Prediction and Astrology in the Middle Persion Texts
Authors
1
professor/shahid Bahonar of University
2
Gradueted Student/Shahid Bahonar University
Abstract
It was not just the uneducated human in ancient times who believed in an invisible magic powers in the world, and people have always believed in “ANIMISM” and “FITSH”. From many long time ago, people used to think that some objects, animals, and sky and stars have these invisible magic powers. Because of his little amount of knowledge, he had no chance of understanding the scientific rules that run the world. So he began to believe in the influence of these invisible magic powers over his daily life in order to make reason for bad events of his life or even to prevent them. He had to adjust every little things of his life to these believes. In Iranian religion before Islam, like other ancient religions, many superstitions looked legal and rightful, and also believing in the influence of sky and stars on days and years; in astrology, and in prediction was very usual. In this research, different kinds of prediction according to the middle Persian texts will be studied: prediction based on inspiration, influence of sky and stars on days and years, the things that should be done and not should be done on specific days, soothsaying texts based on numbers in a Zoroastrian Omen Manuscript, including: the number omen with numbers1-5, the omen of JAMASP E HAKIM, and omen of ANAAMOL.
Keywords
- افشار، ایرج (1383). «فالنامه». فرهنگ مردم. ش 10. تهران. صص 76-81.
- الیاده، میرچا (1382). از جادو درمانگران تا اسلام. ترجمه مانی صالحی علامه. چ1. تهران: ورجاوند.
- اوشیدری، جهانگیر (1371). دانشنامه مزدیسنا. چ1. تهران: نشر مرکز.
- پورداود، ابراهیم (1377). یشت‌ها. چ1. تهران: اساطیر.
- جلالی مقدم، مسعود (1372). آیین زروانی. چ1. تهران: گوته.
- دماوندی، مجتبی (1384). جادو در اقوام، ادیان و بازتاب آن در ادب فارسی. چ1. سمنان: آبرخ.
- --------------- (1385). «جادو در ایران باستان و کیش زرتشت». مجلۀ مطالعات ایرانی. س 5. ش 10. کرمان: دانشگاه شهید باهنر. صص 91- 107.
- روایات داراب هرمزدیار (صحافی‌شده با فالنامه زرتشتی) (بی‌تا). نسخۀ خطی. تهران: کتابخانۀ ملی.
- سرامی، قدمعلی (1383). از رنگ گل تا رنج خار (شکل‌شناسی داستان‌های شاهنامه). چ4. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- سیپک، ییری (1384). ادبیات فولکلور ایران. ترجمۀ محمد اخگری. تهران: سروش و مرکز تحقیقات، مطالعات و سنجش برنامه‌ای.
- شیخ بهایی، محمدحسین (1378). فالنامه. به‌کوشش مهدی علی‌نیا. چ5. تهران: گلی.
- عریان، سعید (1371). متون پهلوی. گردآوری جاماسب جی آسانا. چ1. تهران: کتابخانه ملی.
- فریزر، جیمز جرج (1382). شاخه زرین: پژوهشی در جادو و دین. ترجمۀ کاظم فیروزوند. چ 1. تهران: آگاه.
- گلسرخی، ایرج (1377). تاریخ جادوگری. چ1. تهران: نشر علم.
- گریگور، آرتور.اس (1361). اسرار طلسم و سحر و جادو: دنیای ماوراء‌الطبیعه انسان اولیه. ترجمۀ پرویز نجفیانی. چ1. تهران: عطایی.
- مزداپور، کتایون (1390). شایست نشایست. چ1. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
- میرفخرایی، مهشید (1387). «گاه‌شماری دوازده حیوان از متنی ختنی». یادنامۀ جرعه بر خاک. تهران: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی. صص 123-127.
- نیبرگ، هنریک ساموئل (1382). دین‌های ایران باستان. ترجمۀ سیف‌الدین نجم‌آبادی. چ1. کرمان: دانشگاه شهید باهنر.
- نیکنام، حسین میرزا و محمدرضا صرفی (1381). «پیشگویی در شاهنامه». مطالعات ایرانی. س1. ش2. کرمان: دانشگاه شهید باهنر. صص 153-172.
- هرودت (1336). تاریخ هرودت. ترجمه و به کوشش هادی هدایتی. ج 1-4. چ1. تهران. دانشگاه تهران.
