سرچشمه های فارسی و تازیِ پاره ای مضامین در اشعار عامیانۀ بختیاری

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسنده
عضو هیأت علمی دانشگاه ارومیه، استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه
چکیده
مقالۀ حاضر مطالعه­ای تطبیقی میان شعر عامۀ بختیاری و ادبیات کلاسیک فارسی است که با رویکردی تاریخی می­کوشد سرچشمه­ها و ریشه­های پاره­ای از مضامین شعریِ بختیاری را در شعر کهنِ فارسی شناسایی کند. این مضامین در چند دستۀ اصلی قرار می­گیرند: تصاویر (صور خیال) و توصیفات، باهمایی­ها، تلمیحات تاریخی­ ـ ­ادبی، و رسومی که دستمایۀ مضمون­آفرینی قرار گرفته­اند. وجود این مضامین مشترک، گرچه گاه چیزی جز تصادف و توارُد نیست، اما

به­نظر می­رسد اغلب در گذشتۀ مشترک این اقوام ریشه داشته باشد، زیرا به­دلیل انزوا و دورافتادگیِ اقوام لُر از جریان ادبیات مکتوبِ فارسی، اقتباس و اخذ مستقیم از این ادبیات چندان گسترده نیست؛ هرچند بی­شک برخی مضامین شعر لُری برگرفته از ادب فارسی است. تأثیر ادبیات فارسی را به­وضوح می­توان در تلمیحاتِ اشعار بختیاری به افسانه­های ایرانی، خاصه شاهنامۀ فردوسی، دید. در پایان، با نظر به پیوند عمیق و دیرینۀ ادب پارسی و تازی، مقایسه­ای نیز میان مضامین مشترک در اشعار بختیاری و معلّقات سبع ــ به­منزلۀ نمونه­ای از شعر کهن تازی ــ صورت گرفته است.
کلیدواژه‌ها

