Amir morphology and gem system based on the theory of Vladimir Propp
Authors
1
dabir
2
Associate PNU Amol
3
Faculty Member of Islamic Azad University of Tehran
Abstract
Vladimir Propp's morphology of the structure of literary work by taking the strategies of formalism presented with a check of one hundred AfsanhY Russian magical, practical sample lost it. According to Propp theory, AfsanhHay magical, in spite of differences in the structure and morphology of the fundamental principles in common and working to restore the underlying common axis.In the analytical field research, oral narrative QdymyTryn Amir and jewel - the romantic MnzvmhHay Mazandaran examined from the perspective of Propp's morphology. RvaytHay many of the myths common among people who are both long and short forms (MynyMalysty) is. According to the results, KhvyshkaryHay story of Amir and pearls, in compliance with Prop model, and thus the AsharhY Prop displacement can be seen in this narrative has not been met.The sum of the parts and ShkhsytHa and system performance with a small displacement Amir and pearls and KhvyshkaryHay follow Propp's model stems. The story of Amir and that is the essence of KhvyshkaryHayy some thirty models Prop YkGanh not like: a dream or uncertain situation at the end of the narrative, the dignity of the place of magic or miracle behalf, in any case where the wedding end of story to happen at the beginning and at the end of the story of Amir and pearls occur in an uncertain situation all the screw. Of course, this AftraqHa with magical fairy tale romance BrmyGrdd AfsanhY properties.
Key words: morphology Propp, Structure, Amir and pearls, AfsanhY AshqanhY Mazandaran.
Key words: morphology Propp, Structure, Amir and pearls, AfsanhY AshqanhY Mazandaran.
Keywords
- پازواری، امیر (1277). کنزالاسرار. به کوشش برنهارد دارن و میرزا محمد شفیع مازندرانی. چ 1. ج 1. پطرزبورگ.
- پراپ، ولادیمیر (1386). ریختشناسی قصههای پریان. ترجمۀ فریدون بدرهای. چ 2. تهران: توس.
- --------- (1371). ریشههای تاریخی قصههای پریان. به کوشش و ترجمۀ فریدون بدرهای. چ 1. تهران: توس.
- پین، مایکل (1382). فرهنگ اندیشۀ انتقادی (از روشنگری تا پسامدرنیته). ترجمۀ پیام یزدانجو. چ 1. تهران: نشر مرکز.
- پهلوان، کیوان (1388). موسیقی مازندران. چ 1. تهران: آرون.
- جعفری(قنواتی) محمد (1394). درآمدی بر فولکلور ایران. چ 1. تهران: جام.
- خدیش، پگاه (1387). ریختشناسی افسانههای جادویی. چ 1. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
- خراسانی، محبوبه (1387). درآمدی بر ریختشناسی هزارویک شب. اصفهان: تحقیقات نظری.
- ذبیحی، علی و نادعلی فلاح (1393). «امیری یا منظومۀ امیر و گوهر». آینه میراث. س 12. ش1. صص 109-136.
- --------------- (1395). منظومۀ امیر و گوهر(امیری). نسخۀ خطی محفوظ در کتابخانۀ ملی ایران. چ 1. تهران: رسانش نوین.
- ذوالفقاری، حسن (1389). «ریختشناسی افسانۀ عاشقانۀ گل بکاولی». فنون ادب. س 2. ش 1 (2)2. صص 49-62.
-................. (1391). «امیر و گوهر». دانشنامۀ فرهنگ مردم ایران. ج 1. صص 629-630.
-................. (1392). یکصد منظومۀ عاشقانۀ فارسی. چ 1. تهران: چرخ.
- زهرهوند، سعید و دیگران (1393). «ریختشناسی داستان لیلی و مجنون بر اساس نظریۀ پراپ». پژوهشنامۀ ادب غنایی. ش 23. صص 169-190.
- عیسیپور، عزیز (1393). «عشقنامۀ امیر و گوهر از زبان چوپانان دیار کوهستانهای تنکابن». فصل فرهنگ. ش 7. صص 178-201.
- فلاح، نادعلی (1389). «امیر و گوهر به روایت افسانهها». مجموعه مقالات دومین همایش ملی امیر پازواری. چ 1. بابلسر: دانشگاه مازندران. صص 52-75.
- کبیری، دانا (1391). «کتاریهای زندگی امیرپازواری». مازندنومه. یکشنبه 24دیماه1391
- www.mazandnume.com/fullcontent/14741
- کشمیری، بینش (1392). مثنوی رشتۀ گوهر. با مقدمه و تصحیح یوسف اسماعیلزاده. چ 1. رشت: رخسار صبح.
- ملکونوف، گریگوری والریانوویچ (1364). سفرنامۀ ملکونف به سواحل جنوبی دریای خزر. ترجمۀ مسعود گلزاری. تهران: دادجو.
-..........................(1376). کرانۀ جنوبی دریای خزر یا استانهای شمالی ایران. ترجمۀ امیرهوشنگ امینی. تهران: کتابسرا.
- میرکاظمی، سیدحسین (1374). افسانههای دیار همیشه بهار: قصههای مردم مازندران و ترکمن. چ 1. تهران: سروش.
- نجفزاده بارفروش (م.روجا)، محمدباقر (1368). واژهنامۀ مازندرانی. چ 1. تهران: نشر بلخ وابسته به بنیاد نیشابور.
- نصری اشرفی، جهانگیر (1383). نمایش و موسیقی در ایران. ج 2. چ 1. تهران: آرون.
- Melgunof, g. (1868). Das sudlicheufer des kaspischen meres oder die nordprovinzenpersiens. Leipzig.
