An analysis of Popular cultureâs effects in Hamid Amjadâs Plays (with focusing on the plays: Three sisters and the others, The Rear Den, The thirteenth night and The Pilgirim)
Author
Abstract
Abstract
This paper aims to examine the major effects of popular culture of folklore culture in the production process of Iranian dramatic literatureand studying the solutions for localizing the literature. This interdisciplinary study, tries to discuss the effective roll of folklores roll of developing Indigenous patterns of creative writing for the dramatic arts. Hamid Amjad, as one of the Iranian contemporary dramatists, uses various aspects of folk culture in create and representing dramatic world, and his works are proper example for research for studying some factors such as
language and tone, beliefs and customs, behaviors and subjects, and common signs of Iranian folklore culture.
This study is organised with gathering library data and the method of direct expose of dramatic texts, and with analytical method tries to determine the potential of Iranian folklore culture in organizing the ideas and realize them using techniques of playwriting. Findings of this research shows that some of the most important indexes of Iranian folklore culture, like folk tales, folk feasts and folk language was attend in creating dramatic texts by Hamid Amjad. Comparative comparison with some dramatic concepts and elements, like characterizations, subject, creating folk spaces and native language and culture, shows the different aspects of this usage. finally, research shows that using the elements from folklore
This paper aims to examine the major effects of popular culture of folklore culture in the production process of Iranian dramatic literatureand studying the solutions for localizing the literature. This interdisciplinary study, tries to discuss the effective roll of folklores roll of developing Indigenous patterns of creative writing for the dramatic arts. Hamid Amjad, as one of the Iranian contemporary dramatists, uses various aspects of folk culture in create and representing dramatic world, and his works are proper example for research for studying some factors such as
language and tone, beliefs and customs, behaviors and subjects, and common signs of Iranian folklore culture.
This study is organised with gathering library data and the method of direct expose of dramatic texts, and with analytical method tries to determine the potential of Iranian folklore culture in organizing the ideas and realize them using techniques of playwriting. Findings of this research shows that some of the most important indexes of Iranian folklore culture, like folk tales, folk feasts and folk language was attend in creating dramatic texts by Hamid Amjad. Comparative comparison with some dramatic concepts and elements, like characterizations, subject, creating folk spaces and native language and culture, shows the different aspects of this usage. finally, research shows that using the elements from folklore
Keywords
-اسکندانیان، علی (1379). بررسی چندوچون نمایشی بودن فرهنگ عامۀ ایران. پایاننامۀ کارشناسی‌ارشد. ادبیات نمایشی. دانشکدۀ هنر و معماری. دانشگاه آزاد اسلامی.
-استریناتی، دومینیک (1392). مقدمه‌ای بر نظریۀ فرهنگ عامه. ترجمۀ ثریا پاک‌نظر. تهران: کتابخانۀ فروردین.
-استوری، جان (1386). مطالعات فرهنگی دربارۀ فرهنگ عامه. ترجمۀ حسین پاینده. تهران: آگه.
-امجد، حمید (1381).پستوخانه. تهران: نیلا.
------- (1381). دو نمایشنامه: گردش تابستانی و هوای پاک. تهران: نیلا.
------- (1382). زائر. تهران: نیلا.
----------- (1387). شب سیزدهم. تهران: نیلا.
--------- (1394). سه خواهر و دیگران. تهران: نیلا.
-آقاعباسی، یدالله (1389). دانشنامۀ نمایش ایرانی: جستارهایی در فرهنگ و بوطیقای نمایش ایرانی. تهران: قطره.
-باربا، یوجینیو و نیکولو ساوارز (1390). فرهنگ انسان‌شناسی تئاتر: هنر اسرارآمیز نمایشگر. ترجمۀ یدالله آقاعباسی. تهران: سورۀ مهر.
-بروک، پیتر (1391). در گشوده. ترجمۀ بهرنگ فرهنگ‌دوست. تهران: افراز.
