Study of Grotesque Elements in "Mohammad Shirzad " Stories in Eskandarnameh

Authors
Abstract
Grotesque was introduced to European literature by the middle of sixteenth century, though previous definitions of this terminology were available before. Although this term was introduced to Aesthetics at the same time with its introduction to philosophy of arts, Kayser made it official and defined it as an expression of alienation and the chaotic world in the nineteenth century. Grotesque, as the definitions go, contains everything odd or strange. This oddity could be of humans, animals, spaces or amazing, strange or dispiteous situations. Generally, anything that contains these three characteristics while it is funny, is considered to be Grotesque. In this article, whit the library-documentary Method, alongside introducing definitions of this term, we reviewed Shirzad’s “Alexander the great”, the last part of the book “Eskandarnameh” regarding these elements. This stories presented, like all other stories of this book rich and special elements, it was divided into seven kinds of human, animal, grotesque atmosphere, language elements etc. This subject shows that vulgar stories also, like other stories can be the suitable background for this view.
Keywords

- آدامز، جیمز لوتر و ویلسون یتس (1389). گروتسک در هنر و ادبیات. ترجمۀ آتوسا راستی. تهران: قطره.
- آشوری، داریوش (1381). فرهنگ علوم انسانی انگلیسی به فارسی. تهران: مرکز.
- آلن­پو، ادگار (1389).نقاب مرگ سرخ و هفده قصۀ دیگر. ترجمۀ کاوه یاسمنجی. تهران: روزنه کار.
- اسدی طوسی، ابونصر علی­بن­احمد (1356). لغت فرس. به­کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: طهوری.
- باختین، میخائیل (1387).تخیل مکالمه­ای: جستارهایی دربارۀ رمان. ترجمۀ رویا پورآذر. تهران: نی.
- پاکباز، روئین (1379). دائره المعارف هنر. تهران: فرهنگ معاصر.
- پراپ، ولادیمیر (1371). ریشه­های تاریخی قصه­های پریان. ترجمۀ فریدون بدره­ای. تهران: توس.
- تامسون، فیلیپ (1384).گروتسک در ادبیات.ترجمۀ غلامرضا امامی. چ دوم. شیراز: نوید.
- ثابت­ قدم، خسرو (1383). «گروتسک در نثر ناباکوف».سمرقند. ش 3-4. صص201-210.
- حری، ابوالفضل (1390). «عجایب­نامه­ها به­منزلۀ ادبیات وهمناک با نگاهی به برخی حکایت­های کتاب عجایب هند». نقد ادبی. س 4. ش 15. صص137-164 .
- حق­شناس، علی­محمد و دیگران (1388). فرهنگ معاصر هزارۀ انگلیسی- فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
- ذکاوتی، علیرضا (1384). اسکندرنامه (بخش ختا).چ اول. تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب.
- راستی یگانه، فاطمه (1388). «جنبه­ های مذهبی گروتسک در ادبیات».صحنه. ش 68. صص 61-65.
- سیدصدر، ابوالقاسم (1388). دائرة­المعارف هنر، سبک­ها، شیوه­ها، هنرمندان و ... . تهران:سیمای دانش.
- شاله، فیلسین (1346). تاریخ مختصر ادیان بزرگ. ترجمۀ منوچهر خدایار محبی. تهران: طهوری.
- شربتدار، کیوان و شهره انصاری (1391). «گروتسک و ادبیات داستانی: بررسی مفهوم گروتسک و کاوش مصداق­های آن در داستان­های کوتاه شهریار مندنی­پور». ادبیات پارسی معاصر. ش 4.صص 105-121.
- طالبیان، یحیی و فاطمه تسلیم جهرمی (1390). «گروتسک و کاریکلماتور». فنون ادبی. س 3. ش 1. صص 1-20.
- فرامرزنامه (1382). به اهتمام مجید سرمدی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
- کریچلی، سیمون (1384). در باب طنز. ترجمۀ سهیل سمی. چ 1. تهران: ققنوس.
- کلارک، مایکل (1389). فرهنگ فشردۀ اصطلاحات هنر آکسفورد. الهام­السادات رضایی. تهران: برگ نگار.
- محجوب، محمدجعفر (1387). ادبیات عامیانۀ ایران. به کوشش حسن ذوالفقاری. تهران: سخن.
- مختاری، محمد (1379).حماسه در راز و رمز ملی. چ 2. تهران: توس.               
- نظامی، الیاس­بن­یوسف (1372). کلیات. به کوشش حسن وحید دستگردی. تهران: نگاه.
- -------------- (1391). مخزن­ الاسرار. به کوشش حسن وحید دستگردی و غلامحسین ده بزرگی. چ 14. تهران: قطره.
- نیکوبخت، ناصر و سید علی قاسم­ زاده (1384). «زمینه­های نمادین رنگ در شعر معاصر». نشریۀ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. ش 18. صص 209-238.
- یونگ، کارل (1389). انسان و سمبول­ هایش. ترجمۀ محمود سلطانیه. چ 8. تهران: جامی.