Rhyme and Row Function in Traditional Quatrains among Fars Public

Author
Abstract
Quatrain is one of sub forms of formal literature and perhaps is the most important ancient form of folk poetry and local literature. Local poets and Fars land people have long been familiar with this form and a considerable number of traditional quatrains among the public speakers of Persian language and literature has been written by historical Fars poets. In this paper, while the frequency, practices and techniques of using rhyme and row in more than 1100 traditional quatrains among Fars people have been examined by an analytical- descriptive method, differences and similarities of using rhyme and row in these poems have been derived and analyzed compared to formal literature.
The result of this study is that Fars local quatrains rows' structure are not very complicated; the point where being personal and memory-based concept is compatible with knowledge, compose environment and poems' concepts narrative. Also poets and poems' narrators (in composing or reading quatrains) have used distinct eight main tricks with formal rhyme rules to simplify their poems' rhymes.
Keywords

- ابتهاج، هوشنگ (1381). سیاه‏ مشق. تهران: کارنامه.
- احمدپناهی سمنانی، محمد (1368). ترانه‏ های ملی ایران. بی‏جا: بی‏نا.
----------------- (1364). ترانه‏ های ملی ایران. بی‏جا: بی‏نا.
- --------------- (1383). ترانه و ترانه‏ سرایی در ایران. تهران: سروش.
- باباچاهی، علی (1368). شروه‏ سرایی در جنوب ایران. تهران: مرکز فرهنگی و هنری اقبال لاهوری.
- باباطاهر همدانی (1331). دیوان کامل. تهران: ادب.
- باقر لارستانی(1350). دوبیتی‏ها. به اهتمام صادق همایونی. شیراز: مصطفوی.
- باقری، ساعد و محمدرضا محمدی نیکو (1372). شعر امروز، پژوهشی مبتنی بر مجموعه شعرهای منتشرشده (69-57). تهران: الهدی.
- تاکی، مسعود (1381). چهارجوی بهشتی، رباعی و دبیتی دوبیتی دیروز و امروز. تهران: چشمه.
- حق‏شناس، علی‏محمد (1390). مقالات ادبی، زبان‏شناختی. تهران: نیلوفر.
- ذوالفقاری، حسن (1394). «کاربرد و ویژگی‏های دوبیتی در بومی سرودهای ایرانی». ادب‏ پژوهی. ش 32. صص 63-95.
- رستگار فسایی، منصور (1380). انواع شعر فارسی. شیراز: نوید.
- روزبه، محمدرضا (1388). ادبیات معاصر ایران، شعر. تهران: روزگار.
- ژوکوفسکی، والنتین (1382). اشعار عامیانۀ ایران (در عصر قاجاری). به اهتمام عبدالحسین نوایی. تهران: اساطیر.
- سلاجقه، پروین (1387). از این باغ شرقی. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
- سیپک، ییری (1389). ادبیات فولکلور ایران. ترجمۀ محمد اخگری. تهران: سروش.
- شمیسا، سیروس (1369). آشنایی با عروض و قافیه. تهران: فردوس.
----------- (1387). سیر رباعی. تهران: علم.
- شهرانی، عنایت‏الله (1370). «دوبیتی‏های تاجیکی در بدخشان». ایران‏نامه. ش 35. صص 5-19.
- عرفان، حیدر (1371). ترانه‏ سرایان بوشهر یا دشتستان بزرگ. تهران: نقش جهان.
- علی‏پور، منوچهر (1383).پژوهشی در شعر کودک. تهران: تیرگان.
- علی‏زاده رودسری، اصغر (1376). 40 دوبیتی به گویش شرق گیلان، رودسر. رودسر: ریسونیک.
- فایز، محمدعلی (1374). ترانه‏ های فایز. به کوشش مهروش طهوری. تهران: قدیانی.
- فضیلت، محمود (1378). آهنگ شعر فارسی. تهران: سمت.
- فقیری، ابوالقاسم (1342). ترانه‏ های محلی فارس. شیراز: بی‏نا.
- کافی، غلام‏رضا (1381). دستی بر آتش. شیراز: نوید.
- کرمی، محمدحسین (1380). عروض و قافیه در شعر فارسی. شیراز: دانشگاه شیراز.
- کمرپشتی، عارف (1390). «وزن و قافیه در دوبیتی‏های مازندرانی». مجموعه مقالات همایش ملی ادب محلی و محلی‏ سرایان ایران زمین. یاسوج: دانشگاه آزاد اسلامی. صص 477-484.
- کیانوش، محمود (1379). شعر کودک در ایران. تهران: آگاه.
- لریمر، د. ل. (1353). فرهنگ مردم کرمان. به کوشش فریدون وهمن. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- ماهیار، عباس (1387). عروض فارسی. تهران: قطره.
- مرادی، محمد (1389). جریان‏ شناسی غزل شاعران جوان استان فارس. شیراز: بنیاد فارس‏شناسی.
- میرنیا، سیدعلی (1369). فرهنگ مردم. تهران: پارسا.
- میهن‏دوست، محسن (1355). کله‏ فریاد، ترانه‏ هایی از خراسان. تهران: مرکز مردم‏شناسی ایران.
- نظامی، الیاس (1381). کلیات. به تصحیح حسن وحید دستگردی. ج2. تهران: نگاه.
- وحیدیان کامیار، تقی (1357). بررسی وزن شعر عامیانه. تهران: آگاه.
- همایونی، صادق (1345). ترانه ‏هایی از جنوب. بی‌جا: ادارۀ فرهنگ عامه.
___________ (1348). یک‏ هزار و چهارصد ترانۀ محلی. شیراز: کانون تربیت.
 ـــــــــــــــــ(1379). ترانه‏ های محلی فارس. شیراز: بنیاد فارس‏شناسی