نمودها، کارکردها و تجلّی های فرّ کیانی در قصّه های ایرانی

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان
1 دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه.
2 عضو هیات علمی دانشگاه رازی، کرمانشاه
3 عضو هیات علمی دانشگاه رازی، کرمانشاه.
چکیده
قصه‌های عامه یکی از انواع جذاب و پُرکشش فرهنگ و ادبیات عامه است که به­شکل روایت‌های شفاهی و کهن گزارش شده‌اند. فر کیانی از مفاهیم برجسته در باورهای اساطیری و حماسی است که در قصه­های عامه نیز نمود یافته ­است. هرچند نمونه­های بارز، پادشاهان فره­مند در اساطیر و حماسه، فر خود را به­شکل موروثی کسب کرده­اند؛ اما این شکل تنها شیوۀ کسب فر کیانی نیست. این نوشتار به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی می­کوشد تا ماهیت فر کیانی را در مجموعۀ چهار جلدی قصه­های ایرانی بکاود. مطالعۀ قصه­های ایرانی و استخراج نمونه­های متعدد از پادشاهان قصه­ها نشان می­دهد که ماهیت، تجلی­ها، اشکال و ویژگی­های فر کیانی تا چه پایه کارکردهای اسطوره­­ای­شان را در قصه­های ایرانی حفظ می­کنند. فر کیانی در قصه­ها اغلب به­شکل موروثی است، نمونه­هایی هم وجود دارد که این موهبت به­شکل موقت یا دائمی از پادشاه گرفته می­شود. با این حال، اندیشه­های امیدبخش فرهنگ عامه در بستر داستان­ها امکان رسیدن طبقات فرودست جامعه را به مرتبۀ پادشاهی و فره­مندی فراهم می­سازد. از آنجا که قصه­ها به­سبب غنا و دیرینگی­شان در ناخودآگاه جمعی بشر ریشه دارند، افزون بر تجلی­های مادی و معنوی که برای فر کیانی در قصه­ها وجود دارد، ویژگی بخت­یاری اشخاص فره­مند هم بستری برای ظهور انگاره­های کهن‌الگویی فراهم­ می­سازد.
کلیدواژه‌ها

