comparing Kurdish folk narrative of Mehr and Vafa with Shoori Kashiâs poemes
Author
professor. faculty
Abstract
Abstract
This thesis is a study of one of the enchanting stories of love in post Islam Iran. Mehr-o-Vafa has 1309 versess and the rhytme is Mafaylon Mafaylon Folon. Poet dedicated it to Shah Abbas Safavid and Etemadol Dowleh Hatam Beig, and imitating the style of Khosrow-Shirin arranged and organized a poetic introduction for it. ُThis thesis is a study of comparative literature, particularly poetry of the lyric literature (fiction epopee) in Persian and Kurdish, which has long been of interest to researchers. Since this thesis the folk tradition of oral literature of Kurdish Mehr-o-vafa story with Sho'ori Kashi's Meho-vafa from eleventh century And with the knowledge that where there is a story of Folk kind and deal with another version of the narrative can not easily determine which version is older than the other. This research tries to idendify more narrators and compare roots and causes of why this story is rewritten by Kurdish poets in the Western parts of our country? Adapting the story of Mehr-o-Vafa in the narrative tradition of oral literature of Kurdish with Sho'ori Kashi's in Persian classical literature from all aspects, including the translation and aesthetic aspects will be done throughout this research.
KEY WORDS: Mehr-o-Vafa , Kurdish folk narrative, Persian narrative, Sho'ori Kashi.
This thesis is a study of one of the enchanting stories of love in post Islam Iran. Mehr-o-Vafa has 1309 versess and the rhytme is Mafaylon Mafaylon Folon. Poet dedicated it to Shah Abbas Safavid and Etemadol Dowleh Hatam Beig, and imitating the style of Khosrow-Shirin arranged and organized a poetic introduction for it. ُThis thesis is a study of comparative literature, particularly poetry of the lyric literature (fiction epopee) in Persian and Kurdish, which has long been of interest to researchers. Since this thesis the folk tradition of oral literature of Kurdish Mehr-o-vafa story with Sho'ori Kashi's Meho-vafa from eleventh century And with the knowledge that where there is a story of Folk kind and deal with another version of the narrative can not easily determine which version is older than the other. This research tries to idendify more narrators and compare roots and causes of why this story is rewritten by Kurdish poets in the Western parts of our country? Adapting the story of Mehr-o-Vafa in the narrative tradition of oral literature of Kurdish with Sho'ori Kashi's in Persian classical literature from all aspects, including the translation and aesthetic aspects will be done throughout this research.
KEY WORDS: Mehr-o-Vafa , Kurdish folk narrative, Persian narrative, Sho'ori Kashi.
Keywords
-آزاد، حسین (1384). آسیبشناسی روانی 1. چ 9. تهران: بعثت.
-آملی، طالب (1346). کلیات اشعار. به کوشش طاهری شهاب. چ 1. تهران: سنایی.
- ابوریحان بیرونی (1362). تحقیق ماللهند. ترجمۀ منوچهر صدوقی سها. چ 1. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
- اخلاص، کشنچند (1973). همیشه بهار. به کوشش وحید قریشی. کراچی: انجمن ترقی اردو.
- اعظمزاده، محمد (1386). «پیوند نقاشان خیالساز (قهوهخانهای) با ادبیات». علامه. ش 13. صص 55-72.
- افشار، ایرج (بیتا). «موزونان». ارمغان زرینکوب. چ1. صص 27-28.
- اندرسن، یان ام و یان سی رید (1386). مبانی بالینی روان. ترجمۀ سعید پورنقاش و دیگران. چ 1. تهران: سمت.
- بیدل دهلوی، عبدالقادر (1386). دیوان. به کوشش اکبر بهداروند. چ1. تهران: نگاه.
- تهرانی، صیدی (1384). دیوان. به کوشش محمد قهرمان. چ 1. تهران: اطلاعات.
-خان آرزو، سراجالدین علی (1383). تذکرۀ مجمعالنفایس. ج2. به کوشش مهر نور محمد خان. چ1. اسلامآباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
- خداپناهی، محمدکریم (1387). روانشناسی فیزیولوژیک. تهران: سمت.
- شاردن، ژان (1375). سفرنامه. ترجمۀ اقبال یغمایی. تهران: توس.
- شفیعی کدکنی، محمدرضا (1378). ادبیات فارسی از عصر جامی تا روزگار ما. ترجمۀ حجتالله اصیل. تهران: نشر نی.
- صائب تبریزی (1371). دیوان. به کوشش محمد قهرمان. چ2. تهران: علمی و فرهنگی.
- صفا، ذبیحالله (1369). تاریخ ادبیات در ایران. ج1(5). چ6. تهران: فردوس.
- --------.-----. --------------------. ج 2(5). چ 4. تهران: فردوس.
- فتوحی، محمود (1379). نقد خیال، نقد ادبی در سبک هندی. تهران: روزگار.
- قزوینی، عارف (1365). دیوان. به کوشش رحیم چاوش اکبری. تهران: زوار.
- فخرالزمانی قزوینی، ملا عبدالنبی (1361). تذکرۀ میخانه. به کوشش احمد گلچینمعانی. تهران: اقبال.
- فدایی، فرید (1389). «تحلیل روانپزشکی شعر حافظ برپایۀ مکتب روانکاوی». روزنامۀ سلامت. ش 24.
- فیش، فرنک جی (1368). روانپزشکی. ترجمۀ نصرتالله پورافکاری. چ2. تبریز: تابش.
- فیگویروا، دن گارسیا دسیلوا (1363). سفرنامه. ترجمۀ غلامرضا سمیعی. تهران: نشر نو.
- کالات، جیمز (1386). روانشناسی فیزیولوژی. چ 4. تهران: دانشگاه شاهد.
- گرس، ایون (1370). سفیر زیبا. ترجمۀ علیاصغر سعیدی. تهران: انتشارات تهران.
- محمودی، آزاد (1386). «اصطلاحات خوشنویسی در شعر فارسی دورۀ صفوی». مجموعه مقالات خوشنویسی. ج1. تهران: فرهنگستان هنر.
- ملکیان، اکبر (بیتا). «قهوخانه در ایران». مجلۀ فرهنگ و زندگی کارگزاران و خانههای فرهنگی. ش 1. صص 78-95.
- مقصودی، منیژه (1381). «قهوهخانه بهعنوان یک نهاد». کتاب ماه علوم اجتماعی. ش 56-57. صص 66-68.
- نصرآبادی، محمدطاهر (1361). تذکرۀ نصرآبادی. به کوشش حسن وحید دستگردی. تهران: فروغی.
- نعمانی، شبلی (1363). شعرالعجم. ترجمۀ تقی فخر داعی گیلانی. چ2. تهران: دنیای کتاب.
- نهاوندی، عبدالباقی (1387). مآثر رحیمی. به کوشش عبدالحسین نوایی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
- نیکوبخت، ناصر و دیگران (1393). «تبلور برخی عناصر قهوهخانهای در شعر عصر صفوی». فرهنگ و ادبیات عامه. س 2. ش 4. صص 109-134.
- واله، پیترو دلا (1385). سفرنامه. ترجمۀ شجاعالدین شفا.چ 3. تهران: علمی و فرهنگی.
