Discourse analysis of semiotic functions of lie in folk tales: Slippery in iconic system of language
Authors
Abstract
To explain how lie is made from the perspective of semiotics, we first need to define icon and its function in the domain of discourse. In this regard, we show that although icon means the maximum amount of similarity between a thing and its representation, there is always the possibility of creating distance between the two that can vary from zero to infinity. This distance makes something as lying in language. According to this, icon can fluctuate from hypoicon to hypericon. Based on these explanations, we figure out that lying is a sign that loses its conformity with the object which is supposed to be represented. The article examines the causes of less or total disagreement of this icon in folk tales according to semiotic process. The main purpose of this article based on semiotic approach and iconic sign process, is to discover the causes of lacking conformity with the reality as well as the fluctuations of this icon. The main hypothesis of this theory is that the involvement and intervention of sense- perceptional and emotional processes as active factors in human behavior could change our understanding and point of view. For this reason, they prevent icon from a stable conformity with the object in time and place. As a result of this process, the discourse of lie is created.
Keywords
- آقاگلزاده، فردوس و رضا خیرآبادی (1393). زبانشناسی خبر؛ به سوی ارائۀ الگوی تولید خبر در چارچوب رویکرد تحلیلگفتمان انتقادی. تهران: علمی.
- بوک، سیسلا (1394). دروغگویی؛ انتخاب اخلاقی در زندگی اجتماعی و فردی . ترجمۀ احد علیقلیان. تهران: فرهنگ نشر نو.
- داوری اردکانی، رضا (1392). فلسفه، ایدئولوژی و دروغ. تهران: سخن.
- شعیری، حمیدرضا (1385). تجربه و تحلیل نشانه- معناشناختی گفتمان. تهران: سمت.
- ------------ (1388). مبانی معناشناسی نوین. تهران: سمت.
- ---------------- (1390). «الگوی مطالعۀ انواع نظامهای گفتمانی: بررسی نظامهای روایی، تنشی، حسی، تصادفی واتیک از دیدگاه نشانه- معناشناختی». مجموعهمقالات نخستین کارگاه تحلیل گفتمان. تهران: انجمن زبانشناسی ایران.
- --------------- (1391). نشانه – معناشناسی دیداری: نظریهها و کاربردها. تهران: سخن.
- --------------- (1395). نشانه- معناشناسی ادبیات. نظریه و روش تحلیل گفتمان ادبی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
- شعیری، حمیدرضا و ابراهیم کنعانی (1394). «نشانه – معناشناسی هستیمحور: از بر هم کنشی تا استعلا بر اساس گفتمان رومیان و چینیان مولانا». جستارهای زبانی. ش 2 (پیاپی 23). صص 173-195.
- صفوی، کورش (1393). آشنایی با نشانه شناسی ادبیات. تهران: علمی.
- کتبی، مرتضی (1377). «جایگاه دروغ و الگوهای رفتاری آن در روابط اجتماعی ما». نامۀ علوم اجتماعی. ش 12.
- معین، بابک (1394). معنا به مثابۀ تجربۀ زیسته؛ گذر از نشانه شناسی کلاسیک به نشانه شناسی با دورنمای پدیدارشناختی. تهران: سخن.
- مولوی، محمد (1391). مثنوی معنوی. تهران: کارگاه فیلم و گرافیک سپاس.
- نامور مطلق، بهمن (1391). «نشانهشناسی دروغ در سینمای متأخر ایران با تأکید بر دو فیلم جدایی و سگکشی». نهمین هم اندیشی حلقۀ نشانه شناسی. تهران.
- ندرلو، بیتالله (1390). «نظریۀ بازیهای زبانی ویتگنشتاین: یک نظرگاه فلسفی پستمدرن دربارۀ زبان». غرب شناسی بنیادی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. س 2. ش1.
- Courtés, J. (1991). Analyse semiotique du discours, De l’énoncé à l’ énonciation. Paris: Hachette.
- Eco, U. (1985). La Guerre du faux. Paris: Grasset.
- Fontanille, J. (1998). Sémiotique du discours.Limoges: PULIM.
- Fossali, P.B. and M.G. Dondero (2011). Sémiotique de la photographie. Limoges: Pulim, Y. Pierce (1902,1892). collected papers.
- Greimas A. J. and J. Courtés (1993). Sémiotique. Dictionnaire raisonné de la théorie du langage. Paris: Hachette.
- Hancock T. et al. (2008). "On Lying and Being lied to: A Linguistic Analysis of Deception in Computer – Mediated Communication". www. cs. Columbia. Edu/Julia/papers/hancocketal08.pdf.
- Kant, E. (1944). Critique de la raison pure. Paris: Alcan.
- Landowski Eric. (2005). Interactions risquées. Limoges: Pulim.
- Newman, L. et al. (2003)." Lying words: Predicting deception from linguistic styles". www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15272998 by ML Newman-2003-cited by 522- related articles.
- Peirce, C.S. (1931-1935). The collected papers. vol. IV. Par C. Hartshorne. Harvard: Harvard univ. Press.
