The literary aspects of MAZANDARANI narrative poem named SHAH BAJI

Authors
Abstract
SHAH BAJI lyric poem (MANZUMEH SHAH BAJI) is one of the most beautiful lyric poems of native literature of Mazandaran dated back to the late Qajar period and the first Pahlavi. The poem was composed by Mullah Khan Jan Heydari, a cattle rancher of LAFOUR (located on SHIRGAH, SAVADKOOH County). In terms of prosodic rhythmic structure, the poem can be read both in Hazaj or Mutaqarab meters. It depends on the narrators to decide to read the poem in any rhythm. Using formalist analysis, this study aims to find out how the components of formalism have been reflected in this lyric poem? The research results indicate that, among different kinds of deviations, the semantic deviation and its subtypes and time deviation have been more frequent than the others. Among different meters, lexical rhythm and its outstanding component namely Parallel Rhyming Prose (SAJ’ MOTEVAZI) are more seen in poem. The frequent repetition of long vowel /a:/ and the consonants like "r" , "l" , "m" and "n" in the poem, can be due to the more frequent use of these vowels and consonants in Mazandarani dialect to make rhymes.
Keywords

الف) منابع کتبی
- اسکولز، رابرت (1383). ساختارگرایی در ادبیات. ترجمۀ فرزانه طاهری. چ 2. تهران: آگه.
- ایگلتون، تری (1383). نظریۀ ادبی. ترجمۀ عباس مخبر. چ 3. تهران: نشر مرکز.
- تایسون، لویس (1387). نظریه‌های نقد ادبی معاصر. ترجمۀ مازیار حسین‌زاده و فاطمه حسینی. چ 1. تهران: نگاه امروز/ حکایت قلم‌نویس.
- درگاهی، زین‌العابدین (1389). هژبر سلطان. تهران: رسانش.
- شمیسا، سیروس (1378). نقد ادبی. چ1. تهران: فردوس.
- صراحتی جویباری، مهدی و مرتضی محسنی (1390). «گونه‌هایی از هنجارگریزی نحوی در اشعار ناصرخسرو». بوستان ادب. س3. ش1(7). صص 179- 206.
- صفوی، کورش (1390). از زبانشناسی به ادبیات. 2ج. چ3. تهران: نشر مرکز.
- کلیگز، مری (1388). درسنامۀ نظریۀ ادبی. ترجمۀ جلال سخنور. چ 1. تهران: اختران.
- کمرپشتی، عارف (1377). منظومۀ شاه‌باجی با نگاهی مختصر به دیگر منظومه‌های مازندرانی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. به راهنمایی اسماعیل حاکمی والا. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی.
- ------------ (1393). تحلیل دوبیتی‌ها و منظومه‌های عامیانۀ مازندرانی شهرستان سوادکوه، براساس نظریه‌های فرمالیسم و ساختارگرایی. رسالۀ دکتری. به راهنمایی مرتضی محسنی. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی.
- لطیفی شیردار، محمدتقی (1380). سوادکوهیتباران نامآور. قم: مبعث.
- منوچهری دامغانی، احمدبن‌قوص (1369). برگزیدۀ اشعار استاد منوچهری دامغانی. به‌کوشش محمد دبیرسیاقی. چ 5. تهران: امیرکبیر.
- ناتل خانلری، پرویز (1373). وزن شعر فارسی. چ 6. تهران: توس.
- یوسفی، فریده (1380). فرهنگ و آداب و رسوم سوادکوه. چ 2. ساری: شلفین.
ب) منابع شفاهی (راویان سرگذشت شاه‌باجی)
-      بدره اسفندیاری، قلی (مرحوم). خواهرزادۀ شاه‌باجی.
-      بهاری، یحیی.
-      پهلوان، فاطمه‌جان. عروس شاه‌باجی.
-      تقوی، آغادوستی. عروس شاه‌باجی.
-      جعفری، هوشنگ. برادرزادۀ شاه‌باجی.
-      حیدری، علی‌اعظم. نوۀ ملاخانجان حیدری (عاشق شاه‌باجی).
-      دهقان، ایرج.