1- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
2- دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد.
چکیده: (9564 مشاهده)
هفت لشکر ازجمله نمونههای طومار جامع نقالان در عهد قاجار است که نقالی گمنام در سال 1292ق آن را کتابت کرده است. هفت لشکر در اصل نام یکی از نبرد- روایتهای مشهور نقالی است که از روی شهرت و رواج به یکی از طومارهای جامع نقالان نیز گفته شده است.
جنبه روایی متن عامل پیوستگی ادبیات و نمایش است. تقلید حالات و حرکات اشخاص بهوسیله راوی، متن را به سمت داستان گویی نمایشی رهنمون می سازد. در این میان دخل و تصرف های ذهنی- ساختاری نقال در متن طومار، علاوهبر تبیین جایگاه روایتگری او، شگردهای روایتی خاصی را درجهت افزایش توان نمایشی اثر فراهم ساخته است.
در مقاله حاضر ویژگیهای روایی طومار جامع نقالان بر اساس نظریه ژراژ ژنت و تأثیر آن در جهتدهی به ظرفیت نمایشی اثر، بررسی شده است. براین اساس، ساختمان روایتدرروایت در کنار شیوه های روایتی چون نظم و وجه یا حالت بهشکل گذشتهنگر و آینده نگر، شکلدهی کانون روایت و رابطه کانون با راوی دانای کل ازجمله ویژگیهای روایی اثر مورد بحث است که جهت دهی نمایشی متن را نیز فراهم ساخته است.
دریافت: 1396/2/16 | پذیرش: 1396/2/1 | انتشار: 1396/2/16