موضوعات


آسمند جونقانی، علی. (1380). تاریخ ادبیات در قوم بختیاری. اصفهان: شهسواری.
ارانسکی، یوسیف میخائیلوویچ. (1379). مقدمۀ فقه‌اللغۀ ایرانی. ترجمۀ کریم کشاورز. تهران: پیام.
امیراحمدیان، بهرام. (1387). پژوهشی دربارۀ ایل بختیاری. تهران: آگاه.
اوژن بختیاری، ابوالفتح. (1394). تاریخ بختیاری. تصحیح محسن حیدری. تهران: نشر تمتی.
جلالی، محمدامیر. (1396). نگاهی توصیفی‌ـ‌تحلیلی به عروض و قافیۀ شعر پارسی. تهران: نشر علمی.
حافظ، شمس‌الدین محمد. (1387). دیوان حافظ، بر اساس نسخه‌های خطی سدۀ نهم. تدوین سلیم نیساری. تهران: سخن.
حسینی، بیژن. (1386). اشعار و ترانه‌های مردمی بختیاری. اصفهان: شهسواری.
خاقانی، بدیل بن علی. (1387). دیوان خاقانی. ویراستۀ میرجلال‌الدین کزازی. 2 ج. تهران: نشر مرکز.
خیام، عمر بن ابراهیم. (1381). صد و یک رباعی [Cent Un Quatrains]. گزینش اشعار و برگردان فرانسه: ژیلبر لازار. تهران: هرمس.
دامادی، محمد. (1371). مضامین مشترک در ادب فارسی و عربی. تهران: دانشگاه تهران.
داوری، بهرام. (1343). ضرب‌المثل‌های بختیاری. با مقدمۀ حسین پژمان بختیاری. تهران: کتابخانۀ طهوری.
دود پوتا، عمر محمد. (1382). تأثیر شعر عربی بر تکامل شعر فارسی. ترجمۀ سیروس شمیسا. تهران: صدای معاصر.
دیوان محتشم کاشانی. نسخۀ محفوظ در کتابخانۀ مجلس شورای ملی. به شمارۀ 86434. مورخ 1088 هـ ق.
رضائی باغ‌بیدی، حسن. (1388). تاریخ زبان‌های ایرانی. تهران: مرکز دائرۀ‌المعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی).
رودکی، جعفر بن محمد. (1382). دیوان شعر رودکی. تصحیح و شرح جعفر شعار. تهران: نشر قطره.
ژوکوفسکی، والنتین آلکسی‌یویچ. (1396). موادی برای مطالعۀ گویش بختیاری. ترجمه و اضافات: مریم شفقی و سیدمهدی دادرس. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
سعدی، مصلح بن عبدالله. (1384). گلستان سعدی. تصحیح غلامحسین یوسفی. تهران: خوارزمی.
______________. (1385). کلیات سعدی. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: روزنه.
سنایی، مجدود بن آدم. (1362). دیوان حکیم ابوالمجد مجدود بن آدم سنائی غزنوی. به سعی و اهتمام محمدتقی مدرس رضوی. تهران: کتابخانۀ سنائی.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1377). «جادوی مجاورت». بخارا. مهر 1377. ش 2.
_______________. (1384). شاعر آینه‌ها: بررسی سبک هندی و شعر بیدل. تهران: آگاه.
صادقی، علی‌اشرف. (1375). «متن کوتاهی به گویش لری از قرن یازدهم هجری». مجلۀ زبان‌شناسی. س 13. ش 1 و 2. ص 9-15.
ظاهری عبده‌وند، ابراهیم؛ کریمی نورالدین‌وند، روح‌الله. (1398). «تصاویر و توصیف‌های پیکر معشوق در اشعار عامیانۀ بختیاری». دوماهنامۀ فرهنگ و ادبیات عامه. سال 7. ش 26. خرداد و تیر 98. ص 101-128.
فاضلی؛ محمدتقی؛ پوربختیار، غفار. (1395). «بررسی آداب و رسوم سوگواری در شاهنامۀ فردوسی و مقایسۀ آن با آداب مذکور در بین اقوام لر بختیاری و لر کوچک». علوم اجتماعی. سال 10، ش 3 (پیاپی 34)، پاییز 95: ص 121-144.
فخرالدین اسعد گرگانی. (1381). ویس و رامین. تصحیح محمد روشن. تهران: صدای معاصر.
فرخی سیستانی، علی بن جولوغ. (1388). دیوان حکیم فرخی سیستانی. به کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: زوّار.
فردوسی، ابوالقاسم. (1375). شاهنامۀ فردوسی: متن انتقادی از روی چاپ مسکو. به کوشش سعید حمیدیان. 9 ج (در 4 مجلد). تهران: نشر قطره.
___________. (1393). شاهنامه. پیرایش: جلال خالقی مطلق. 2 ج. تهران: سخن.
فروتن، فریبرز. (1383). گنجینۀ مثل‌های بختیاری. با مقدمۀ مظفر بختیار. اهواز: صمد.
کمال‌الدین اسماعیل، ابوالفضل. (1348). دیوان خلّاق‌المعانی کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی. به اهتمام حسین بحرالعلومی. تهران: کتابفروشی دهخدا.
گیلانی، نجم‌الدین؛ اکبری، مرتضی؛ یاری، سیاوش. (1396). «بررسی تحلیلی و تطبیقی سوگ‌آئین‌های لُری و کُردی با سنت سوگواری در شاهنامه». نشریۀ ادبیات تطبیقی. سال 9، ش17، پاییز و زمستان 96: ص 183-205.
معلّقات سبع. (1390). ترجمۀ عبدالمحمد آیتی. تهران: سروش.
ناصر خسرو. (1357). دیوان اشعار حکیم ناصر خسرو قبادیانی. جلد اول. به اهتمام مجتبی مینوی و مهدی محقق. تهران: مؤسسۀ مطالعات اسلامی، دانشگاه مک‌گیل، با همکاری دانشگاه تهران.
_______. (1388). دیوان اشعار ناصر خسرو. تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقق. تهران: دانشگاه تهران.
نفیسی، سعید. (1382). محیط زندگی و احوال و اشعار رودکی. تهران: اهورا.
هاشملو، محمدرضا. (1383). بررسی و نقد اشعار صعالیک. رشت: دانشگاه گیلان.
Anonby, E. & Asadi, A. (2018). Bakhtiari Studies ΙΙ: Orthography. Acta Universitatis Upsaliensis. Studia Iranica Upsaliensia. Uppsala.
Layard, A. H. (1894). Early Adventures in Persia, Susiana, and Babylonia, Including a Residence among the Bakhtiyari and Other Wild Tribes before the Discovery of Nineveh. London.
Lorimer, D. L. R. (1954). ʺThe Popular Verse of the Bakhtiāri of S. W. Persia – Іʺ. BSOAS. Vol. 16. No. 3, pp 542-555.
______________. (1955). ʺThe Popular Verse of the Bakhtiāri of S. W. Persia – ІI: Specimens of Bakhtiāri Verse ʺ. BSOAS. Vol. 17. No. 1, pp 92-110.
______________. (1963). ʺThe Popular Verse of the Bakhtiāri of S. W. Persia – ІІI: Specimens of Bakhtiāri Verseʺ. BSOAS. Vol. 26. No. 1, pp 55-68.
______________. (1995). Poetry of the Baxtiārīs. By: Fereydun Vahman & Garnik Asatrian. Copenhagen: The Royal Danish academy of Sciences and Letters.