1- دانشجوی دانشگاه گیلان ، fereshteh.aliani@gmail.com
2- استاد دانشگاه گیلان
چکیده: (2279 مشاهده)
ادبیات عامه در ایران دانشی بسیار نوپاست و در مقایسه با کشورهای دیگر پژوهشهای زیادی درباره آن صورت نگرفته است. همین مقدار پژوهشی که به لحاظ کمی و کیفی دربارۀ آن انجام شده است، تأثیر بسزایی در معرفی این رشته دارد. یکی از مهمترین پژوهشهایی که در ایران در دانشگاهها صورت میگیرد و نتیجه کار فشرده پژوهشگران دانشگاهی است، پایاننامههاست. پایاننامهها در این عرصه اگر درست و متقن نوشته شوند، میتوانند در حل بسیاری از مشکلات علمی رشتۀ ادبیات عامه که دانشی جدید است، مؤثر و کارساز باشند و به نتایج سودمند و علمی بدل شوند. در مقاله حاضر مجموع 100 پایاننامه، که در سامانه ایرانداک ثبت شده است، بهصورت رندمی انتخاب و ارزیابی شدند. هدف از انجام این پژوهش روشن شدن وضعیت بخشی از پژوهشهای دانشگاهی در این زمینه و نقد سازنده آنها بهمنظور تقویت بنیانهای پژوهشی در این رشته علمی است. روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانهای با رویکرد آسیبشناسانه است. اصلیترین یافتههای این پژوهش نشان میدهد، بیشتر پایاننامههایی که مورد مطالعه قرار گرفته، توصیفیاند، به نتایج جدیدی نرسیدهاند و در بخش کلیات معمولاً تقلیدی عمل کردهاند. در ساختار اصلی پایاننامهها کلیشه ملالآوری دیده میشود. به پیشینه تحقیق درست توجه نشده است. از منابع معتبر استفاده نشده است و در کل رویکرد مسئلهمحور و دانشگاهی ندارند. از 100 پایاننامه بررسیشده، تنها 17 پایاننامه رویکرد علمی دارند و مسئلهمحورند. توصیفی و گردآوری بودن پایاننامههای دانشگاهی در این رشته نشاندهنده ابتدایی بودن پژوهشهای ادبیات عامه در ایران است. ازآنجا که پژوهش درباره هر مسئلهای در هر کشوری با گردآوری آغاز میشود و سپس به مرحله پختگی و تحلیل میرسد، باید گفت هنوز این رشته در ایران در مرحلۀ اولیه است؛ هرچند در سالهای اخیر گامهای خوبی برداشته شده است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
نقد و نظریههای فرهنگ و ادب عامه دریافت: 1399/6/22 | پذیرش: 1399/8/28 | انتشار: 1399/11/10