Reciting Ardah-Mourning Quatrain and its Usage in Mourning Ceremonies of Sistan

Document Type : پژوهشی اصیل

Authors
1 Assistant professor of Persian language and Literature of Chabahar Maritime University
2 Chabahar Maritime University
Abstract
The local and indigenous ceremonies in Sistan region shows the rich and old culture of this region. Following the rural culture, people of this region have used poetry and songs sufficiently for maintaining and reviving the mourning ceremonies. Ardah-mourning or reading quatrain is a deeply sad and mournful song in the mourning ceremonies of Sistan. This study employs library study as well as some interviews with the informants to investigate Ardah-mourning and its uses in the mourning ceremonies of Sistan. The history, the performants, the performance, and the time and place show that people of Sistan use their own dialect for this cultural practice. Compared with other types, this practice takes the lyrics and the music as basic aspects of the ancient ethnic groups within Iran. moreover, the study analyzes the Sistani quatrains, its tone, rhythm, form, language, content, and literary features. It is general claimed that the songs and lyrics are devices to soothe the sadness among the people in Sistan.
Keywords

Subjects


1. افتخارزاده، افسانه (1388) قصه‌های بلوچی، با همکاری مریم نورزایی و غلامرضا ایجاد، تهران: نشرچشمه.
2. افشار سیستانی، ایرج (۱۳۶۹) سیستان‌نامه، تهران: نشر مرغ آمین.
3. الهامی، فاطمه، (۱۳۹۵) سیتک‌های سیستانی، زاهدان: دانشگاه سیستان و بلوچستان.
4. الهامی، فاطمه (1394) «ویژگی‌های ساختاری وادبی دوبیتی‌های سیستان»، دوفصلنامه فرهنگ و ادبیات عامه، سال سوم، شماره 7، صص235-261.
5. باقری، رحمان (1390) «آیین‌های مرگ و مویه در لرستان»، فرهنگ و مردم ایران، ش26، صص79-91.
6. بهداروند، اکبر(1390). عاشقانه‌ها (دوبیتی‌های امروز). تهران: نگاه.
7. بهرامی، تقی (۱۳۱۷) فرهنگ روستایی، (دایره‌المعارف فلاحتی)، تهران: چاپ خودکار.
8. بارتوک، بلا (۱۳۷۷) چندمقاله در بارة موسیقی محلی، ترجمه سیاوش بیضایی، تهران: رودکی.
9. پناهی سمنانی، محمد احمد (1383). ترانه و ترانه‌سرایی در ایران، تهران: سروش.
10. چنگایی، عزت‌الله و حنیف، محمد (1374) فرهنگ قوم لر، تهران: جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران.
11. ذوالفقاری، حسن و احمدیف لیلا .(1388). «گونه‌شناسی بومی‌سروده‌های ایران»، ادب پژوهی، بهار و تابستان، ش7 و 8، صص 143-170.
12. رئیس‌الذاکرین، غلامعلی(۱۳۷۰) کندو(فرهنگ مردم سیستان)، مشهد: سعید.
13. ---------------- (۱۳۸۷) کاکلک، مشهد: نشر سنبله.
14. شفیعی‌کدکنی، محمدرضا(1393). صورخیال در شعر فارسی. چاپ هفدهم. تهران: انتشارات آگاه.
15. -شهنازی، جواد (1392) فرهنگ گویشی سیستان «خنج»، جلد اول، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
16. صفا، ذبیح‌الله، (1351) تاریخ ادبیات در ایران، ج2، تهران: ابن‌سینا.
17. طباطبایی، سیدحسین، طباطبایی، سیدحسن و رضایی، محمد، (1394) «آیین سوگ و سرور در منطقه سرکویر دامغان»، دوفصلنامه فرهنگ و ادبیات عامه، بهار و تابستان، سال سوم، شماره5، صص1-27.
18. فاضلی، محمدتقی و پوربختیار، غفار (1395)، «بررسی آداب و رسوم سوگواری در شاهنامه فردوسی و مقایسه‌ آن با آداب مذکور در بین اقوام لر بختیاری و لر کوچک» فصلنامه علوم اجتماعی، سال دهم، شماره3، پیاپی34، پاییز، صص121-144.
19. کوهی کرمانی، حسین(۱۳۱۷) هفتصد ترانه از ترانه‌های روستایی(با مقدمه ملک‌الشعرای بهار و ده آهنگ از علینقی وزیری)، تهران: بی‌نا.
20. محمودی، ابراهیم،(۱۳۹۰) دل‌مویه‌ها، تهران: نشر امینان.
21. مومنی، الهام و رضایی، محمد (1397) «تحلیل محتوایی و ساختاری روایی‌ها: رباعی‌های محلی دامغانی»، دوماهنامه فرهنگ و ادبیات عامه، بهمن و اسفند، سال ششم، شماره24، صص145-172.
22. نعمت‌طاووسی، مریم (1386)، «بازجست اجزاء آیین‌های سیاوشی»، مطالعات ایرانی، سال 6، شماره 12، صص181-195.
23. هدایت، صادق(۱۳۳۴) مجموعه‌ نوشته‌های پراکنده، مقدمه حسن قائمیان، تهران: امیرکبیر.
24. یارشاطر، احسان(1393).تاریخ ادبیات فارسی(ادبیات شفاهی زبان‌های ایران). جلد18. تهران: سخن.
راویان شفاهی:
1- پودینه، حمیده۵۴ساله
2- پودینه، شهربانو۶۰ساله
3- پودینه، مریم، ۶۲ساله
4- جهانی، کبری،۷۰ساله
5- چاری، بگم۷۵ساله
6- غلامیان، مرضیه۵۰ساله
7- کمالی، ایران۴۸ساله
8- کمالی، زینب۵۷ساله
9- مودی، طوبی 70 ساله
10- میرشکار، دادخدا ۸۹ساله
11- میرشکار، غلامحسین،۵۰ساله
12- میرشکار، مهین۴۰ساله
13- وحیدی، احمد۵۹ساله
14- پری بزی، 90 ساله روستای خراشادی زابل