گونه‌شناسی مرثیه‌های‌ استان بوشهر

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان
1 مدرس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر
2 استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر
چکیده
استان بوشهر را بی‌تردید از استان­های تاریخی کشور می­توان به‌شمار آورد. این استان از نظر فرهنگ عامیانه، یکی از غنی­ترین گنجینه‌های ایران‌زمین است. این گنجینۀ عظیم،

به­ویژه در موسیقی آیینی، نوحه‌خوانی و مرثیه‌سرایی، بیشتر نمود دارد. با توجه به

خرده­فرهنگ­های سنتی و شرایط خاص جغرافیایی موجود در این استان، مرثیه­های عامیانه در آن جایگاهی مهم دارد. در این پژوهش بنا بر ­این ­است تا به شیوه‌ای تحلیلی، گونه‌شناسی مرثیه­ها در این استان، بررسی شود. شیوۀ این پژوهش کتابخانه‌ای است؛ اما در برخی از مورد‌ها از شیوۀ میدانی نیز استفاده شده ‌است. هدف اساسی این نوشتار، شناخت مرثیه­های عامیانه در زمینه‌های خاص؛ از­جمله سنج و دمام، ذکرخوانی، عَلَم، کتاب‌خوانی، پیش‌خوانی، پامنبری، سینه‌زنی ­دوره‌ای، لایی‌لایی گهوارۀ علی‌اصغر(ع)، سرود حجله‌گاه قاسم (ع)، چاووش، روضه‌‌خوانی، شبیه‌خوانی ذوالجناح، صبحدم، شبیه‌خوانی شام غریبان و دیگر مرثیه­های به‌کار گرفته شده در آیین‌های عزاداری استان بوشهر است. یافته‌های این نوشتار، علاوه بر گونه‌شناسی مرثیه­های استان بوشهر، نشان­دهندۀ تأثیر این مرثیه­ها از نظر زبان، بیان، اندیشه، موسیقی و قالب، بر ادبیات آیینی این استان است.
کلیدواژه‌ها

موضوعات