-بیضایی، بهرام (1379). نمایش در ایران. چ 2. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
-پایور، جعفر (1384). «بازنویسی و بازآفرینی از فرهنگ عامه؛ قصه‌ها، قصۀ متل‌ها و مثل‌ها در ادبیات نمایشی کودک». فصلنامۀ فرهنگ مردم. ش 13. صص 94-103.
-خبازدادگر، آرش (1382). بررسی انعکاس اساطیر و فرهنگ عامه در پنج نمایشنامۀ بهرام بیضایی. پایاننامه کارشناسی ارشد. کارگردانی تئاتر. تهران: دانشگاۀ تربیت مدرس. دانشکدۀ هنر و معماری.
-داد، سیما (1390). فرهنگ اصطلاحات ادبی: واژه‌نامۀ مفاهیم و اصطلاحات ادبی فارسی و اروپایی. تهران: مروارید.
-دری، نجمه و سید مهدی خیراندیش (1393). «مقایسۀ بازتاب فرهنگ عامه در آثار سیمین دانشور و احمد محمود». فرهنگ و ادبیات عامه. س 2. ش3. صص 79-103.
-ذوالفقاری، حسن (1394). «گونهشناسی ساختهای قالبی در زبان عامه». جستارهای زبانی. دورۀ 6. ش 4 (پیاپی 25). صص 69-98.
-ذوالفقاری، حسن و دیگران (1390). «قصهشناسی نوشآفریننامه». جستارهای ادبی. ش173. صص 98-81.
-سیگر، لیندا (1380). خلق شخصیت‌های ماندگار. ترجمۀ عباس اکبری. تهران: سروش.
-شکنر، ریچارد (1388). نظریۀ اجرا. ترجمۀ مهدی نصراللهزاده. تهران: سمت.
-فهیمیفر، اصغر و محمدجعفر یوسفیان کناری (1392). «قابلیتهای روایی ادبیات عامیانۀ ایران در اقتباس نمایشی برای سینما و تلویزیون». فرهنگ و ادبیات عامه. دورۀ 1 . ش2. صص 129-155.
-فیستر، مانفرد (1387). نظریه و تحلیل درام. ترجمۀ مهدی نصرالهزاده. تهران: مینوی خرد.
-قادری، نصرالله (1391). آناتومی ساختار درام. تهران: نیستان.
-لطفی، محمدرضا (1381). پنجمین کتاب سال شیدا، مجموعه مقالات موسیقی. تهران: خورشید.
-مکی، ابراهیم (1388). شناخت عوامل نمایش. تهران: سروش.
-میهن‌دوست، محسن (1380). پژوهش عمومی فرهنگ عامه. تهران: توس.
-نعمت طاوسی، مریم (1390). فرهنگ نمایشهای سنتی و آیینی ایران. تهران: دایره.
-نیپریس، جانت (1389). نوشتن برای تئاتر. ترجمۀ تالین آبادیان. تهران: افراز.
-هدایت، صادق (1385). فرهنگ عامیانۀ مردم ایران. تهران: چشمه.
-همایونی، صادق (1391). ترانههای محلی ایران. تهران: دفتر پژوهش های فرهنگی.
-هولتن،اورلی (1389). مقدمه بر تئاتر: آیینۀ طبیعت. ترجمۀ محبوبه مهاجر. چ 3. تهران: سروش.
-Brabazon, T. (2001). Australian Popular Culture and Media Studieshttp://www.academia.edu/303306/Australian_Popular_Culture_and_Media_ _Studies [14Oct2012].
-De Angelis, R. (2002). Between Anthropology and Literature: Interdisciplinary Discourse.London: Routledge.
-Pavis, P. (2005). Theatre at the Crossroads of Culture.Tr. Loren Kruger. Taylor
& Francis e-Library.
-Watson, I. (2005).Towards a Third Theatre, Eugenio Barba and the Odin Teatret.Taylor & Francis e-Library.
-Wilcox, R. (2010).Studies In Popular Culture.Popular culture Association in South.
