Badness-removing belief in Bakhtiari tribe

Authors
-
Abstract
Badness-removing belief is done by races in different ways such as sacrificing and alms giving in order to remove the bad. This study analyzes sacrificing animals’ belief in Bakhtiari tribe. Sacrificing is a religious tradition and has been present in different cultures and nations. Many religious traditions recommend sacrificing an animal in order to be protected from badness. Bakhtiari based on Islamic and Eid-ul-Adha codes kill animals such as sheep, goat, and cow on top of the mountains. Another reason people kill animals is to remove badness in wedding ceremony.among other sample of badness-removing based on not killing animals ways such as writing pray and DamB and Kardan are remarkable.
Keywords

  1. منابع


    الف) منابع مکتوب


    -         قرآن کریم.


    -         الیاده، میرچا (1372). رساله در تاریخ ادیان. ترجمۀ جلال ستاری. تهران: سروش.


    -         انجوی ­شیرازی، ابوالقاسم (1352). تمثیل و مثل. تهران: امیرکبیر.


    -         انکلساریان، بهرام گور تهمورس (1335). بندهشن. گجرات.


    -         بختیاری، علیقلی­خان و عبد­الحسین لسان­السلطنۀ سپهر (1362). تاریخ بختیاری. چ 2. تهران: اساطیر.


    -         ثروت، منصور و رضا انزابی­نژاد (1377). فرهنگ لغات عامیانه و معاصر. تهران: سخن.


    -         حاجت­پور، موسی (1387). بختیاری و تحول زمان. اهواز: معتبر.


    -         حاجت­پور­بیرگانی، مژگان (1386). سایه­های شاهنامه در بختیاری. چ 1. اراک: نویسنده.


    -         خوارزمی، حمیدرضا (1392). «باور بلاگردانی در شاهنامه». فرهنگ و ادبیات عامه. ش 2. صص 1ـ24.


    -         دهخدا، علی­اکبر (1376). لغت­نامه. تهران: دانشگاه تهران.


    -         رستگار­فسایی، منصور (1388). پیکرگردانی در اساطیر. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.


    -         شوالیه، ژان و آلن گربران (1388). فرهنگ نماد­ها. ترجمۀ سودابه فضایلی. تهران: جیحون.


    -         صرفی، محمدرضا (1391). باور­های مردم کرمان. کرمان: دانشگاه شهید باهنر.


    -         طباطبایی، سید­محمد­حسین (1366). تفسیر ­المیزان. ترجمۀ سید­ محمد­باقر موسوی­همدانی. ج 14. تهران: دفتر انتشارات اسلامی.


    -         غلام­حسین­زاده، غلام­حسین و دیگران (1389). «عوامل چشم­زخم در شعر شاعران فارسی». کهن­نامۀ ادب فارسی. س 1. ش 1. صص 93ـ110.


    -         فردوسی، ابوالقاسم (1386). شاهنامه. ج 1ـ5. به­کوشش جلال خالقی­مطلق. چ 1. تهران: مرکز دائرة­المعارف بزرگ اسلامی.


    -         فریزر، جیمز ­جرج (1388). شاخۀ زرین. ترجمۀ کاظم فیروزمند. چ 6. تهران: آگاه.


    -         قنبری­عدیوی، عباس (1381). امثال­و­حکم بختیاری. شهرکرد: ایل.


    -         لسان، حسین (1355). «قربانی از روزگار کهن تا امروز». هنر و مردم. ش 167. صص 60ـ70.


    -         مصطفوی، علی­اصغر (1369). اسطورۀ قربانی. چ 1. تهران: مؤلف.


    -         مونیک، دوبکور (1376). رمز­های زنده جان. ترجمۀ جلال ستاری. چ 2. تهران: مرکز.


    -         ناس، جان­بایر (1387). تاریخ جامع ادیان. ترجمۀ علی­اصغر حکمت. تهران: علمی ـ فرهنگی.


    -         نجمی، شمس­الدین (1394). «واکاوی اسطوره جرعه­افشانی». ادب و زبان. س 18. ش 38. صص 343 ـ361.


    -         هال، جیمز (1390). فرهنگ نگاره­ای نماد­ها در هنر شرق و غرب. ترجمۀ رقیه بهزادی. تهران: فرهنگ ­معاصر.


    -         هینلز، جان­راسل (1393). شناخت اساطیر ایران. ترجمۀ محمدحسین باجلان­فرخی. چ 4. تهران: اساطیر.


    -         واحد­دوست، مهوش (1387). نهادینه­های اساطیری در شاهنامه. چ 2. تهران: سروش.


    -         ویدن­گرن، گئو (1393). پژوهشی در خرقۀ درویشان و دلق صوفیان. ترجمه و تحقیق بهار مختاریان. تهران: آگه.


    -         یشت­ها (1347). گزارش ابراهیم پورداود. چ 2. تهران: طهوری.


     


    ب) منابع میدانی (مصاحبه­شوندگان)



    1. آقاخانی­بیژنی، محمد، 55 ساله، چهارمحال­و­بختیاری، فلارد، روستای بیژگن.

    2. حاجی­پور، البرز، 56 ساله، خوزستان، لالی.

    3. زارع، سهراب، 60 ساله، چهارمحال­و­بختیاری، شهر جونقان.

    4. سروستانی، عباس، 74 ساله، خوزستان، باغ­ملک.

    5. فتحی، عبدالله، 58 ساله، چهارمحال­و­بختیاری، فلارد، روستای سپیدار.

    6. قاسمی­سپاس، سوارعلی، 70 ساله، چهارمحال­و­بختیاری، اردل، روستای گله­شور.

    7. کاظمی، صفرعلی، 70 ساله، خوزستان، مسجدسلیمان، اندیکا، روستای چهرو.

    8. کریمی، رستم، 75 ساله، چهارمحال­و­بختیاری، کوهرنگ، بازفت.

    9. موسوی­نظری، سیدرمضان، 76 ساله، خوزستان، ایذه، روستای چم­ریحان.