فرایند فردیت در منظومۀ خورشید و مه‌پاره، بر اساس نظریۀ کهن‌الگویی یونگ

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان
1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
2 دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
3 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
چکیده
در قرن بیستم و با شکوفایی نظریه اسطوره­ا­ی و کهن­الگویی یونگ، پس از آنکه پیش­تر، انسان­شناسان برای مطالعات انسان­شناسانه خود از اسطوره­ها و ادبیات سود می­جستند، در این مرحله بیشتر نقد کهن­الگویی و اسطوره­ای بود که آثار ادبی و اسطوره­ای را از منظر کهن­الگویی تحلیل می­کرد. بنابراین، نقد کهن­الگویی رویکردی میان­رشته­ای است که به کشف و تبیین و تأثیر اسطوره­ها و کهن‌الگوها و نقش آن­ها در ادبیات می­پردازد. «فردیت» از برجسته­ترین کهن­الگوهای نظریۀ کهنالگویی یونگ است. در داستان خورشید و مه‌پاره، خورشید به­منزلۀ قهرمان داستان، برای رسیدن به معشوق خویش با عقبه­ها و مشقت­های فراوانی مواجه می­شود که از جملۀ آن­ها می­توان­ به ارغوان جادوگر، عین ­بلای حیله­گر، زنگیان آدم­خوار، مرزبان­ رقیب، دریای طوفانی و... اشاره کرد. در این منظومه، علاوه بر پدیده­های کهن­الگویی چون جادو و جادوگری و اعمال خارق­العاده و نمادهای کهنالگویی، کهن­الگوهای سفر، فردیت، خواب، مادر، قهرمان و ... دیده می­شوند. این امر سبب شده است تا فرایند فردیت در این منظومه را از زاویۀ نظریۀ کهنالگویی یونگ بررسی و تحلیل کنیم. بر این اساس، «خورشید» قهرمان این منظومه، پس از طی سفری قهرمانی و غلبه بر سایه­ها و آنیمای منفی، به وصال می­رسد و فردیت خویش را به­مدد دستگیری پیرخرد و جوهر عشق محقق می­سازد و تولدی دوباره می­یابد. روش تحقیق در پژوهش حاضر، روش کتابخانه­ای و به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی است.
کلیدواژه‌ها

موضوعات


- اسماعیل پور، ابوالقاسم (1387). اسطوره بیان نمادین. چ2. تهران: سروش.
- اسنودن، روت (1388). خودآموز یونگ. ترجمۀ نورالدین رحمانیان. چ دوم. تهران:آشیان.
- ________ (1393). یونگ مفاهیم کلیدی. ترجمۀ افسانه شیخ الاسلام زاده. چ اول. تهران: انتشارات عطایی.
- الیاده، میرچا (1389). رساله در تاریخ ادیان. چ چهارم. ترجمۀ جلال ستاری. تهران: سروش.
- ستاری، جلال (1368). افسون شهرزاد. تهران: توس.
- ________ (1376). پژوهشی در قصۀ اصحاب کهف (داستان هفت خفتگان). تهران: مرکز.
- سرانو، میگل (1376). با یونگ و هسه. ترجمۀ سیروس شمیسا. چ چهارم. تهران: انتشارات بدیهه.
- شمیسا، سیروس (1383). داستان یک روح. چ ششم. تهران:فردوس.
- شوالیه ،ژان و آلن گربران (1387). فرهنگ نمادها. ترجمۀسودابه فضایلی. تهران: جیحون.
- طبیب قمی، میرزا محمد سعید (1388). خورشید و مهپاره. تصحیح حسن ذوالفقاری و جلیل اصغریان رضایی. تهران: نشر چشمه.
- کمبل، جوزف (1396). قهرمان هزار چهره.ترجمه شادی خسرو پناه. چ هشتم. مشهد: گل آفتاب.
- کوپر، جین سی (1386). فرهنگ مصور نمادهای سنتی. ترجمۀ ملیحه کرباسیان. چ دوم. تهران: نشر نو.
- گورین، ویلفرد، ال و دیگران (1370). رویکردهای نقد ادبی. ترجمۀ جلال ستاری. تهران: اطلاعات.
- مختاری، محمد (1379). اسطورۀ زال. چ دوم. تهران: توس.
- مورنو، آنتونیو (1388). یونگ، خدایان وانسان مدرن. ترجمۀ داریوش مهرجویی. چ پنجم. تهران: نشر مرکز.
- یاوری، حورا (1396). روانکاوی و ادبیات (دو متن، دو جهان، دو انسان). چ دوم. تهران: سخن.
- یونگ، کارل گوستاو (1378). خاطرات، رویاها، اندیشه‌ها. ترجمۀ پروین فرامرزی. چ سوم. مشهد: آستان قدس رضوی.
- ________ (1386). تحلیل رویا. مترجم رضا رضایی. چ سوم. تهران: نشرافکار.
- ________ (1387). انسان وسمبل‌هایش. چ ششم. ترجمه محمود سلطانیه. تهران: جامی.
- ________ (1389). روح و زندگی. ترجمۀ لطیف صدقیانی. چ چهارم. تهران: انتشارات جامی.
- ________ (1390) الف. روان‌شناسی ضمیر ناآگاه. چ ششم. ترجمه محمد علی امیری. تهران: علمی و فرهنگی.
- ________ (1390) ب. چهارصورت مثالی. ترجمۀ پروین فرامرزی. چ سوم. مشهد: آستان قدس رضوی.
- ________ (1390) ج. روان‌شناسی و کیمیاگری. ترجمۀ محمود بهفروزی. چ اول. تهران: جامی.
- ________ (1397). ناخودآگاهی جمعی و کهن‌الگو، مترجمان فرناز گنجی، دکتر محمد باقر اسمعیل پور، چ دوم، تهران: جامی.