Structural and Literary Characteristics of Sistani Couplets
Author
Abstract
Sistani couplets are indubitably a part of the spiritual heritage and folklore of Sistan. They originate from Sistani people’s culture, civilization and interests. The residents of this territory express their feelings, emotions, enjoyments, deprivations, wishes and desires in the best possible manner with an emotional language and in the form of most tangible imagery. Having studied about400Sistani couplets, the author of the present paper has analysed and discussed the structural, literary and content characteristics of the so called couplets. The findings of the study show that the structures and forms of the couplets in question are very similar to those of Persian couplets in that they do enjoy rhythm, poetic form, rhyme and Radif, although there are some irregularities in terms of rhythm. Statistical investigations indicate that Sistani poets’ interest in using Radif is twice as much as their interest in using rhyme. In terms of rhyme, almost half of the couplets meet good rhymes, and the rest of them either have bad rhymes or lack in rhymes. These are all redolent of Sistani poets’ admirable flair and delicate taste for providing beautiful and agreeable couplets adorned with pleasant imagery.
Keywords
الف) منابع کتبی:
- احمدپناهی سمنانی، محمد (1384). تاریخ در ترانه. تهران: پژواک.
- -------------- (1383). ترانه و ترانهسرایی در ایران. تهران: سروش.
- افشارسیستانی، ایرج (1367). بزرگان سیستان. تهران: مرغ آمین.
- بهداروند، اکبر (1390). عاشقانهها (دوبیتیهای امروز). تهران: نگاه.
- پورنامداریان، تقی (1381). سفر در مه. تهران: نگاه.
- داد، سیما (1382). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
- ذوالفقاری، حسن (1392). یک‌صد منظومۀ عاشقانۀ فارسی. تهران: دالاهو.
- ---------- و لیلا احمدی کمرپشتی (1388). «گونهشناسی بومیسرودههای ایران». ادبپژوهی. ش 7-8. صص 143-170.
- رئیسالذاکرین، غلامعلی (1370). کندو (فرهنگ مردم سیستان). مشهد: سعید.
- روزبه، محمدرضا (1386). ادبیات معاصر ایران (شعر). چ3. تهران: روزگار.
- سعدی، مصلحبنعبدالله (1367). کلیات. به‌کوشش محمدعلی فروغی. تهران: سپهر.
- شفیعیکدکنی، محمدرضا (1393). صور خیال در شعر فارسی. چ17. تهران: آگاه.
- شمسقیس رازی، شمسالدینمحمد (1360). المعجم فیالمعاییر اشعار عجم. تصحیح محمد عبدالوهاب قزوینی. مقابلۀ مدرس رضوی. تهران: زوار.
- شمیسا، سیروس (1393). بیان. چ3. ویراست4. تهران: میترا.
- ---------- (1393).کلیات سبکشناسی. چ 4. ویراست2. تهران: میترا.
- کادن. جی.ای. (1380). فرهنگ ادبیات و نقد. ترجمۀ کاظم فیروزمند. تهران: شادگان.
- کزازی، میرجلالالدین (1370). زیباشناسی سخن پارسی. تهران: نشر مرکز.
- کوهیکرمانی، حسین (1317). هفتصد ترانه از ترانههای روستایی. مقدمۀ ملک‌الشعرای بهار. تهران: بینا.
- مؤمنی، منصور (1377). «لیکو». کلک. ش 101-103. صص 111-118.
- میرصادقی، میمنت (1373). واژهنامۀ هنر شاعری. تهران: کتاب مهناز.
- ناتلخانلری، پرویز (1337). وزن شعر فارسی. تهران: دانشگاه تهران.
- نیکوکار، عیسی (1356). «زندگی مادی و معنوی مردم سیستان در ترانههای عامیانه». مردمشناسی و فرهنگ عامۀ مردم. ش 3. صص 69-90.
- هدایت، صادق (1381). فرهنگ عامیانه مردم ایران. تهران: چشمه.
- یارشاطر، احسان (1393). تاریخ ادبیات فارسی (ادبیاتشفاهی زبانهای ایران). ج 18. تهران: سخن.
-verkiyan.mihanblog.com
ب) منابع شفاهی:
راویان اشعار:
1. مرحوم غلامعلی گلستانه، 2. مرحوم کبری گلستانه، 3. شهربانو پنجهفولاد، 4. مرحوم غلامحسین سنجرانی، 5. محمد سنجرانی، 6. قمر سرگزی، 7. مرحوم نصرت نارویی، 8. حاجعباس سنجرانی، 9. کشور کشانیزاده، 10. عذرا سندگل، 11. محمدحسن میر، 12. شاهپری میر، 13. مرحوم مصیب شهبخش، 14. مرحوم فضه سرگزی.
