The role of storyteller in the process of Amoreh folk Stories
Authors
teacher
Abstract
The scientific view and analysis of folk culture causes to the understanding and recognition of nature of internal elements and factors in fluential in the process of oral culture. Storytelling is one of the oldest forms of oral folk literature. In ancient times, the storytellers used to transfer their history, traditions, religion, customs, heroism, and ethnic Pride from one generation to other generation. Basically, the story is created and objected when it is quoted from the language of its narrator. The storyteller or narrator finds his/her ego in the story, and in order to attract the reader or listener, employs the best of his/ her artistic taste and talent to help to further define the story. This cause changes in the structure and content of the story. The present study explores the role of story teller in the formation of the story, and seeks to find the teasons encouraging to make changes in course of creating a story. A note worthy point obsersved the authors during the recording and collecting the collecting the Amureh stories within the last two decades is that there are a huge lurden of various narrations of a single story due to the multiplicity of story tellers and their possible manipulation of the story.
Keywords
- آسابرگر، آرتور (1380). روایت در فرهنگ عامیانه. رسانه و زندگی روزمره. ترجمۀ محمدرضا لیراوی. تهران: سروش.
- اسکولز، رابربت (1379). ساختارگرایی در ادبیات. ترجمۀ فرزانه طاهری. تهران: آگاه.
- پراپ، ولادیمیر (1368).ریخت‌شناسی قصه‌های پریان. ترجمۀ فریدون بدره‌ای. چ1. تهران: توس.
- پلووسکی، آن. (1364). دنیای قصه‌گویی. ترجمۀ محمدابراهیم اقلیدی. تهران: سروش.
- تقوی، محمد و مینا بهنام (1391). «تفاوت قصه‌نویس و قصه‌گو در داستان «شیر و گاو» از کلیله و دمنه و داستان‌های بیدپای». پژوهش‌های زبان و ادبیات تطبیقی. دورۀ 3. ش4 (پیاپی12). صص 68- 71.
- حجازی، بنفشه (1384). ادبیات کودکان و نوجوانان. چ8. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
- درودی، نجمه (1392). قصه‌گویی و انواع آن. چ1. تهران: پژوهشکدۀ باقرالعلوم.
- رحمان‌دوست، مصطفی (1377). قصه‌گویی: اهمیت و راه رسم آن. چ3. تهران: رشد.
- عادلخانی، حسن (1379). فرهنگ آمره. چ1. اراک: پیام دیگر.
- کاظمی، رضا (2 تیر 1393). «جایگاه راوی در روایت‌های ادبی». نشریه فرهنگی هنری آدم برفی‌هاwww. adam barfiha. Com/p 3363) ).
- مارزلف، اولریش (1371). طبقه‌بندی قصه‌های ایرانی. ترجمۀ کیکاووس جهانداری. چ1. تهران: سروش.
- معین، محمد (1371). فرهنگ معین. 6 ج. چ 15. تهران: امیرکبیر.
- میرصادقی، جمال (1390). ادبیات داستانی. چ6. تهران: علمی.
