Review of versified story of Haidar and Samanbar narrated by the Baluch people
Author
Abstract
One of the stylistic featuers of contemporary poetry is usage of local a Haidar and Samanbar is an unknown Iranian folk tale which has been created at the time of Safavid dynasty. This story since its appearance in oral or written form was common among the Iranian people and the stories have been popular in many ethnic groups. Each of the poetic narrative of this story appears in Baluchi language with more than 200 hemistich (lines). One of them has been, written and narrated in Qajar era by Malek –Dinar Miravi and probably by another anonymous poet at the same time. Besides holding the content and structure of the original Persian poems, Baluch poets have added different local elements to this tale. In addition to the attractiveness of this tale in general public, the manner of performing Baluch minstrels with musical instruments and songs is a key factor to maintain it among the Baluch natives.
- انوری، حسن (1381). فرهنگ بزرگ سخن. تهران: سخن.
- جهاندیده، عبدالغفور (1390). حماسهسرایی در بلوچستان. تهران: معین.
- ذوالفقاری، حسن (1392). یک‌صد منظومۀ عاشقانۀ فارسی. تهران: چرخ.
-¾¾¾¾ (1382). منظومه‌های عاشقانۀ ادب فارسی. چ2. تهران: نیما.
-¾¾¾¾ و محبوبه حیدری (1391). ادبیات مکتبخانهای ایران. تهران: رشدآوران.
- روانبد، عبدالله (1384). دیوان. مقدمه و تصحیح و تعلیقات عبدالغفور جهاندیده. زاهدان: بام دنیا.
- قنبریعدیوی، عباس (1388). «قابلیتهای اقتباسی منظومۀ عامیانۀ حیدربیک و سمنبر». فرهنگ مردم ایران. ش 17. صص 215-226.
- لطفینیا، حیدر (1388). حماسههای قوم کُرد. تهران: سازمان میراث فرهنگی.
- ملافاضل (2013). شهلچهکار. بهکوشش سید هاشمی. گْوادر پاکستان: اکادمی سید هاشمی.
- میرواری، ملکدینار (1990). زِرینود (دیوان اشعار). بهکوشش یوسف گِچکی. کویته پاکستان: اکادمی بلوچی.
- وکیلیان، سیداحمد (1379). قصههای مردم. تهران: نشر مرکز.
