Archetypal criticism of âThe story of Amir Arsalanâ According to Jungâs Individuation Theory
Authors
Abstract
Archetypal criticism is one of the contemporary literary criticism main approaches which discovers the nature and characteristics of the myths and archetypes and their role in literature. This article tries to carry out archetypal criticism of “The story of Amir Arsalan” according to the Jung’s individuation theory. As the hero searching progress and perfection and finding his archetype, Amir Arsalan begins journey and awakes by seeing the image of Farrokhlega (his anima) and achieves new levels of awareness. By passing of the persona archetype he can eliminate the shadow and get married and unify with anima (Farrokhlega) by the help of the wise old man and ends his individuation process and finally, he achieves his archetype. However, he experiences death and rebirth archetypes as revival of life and inner revolution by entering to cave and well- indicating return to fetus period(ritual death)-leaving there as the secret of rebirth.
Keywords
- اسنودن، روت (1390). خودآموز یونگ. چ 4. ترجمۀ نوالدین رحمانیان. تهران: آشیان.
- آفرین، فریده (1388). «بررسی رمان شازدهاحتجاب از چشمانداز نظریات یونگ». نقد ادبی. س2. ش7. صص9-35.
- اقبالی، ابراهیم و دیگران (1386). «تحلیل داستان سیاوش بر پایۀ نظریات یونگ». پژوهش زبان و ادبیات فارسی. ش 8. صص 69-85.
- الیاده، میرچا (1382). اسـطوره، رویا، راز. چ 3. ترجمۀ رویا منجم. تهران: نشر علم.
- ـــــــــــــــ (1384). اسطورۀ بازگشت جاودانه. چ 2. ترجمۀ بهمن سرکارتی. تهران: طهوری.
- امامی، نصرالله ( 1385). مبانی و روشهای نقد ادبی. چ سوم. تهران: جامی.
- بیگدلی، سعید و احسان پورابریشم (1390). «نقد و تحلیل حکایت شیخ صنعان بر اساس نظریۀ فرایند فردیت یونگ». ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی. س7. ش23. صص 9-38.
- بیلسکر، ریچارد (1388). اندیشۀ یونگ. چ 3. ترجمۀ حسین پاینده. تهران: آشیان.
- پاینده، حسین (1384). اسطوره شناسی و مطالعات فرهنگی: تبیین یونگ از اسطوره‌ای مدرن در اسطوره و ادبیات. تهران: سمت.
- حسینی، مریم (1388). «رمزپردازی غار در فرهنگ ملل و یار غار در غزلهای مولوی». ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی. س 5. ش 15. صص 35-53.
- ذوالفقاری، محسن و الهام حدادی (1389). «تصویر استعاری کهن‌الگوی خورشید در ناخودآگاه قومی خاقانی و نظامی». ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی. س6. ش20. صص 65-83.
- روضاتیان، مریم (1388). «رمزگشایی قصۀ سلامان و ابسال حنین بن اسحاق براساس کهن الگوهای یونگ». فنون ادبی. س 1. ش1. صص 97-106.
- شمیسا، سیروس (1383). داستان یک روح. چ 6. تهران: فردوس.
- شوالیه، ژان و آلن گربران (1384). فرهنگ نمادها. ج2. چ 2. ترجمۀ سودابه فضایلی. تهران: جیحون.
- ـــــــــــــــــــــــــ (1385). فرهنگ نمادها. ج4. چ 1. ترجمۀ سودابه فضایلی. تهران: جیحون.
- فدایی، فربد (1389). کارل گوستاو یونگ و روانشناسی تحلیلی او. چ 3. تهران: دانژه.
- فوردهام، فریدا (1388). مقدمه‌ای برروانشناسی یونگ. چ 1. ترجمۀ مسعود میربها. تهران: جامی.
- گورین، ویلفرد و دیگران (1383). مبانی نقد ادبی. چ3. ترجمۀ فرزانه طاهری. تهران: نیلوفر.
- محجوب، محمدجعفر (1382). ادبیات عامیانۀ ایران. ج1. چ 1. به کوشش حسن ذوالفقاری. تهران: چشمه.
- مکاریک، ایرناریما (1384). دانشنامۀ نظریه های ادبی معاصر. ترجمۀ مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران: آگه.
- مورنو، آنتونیو (1388). یونگ، خدایان و انسـان مدرن. چ 5. ترجمۀ داریــوش مهرجویی. تهران: نشر مرکز.
- نقیب الممالک، محمدعلی (1379). داستان امیرارسلان نامدار. تهران: طرح نو.
- هاشمی، مرتضی و طیبه جعفری (1390). «تحلیل نمادها و کهن الگوها در بخشی از خسرو و شیرین نظامی». زبان ادب فارسی دانشگاه تبریز. س64. ش224. صص 115-136.
- هال، کالوین و ورنون جی نوربادی (1375). مبانی روانشناسی تحلیلی یونگ. چ اول. ترجمۀ محمدحسین مقبل. تهران: جهاد دانشگاهی.
- یاوری، حورا (1387). روان کاوی و ادبیات. چ 1. تهران: سخن.
- یاوری، هادی (1390). از قصه به رمان. تهران: سخن.
- یونگ، کارل گوستاو (1368). چهار صورت مثالی. چ 1. ترجمۀ پروین فرامرزی. مشهد: آستان قدس رضوی.
- ــــــــــــــــــــ (1387). انسان و سمبل هایش. چ 6. ترجمۀ محمود سلطانیه. تهران: جامی.
