poetic gift. Also; Tea-houses have had a great effect on the prevalence of stating reality and the link of calligraphy of the period. sometimes consuming narcotics in these places has aggravated their imagination power to such an extent that it can be accounted as one of the reasons in the poets' visionary in this period which was less studies. So that it can be found at the lexical and thematic level of several poets such as Şā,ib having a particular style. High frequence of Tea-house terms and different kinds of narcotic names in the period poetry is an evidence of this reality. In this article Descriptive analytical method we discuss some practices developing rhythemic nature of novice poets.
Keywords
-آزاد، حسین (1384). آسیبشناسی روانی 1. چ 9. تهران: بعثت.
-آملی، طالب (1346). کلیات اشعار. به کوشش طاهری شهاب. چ 1. تهران: سنایی.
- ابوریحان بیرونی (1362). تحقیق ماللهند. ترجمۀ منوچهر صدوقی سها. چ 1. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
- اخلاص، کشنچند (1973). همیشه بهار. به کوشش وحید قریشی. کراچی: انجمن ترقی اردو.
- اعظمزاده، محمد (1386). «پیوند نقاشان خیالساز (قهوهخانهای) با ادبیات». علامه. ش 13. صص 55-72.
- افشار، ایرج (بیتا). «موزونان». ارمغان زرینکوب. چ1. صص 27-28.
- اندرسن، یان ام و یان سی رید (1386). مبانی بالینی روان. ترجمۀ سعید پورنقاش و دیگران. چ 1. تهران: سمت.
- بیدل دهلوی، عبدالقادر (1386). دیوان. به کوشش اکبر بهداروند. چ1. تهران: نگاه.
- تهرانی، صیدی (1384). دیوان. به کوشش محمد قهرمان. چ 1. تهران: اطلاعات.
-خان آرزو، سراجالدین علی (1383). تذکرۀ مجمعالنفایس. ج2. به کوشش مهر نور محمد خان. چ1. اسلامآباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
- خداپناهی، محمدکریم (1387). روانشناسی فیزیولوژیک. تهران: سمت.
- شاردن، ژان (1375). سفرنامه. ترجمۀ اقبال یغمایی. تهران: توس.
- شفیعی کدکنی، محمدرضا (1378). ادبیات فارسی از عصر جامی تا روزگار ما. ترجمۀ حجتالله اصیل. تهران: نشر نی.
- صائب تبریزی (1371). دیوان. به کوشش محمد قهرمان. چ2. تهران: علمی و فرهنگی.
- صفا، ذبیحالله (1369). تاریخ ادبیات در ایران. ج1(5). چ6. تهران: فردوس.
- --------.-----. --------------------. ج 2(5). چ 4. تهران: فردوس.
- فتوحی، محمود (1379). نقد خیال، نقد ادبی در سبک هندی. تهران: روزگار.
- قزوینی، عارف (1365). دیوان. به کوشش رحیم چاوش اکبری. تهران: زوار.
- فخرالزمانی قزوینی، ملا عبدالنبی (1361). تذکرۀ میخانه. به کوشش احمد گلچینمعانی. تهران: اقبال.
- فدایی، فرید (1389). «تحلیل روانپزشکی شعر حافظ برپایۀ مکتب روانکاوی». روزنامۀ سلامت. ش 24.
- فیش، فرنک جی (1368). روانپزشکی. ترجمۀ نصرتالله پورافکاری. چ2. تبریز: تابش.
- فیگویروا، دن گارسیا دسیلوا (1363). سفرنامه. ترجمۀ غلامرضا سمیعی. تهران: نشر نو.
- کالات، جیمز (1386). روانشناسی فیزیولوژی. چ 4. تهران: دانشگاه شاهد.
- گرس، ایون (1370). سفیر زیبا. ترجمۀ علیاصغر سعیدی. تهران: انتشارات تهران.
- محمودی، آزاد (1386). «اصطلاحات خوشنویسی در شعر فارسی دورۀ صفوی». مجموعه مقالات خوشنویسی. ج1. تهران: فرهنگستان هنر.
- ملکیان، اکبر (بیتا). «قهوخانه در ایران». مجلۀ فرهنگ و زندگی کارگزاران و خانههای فرهنگی. ش 1. صص 78-95.
- مقصودی، منیژه (1381). «قهوهخانه بهعنوان یک نهاد». کتاب ماه علوم اجتماعی. ش 56-57. صص 66-68.
- نصرآبادی، محمدطاهر (1361). تذکرۀ نصرآبادی. به کوشش حسن وحید دستگردی. تهران: فروغی.
- نعمانی، شبلی (1363). شعرالعجم. ترجمۀ تقی فخر داعی گیلانی. چ2. تهران: دنیای کتاب.
- نهاوندی، عبدالباقی (1387). مآثر رحیمی. به کوشش عبدالحسین نوایی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
- نیکوبخت، ناصر و دیگران (1393). «تبلور برخی عناصر قهوهخانهای در شعر عصر صفوی». فرهنگ و ادبیات عامه. س 2. ش 4. صص 109-134.
- واله، پیترو دلا (1385). سفرنامه. ترجمۀ شجاعالدین شفا.چ 3. تهران: علمی و فرهنگی.
