Who is the hero of Sam-name and why does he get involved in battles
Authors
Abstract
In this study, we have investigated Sam battles; the hero of Sam Nameh; applying structural research methodology. To this goal, at first , the collection of battles have been categorized in five agents such as subject , battle’s motif , battle adversary, adjuvants , and the results of battle. Then, by summarizing table data, we reached nine total conclusions related to the battle’s structure of this poems. At the next step, by reducing these nine conclusions, we obtained three general formula. The main function of Sam nameh hero’s battles is to highlight an exaggerated hero who is always victorious. In a non-linear study and regarding sender / motif pairs, the progress of battles is separable. The first class includes hero’s battles from beginning of the story till his departure to the land of Shadad A’d and then his battles with the king of china and his army by the motif of love.
Second class has been devoted to the collection of hero’s battles with regard to religious motifs and other marginal factors. Also, Sam Nameh hero’s is an independent actant who do not obey any king. Considering this fact and absence of no national motif , it is possible to say that Sam Nameh is not an epic work , rather this is a love story whose poet intervention in order to shape a an affected discourse has made it an exclusive work with special structures.
Second class has been devoted to the collection of hero’s battles with regard to religious motifs and other marginal factors. Also, Sam Nameh hero’s is an independent actant who do not obey any king. Considering this fact and absence of no national motif , it is possible to say that Sam Nameh is not an epic work , rather this is a love story whose poet intervention in order to shape a an affected discourse has made it an exclusive work with special structures.
Keywords
- قرآن کریم.
-آیدنلو، سجاد (1387). رستم نامه. تهران: میراث مکتوب.
-__________ (1391). طومار نقالی شاهنامه. چ اول. تهران: چشمه.
-اته، کارل هرمان (1377). تاریخ ادبیات فارسی. ترجمۀ صادق رضازاده شفق. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
-بشیری، علیاصغر و علی محمدی (1393). «ریشهیابی نبرد سام با عوجبنعنق در سامنامه بر اساس دیدگاه انطباق در حماسهها». پژوهشنامۀ ادب حماسی. س 10 . ش17 . صص 135-154.
-پراپ، ولادیمیر (1368). ریخت شناسی قصه های پریان. ترجمۀ فریدون بدرهای. تهران: توس.
-پرینس، جرالد (1391). روایت شناسی. شکل و کارکرد روایت. ترجمۀ محمد شهبا. تهران: مینوی خرد.
-حسینی، حسین (1380). سام نامه: طومار نقالی. تهران: نمایش (انجمن نمایش).
-خواندمیر، غیاث‌الدین (1380). تاریخ حبیب‌السیر فی اخبار افراد بشر. تهران: اساطیر.
- رستگار فسایی، منصور (1370). «یک داستان با دو نام». خواجو (ویژۀ کنگرۀ بزرگداشت خواجوی کرمانی). ج 1. کرمان.
-رویانی، وحید (1390). »بررسی تأثیر شاهنامه بر سامنامه». پژوهش نامۀ زبان و ادب فارسی (گوهر گویا). س 5. ش 2. پیاپی 18. صص 137- 164.
- سامنامه (1392). تصحیح وحید رویانی. تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب.
سرکاراتی، بهمن (1379). «سام. نمونهای از یلان سترگ». نخل بند شعرا: مقالات کنگرۀ جهانی بزرگداشت خواجوی کرمانی. به کوشش احمد امیری خراسانی. کرمان: مرکز
کرمانشناسی. ج 1. صص 687-692.
کرمانشناسی. ج 1. صص 687-692.
-صالحینیا، مریم (1387). تحلیل ساختار روایت در قرآن. کتاب مقدس و چند متن عرفانی. رسالۀ دکتری. مشهد: دانشکدۀ ادبیات دانشگاه فردوسی.
-صفا، ذبیحالله (1379). حماسه سرایی در ایران. تهران: امیرکبیر.
- طومار نقالی شاهنامه (1391). بهکوشش سجاد آیدنلو. چ اول. تهران: به نگار.
-عابدی، محمود (1390). «سامنامه». فردوسی و شاهنامه سرایی (برگزیدۀ مقالات دانشنامۀ زبان و ادب فارسی). تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. صص 1069-1077.
-عوفی، محمدبنمحمد (1374). جوامع الحکایات و لوامع الروایات. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
-محمدزاده سید عباس و وحید رویانی (1386). «سامنامه از کیست». مجلۀ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد. ش 158. صص 159-176.
-مزداپور، کتایون (1377). «روایتهای داستانی از اسطورههای کهن». فرهنگ. ش 25-26. صص 103-125.
-میرشکرایی، محمد (1355). «شاهنامهخوانی از دید مردمشناسی (نظری به تاریخچۀ شاهنامهخوانی)». هنر و مردم. ش 165-166. صص 57-65.
-واردی زرین و حمیده نظری اصطهباناتی (1389). «بررسی ساختار اسطورهای در داستان سامنامه». پژوهش نامۀ زبان و ادب فارسی (گوهر گویا). ش 14. صص 77-102.
-نیرسینا، هدایتالله (1353). «سامنامۀ خواجوی کرمانی». چهارمین کنگره تحقیقات ایرانی. ج 1. ص 208.
- هفت لشکر (طومار جامع نقالان) از کیومرث تا بهمن (1377). تصحیح مهدی مداینی و مهران افشاری. چ اول. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
-یاحقی، محمدجعفر (1388). از پاژ تا دروازه رزان. تهران: سخن.
- Greimas, A. j. (1984). Structural Semantics: an Attempt at a Method.
Publisher: Lincoln: University of Nebraska Press.
-Propp, Vladimir (1985). Theory and History of Folklore. the university of Minnesota press.
-Prince, Gerald (2003). A Dictionary of Narratology. University of Nebraska press.
-Rimmon-kenan, Shlomith (2008). Narrative Fiction. Routledge.