موضوعات


اوستا (کهن‌ترین سرودهای ایرانیان). (1382). گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه. چاپ نهم. دو جلد. تهران: مروارید.
- آموزگار، ژاله (1374). «فرّه، این نیروی جادویی و آسمانی». کلک. سال پنجم. شماره‌های 70-68، صص 41-32.
- ---------- (1386). ارداویراف‌نامه. چاپ سوم. تهران: معین
- --------- (1387). زبان، فرهنگ و اسطوره. چاپ دوّم. تهران: معین.
- ------- و احمد تفضلی. (1386). اسطورۀ زندگی زرتشت. چاپ هفتم. تهران: چشمه.
- احمدوند و همکاران (1395). «فهم تحوّل و تطوّر اسطورۀ فرّ ایزدی از عهد اسلامی تا دوران ساسانی از عهد اسلامی تا دوران ساسانی» فصلنامۀ تحقیقات تاریخ اجتماعی، دورۀ ششم، شمارۀ یازدهم، صص 32-1.
- انجوی شیرازی، سیّد ابوالقاسم (1353). قصّه‌های ایرانی. چاپ اوّل. تهران: امیرکبیر.
- -------------------- (1355). عروسک سنگ صبور (قصّه‌های ایرانی). چاپ اوّل. تهران: امیرکبیر.
- ---------------------(1393). گل به صنوبر چه کرد. چاپ دوّم. جلد اوّل. تهران: امیرکبیر.
- -------------------- (1393 ). دختر نارنج و ترنج. چاپ سوّم. جلد دوّم. تهران: امیرکبیر.
- ایلیاده، میرچا (1387). اسطوره و رمز در اندیشۀ میرچا ایلیاده. ترجمۀ جلال ستّاری. چاپ سوم. تهران: نشر مرکز.
- بلتهایم، برونو (1392). افسون افسانه‌ها. ترجمۀ اختر شریعت‌زاده. چاپ سوم، تهران: هرمس.
- بهار، مهرداد (1376). پژوهشی در اساطیر ایران. جلد اوّل و دوّم. چاپ دوّم. تهران: آگاه.
- --------- (1387). از اسطوره تا تاریخ. چاپ ششم. تهران: چشمه.
- پورداوود، ابراهیم (1377) یشت‌ها. جلد دوّم. چاپ اوّل. تهران: اساطیر.
-زمانی، حسین (1386). «شاه آرمانی در ایران و بایستگی‌های او» تاریخ. دورۀ دوّم. شمارۀ هفتم. صص137-123.
- زنر، آر. سی (1375). طلوع و غروب زرتشتی‌گری. ترجمۀ تیمور قادری. چاپ اوّل. تهران: فکر روز.
- عناصری، جابر(1374). تجلّی دوازده ماه در آیینۀ اساطیر و فرهنگ عامّۀ ایران. چاپ اوّل. مرند: قمری.
- سرّامی، قدمعلی (1392). از رنگ گل تا رنج خار (شکل‌شناسی داستان‌های شاهنامه). چاپ ششم. تهران: علمی و فرهنگی.
- سودآور، ابوالعلاء (1383). فرّۀ ایزدی در آیین پادشاهی ایران باستان. چاپ اوّل. تهران: میرک.
- صدری، محمود (1375). «تحلیل جامعه‌شناختی مفهوم فرّه ایزدی در شاهنامه» مجلۀ کیان، دورۀ ششم، شمارۀ بیست و نهم. صص 58-54.
- صدیقیان، مهین‌دخت (1375). فرهنگ اساطیری - حماسی ایران به روایت منابع بعد از اسلام. چاپ اوّل. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- فرای، نورتروپ (1387). «ادبیات و اسطوره (مجموعه مقالات اسطوره و رمز)». ترجمۀ جلال ستّاری. چاپ سوم. تهران: سروش.
- فردوسی، حکیم ابوالقاسم (1389). شاهنامه. به کوشش سعید حمیدیان. چاپ هفدهم. تهران: نشر قطره.
-کلاهچیان، فاطمه و سحر یوسفی (1394). «تأمّلی بر جلوه‌های فرّه‌باوری در تاریخ بیهقی» نثرپژوهی ادب فارسی، سال بیستم، شمارۀ 42، صص 183-165.
- کرتیس، وستا سرخوش (1376). اسطوره‌های ایرانی. ترجمۀ عبّاس مخبر. چاپ دوّم. تهران: نشر مرکز.
- کمپبل، جوزف. (1387). قهرمان هزار چهره. ترجمۀ شادی خسروپناه. چاپ سوم. مشهد: گل آفتاب.
-کومون، فرانتز (1386). دین مهری. چاپ اوّل. تهران: نشر ثالث.
-
گریمال، پیر و دیگران (1393). انسان و اسطوره. ترجمۀ ابوالقاسم اسماعیل‌پور. چاپ اوّل. تهران: هیرمند.
- مارزلف، اولریش، (1371)، طبقه‌بندی قصّه‌های عامیانه، ترجمۀ کیکاووس جهانداری، چاپ اوّل، تهران: صدا و سیمای جمهوری اسلامی.
- ماه‌وان، فاطمه و همکاران (1394). «بررسی نمادهای تصویری فرّ (با تأکید بر نگاره‌های شاهنامه)». پژوهش-نامۀ ادب حماسی. دورۀ یازدهم. شمارۀ نوزدهم. صص 119-157.
- محمّدی، ذکرا... و محمّد بیطرفان )1391). «انتقال و تحوّل اندیشۀ سیاسی فرّۀ ایزدی از ایران باستان به ایران اسلامی، با تکیه بر مبانی فکری اندیشه گرایان ایرانی». فصلنامۀ علمی تخصّصی سخن تاریخ. سال ششم. شمارۀ شانزدهم، صص 36-3.
- مختاری، محمّد (1369). اسطورۀ زال (تبلور تضاد و وحدت در حماسۀ ملی). چاپ اوّل. تهران: آگاه.
- موسوی، کاظم و اشرف خسروی (1389). پیوند خرد در اسطوره و شاهنامه. چاپ اوّل. تهران: مهرآیین.
- مهرین، مهرداد (1380). دین بهی. چاپ دوّم. تهران: فروهر.
- واحددوست، مهوش (1387). نهادینه‌های اساطیری در شاهنامۀ فردوسی. چاپ دوّم، تهران: سروش.
- وحیدی، حسین (1360). پژوهشی در فرهنگ زرتشتی. چاپ اوّل. تهران: اشا.
- همایون کاتوزیان، محمّدعلی (1377). « فرّۀ ایزدی و حقّ الهی پادشاهان». اطلاعات سیاسی - اقتصادی. شمارۀ صد و بیست و نه و صد و سی. صص 19-4.
- یونگ، کارل گوستاو (1382). «ولادت قهرمان»، نشریۀ پل فیروزه. سال دوّم. شمارۀ هفتم. صص 83-50.
- --------------- (1387). انسان و سمبول‌هایش. ترجمۀ محمود سلطانی. چاپ ششم. تهران: جامی.
- --------------- (1390). چهار صورت مثالی. ترجمۀ پروین فرامرزی، چاپ سوم. مشهد: آستان قدس رضوی.