Secret Languages in Folkloric Culture; The Dialectal Analysis of a Family Secret Language in Mashhad
Author
Abstract
In folkloric culture, sometimes, people tend to speak together in such a way that is vague and unknown to strangers. In such cases, the common code is not sufficient. Thus, some local micro-cultures devise secret codes or argots used in their peer groups (friends, relatives, thieves, gangs, gypsies, prisoners, etc.). These secret codes are mostly based on the common language and dialectal variety, and follow most of its grammatical rules. The primary device for mystifying the language is the application of certain phonological formulae on the words of the common code. While investigating this phenomenon in the folkloric culture, the present study analyzes the grammatical, morphological and phonological features of a secret language spoken by a rather extended family in the city of Mashhad. The language, which still lacks a certain name, is attributed to the Borumand family, which has used it for four or five generations. It is a living language transferred through generations. Some of the words come from Arabic, some from Persian, and many are fabricated words with no particular origin. The language is peculiar to this community of Mashhad, and is not spoken in any other place in Iran and the world.
Keywords
- اعتضادی، شیدا و فاطمه‌سادات علمدار (1387). «تحلیل جامعه‌شناختی زبان مخفی در بین دختران». مطالعات راهبردی زنان (کتاب زنان). پاییز 1387. ش 11 (41). صص65-96.
- اکرامی، محمود (1384). مردم شناسی اصطلاحات خودمانی. مشهد: ایوان.
- انجوشیرازی، میرجمال‌الدین (1351). فرهنگ جهانگیری. به کوشش رحیم عفیفی. مشهد: انتشارات دانشگاه مشهد.
- بلوکباشی، علی (1380). «زبان‌های رمزی در ایران». کتاب ماه هنر. مرداد و شهریور 1380. ش 35 - 36. صص 18-27.
- تتوی، عبدالرشیدبن عبدالغفور (1337). فرهنگ رشیدی. به کوشش محمد عباسی. تهران: کتاب فروشی بارانی.
- حدودالعالم من المشرق الی المغرب (1340). تصحیح منوچهر ستوده. تهران: دانشگاه تهران.
- دهخدا، علی اکبر (1377). لغت‌نامه. تهران:انتشارات دانشگاه تهران.
- روبینز، رابرت هنری (1370). تاریخ مختصر زبان‌شناسی. ترجمۀ علی‌محمد حق‌شناس. تهران: نشر مرکز.
- زمردیان، رضا (1348) «زبان‌های ساختگی». مجلۀ دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد. ش 20. صص 549-556.
- محجوب، محمدجعفر (1383). ادبیات عامیانۀ ایران. چ 2. تهران: چشمه.
- محمدحسین بن خلف تبریزی (1391). برهان قاطع. به کوشش محمد معین. تهران: امیرکبیر.
- ناصح، محمدامین (1383). «گویش‌نامه‌های خراسان: پیشینه و نیازها». فرهنگ خراسان. س 4. ش 11. ص 112.
- همایونی، صادق (1350). «قواعد زبان زرگری». مجموعه خطابه‌های نخستین کنگرۀ تحقیقات ایرانی. ج 1. تهران: دانشگاه تهران. صص 358–365.
- یارمحمدی، لطف‌الله و دیگران (1382). «نگاهی تازه به جایگاه علم زبان‌شناسی در ایران». نامۀ فرهنگستان علوم. ش 22. صص 95ـ121.
- Blake. Barry, J. (2010). Secret Language. Oxford: University Press.
- Ferreira, V. & Bouda, P. (2009). »Minderico: An Endangered Language in Portugal«. Proceedings of Conference on Language Documentation and Linguistic Theory 2. eds. Peter K. Austin, et. Al. London: SOAS.
- Fishman, Joshua A. (1972).» Domains and the relationship between micro- and macrosociolinguistics«. Directions in sociolinguistics. The ethnography of speaking. eds. J. Gumperz and D. Hymes. New York: Holt, Rinehart and Winston, 407-434 [originally 1971, several reprints]
- Geipel, John (1995). »Calo: The Secret Language of the Gypsies of Spain«.. Languages and Jargons, Contribution to a Social History of Language. Bruke, Peter and Porter, Roy. Cambridge: polity press. pp. 102-132.
- Halliday, M. A. K. (1976). »Anti- language«. American Anthropologist. (new series). 78. pp. 570-784.
- Ivanow, W. (1920). »Further Notes on the Gypsies in Persia«. Journal and Proceedings of the Asiatic Society of Bengal (N. S). 16. Pp. 281-291.
- Siewert, Klaus (ed.) (1999). Aspekta und Ergebinisse der sondersprach enforschung I. Wiesbaden: Harrassowits verlag.
- Yarshater, E. (1977). The Hybrid Language of the Jewish Community of Persia. Journal of American oriental vol. 97. No.1 pp. 1-7. ties of society.
- Yule, G. (2010). The Study of Language (Fourth Edition). Cambridge: Cambridge University Press.
- Zapata Becerra, A. A. (2000). Handbook of General and Applied Linguistics. Trabajo de. ascenso sin publicar. Universidad de Los Andes, Mérida, Venezuela.
