جلوه‌های جامعه‌شناختی و شگرد طنز در اشعار عامیانۀ جنوب

- آریان‌پور، امیرحسین (1354). جامعه‌شناسی‌هنر. تهران: دانشگاه‌تهران. دانشکدۀ هنرهای زیبا.
- احترامی، منوچهر (1385). طنز در ادبیات تعزیه. تهران: سورۀ مهر.
- احمدپناهی سمنانی، محمد (1383). ترانه و ترانه‌سرایی در ایران. تهران: سروش.
- ـــــــــــــــــــــــ (1380). «تفرجی در شربه‌ها و واسونک‌ها». کتاب ماه هنر. س4. ش39-40. صص 82-86.
- ــــــــــــــــــ (1384). «طنز تبسم در ترانه‌های بومی». فرهنگ مردم. س 4. ش16. صص 21-25.
-ـــــــــــــــــــــ (1369). شعر کار در ادب فارسی. تهران: مؤلف.
- احمدی‌ ریشهری، عبدالحسین (1382). سنگستان. ج 2. شیراز: نوید.
- اکبری، احد (1396). «جایگاه اشعار آوازهای محلی در فرهنگ فارسی استان فارس». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 13. صص 51-74.
- انوشه، حسن (1376). فرهنگنامۀ ادبی فارسی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- انصاری، کورش (1386). فرهنگ و ادبیات عامیانۀ مردم دشتستان. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.
- بهزادی اندوهجردی، حسین (1384). «طنز عامیانه». فرهنگ مردم. س4. ش16. صص 16-20.
- پلارد، آرتور (1383). طنز. ترجمۀ سعید سعید‌پور. تهران: مرکز.
- پورنامداریان، تقی (1375). رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی ‌فرهنگی.
- جاوید، هوشنگ (1383). نقش زن در موسیقی مناطق ایران. تهران: سورۀ مهر.
- حبیبی، احمد (1377). محیا شاعری از جنوب. شیراز: نوید.
- حسینی، نغمه و حیدر یزدان‌شناس (1396). «گندم در فرهنگ و گویش مردم تنگستان». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 14.صص 175-198.
- حلبی، علی‌اصغر (1365). مقدمه‌ای بر طنز و شوخ‌طبعی در ایران. تهران: پیک ترجمه و نشر.
- داد، سیما (1382). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
- ذوالفقاری، حسن (1388). فرهنگ بزرگ ضرب‌المثل‌های ایرانی. تهران. معین.
- _________ (1392). «طنزهای گفتاری و رفتاری در قصه‌های عامه». فرهنگ مردم. س 12. ش 47-48. صص 140-152.
- ــــــــــــــ (1392). «طنز نمایشی در متل‌های کودکانه». تخصصی تئاتر. ش 52-53. صص 159-181.
- ــــــــــــــــ (1394). زبان و ادبیات عامۀ ایران. تهران: سمت.
- رزمجو، حسین (1374). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. مشهد: آستان قدس رضوی.
- رضایی، عبدالله (1381). ادبیات عامیانۀ استان بوشهر. بوشهر: شروع.
- رضوانیان، قدسیه (1389). ساختار داستانی حکایت‌های عرفانی. تهران: سخن.
- زرین‌کوب، عبدالحسین (1368). نقش بر آب. تهران: معین.
- زنگویی، عبدالمجید (1375). ترانه‌های فایز. تهران: ققنوس.
- ساروخانی، باقر (1370). مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی خانواده. تهران: سروش.
- سعیدی، سهراب (1386). فرهنگ مردم میناب. تهران: ائلشن.
- شیری، قهرمان (1377). «راز طنزآوری». پژوهش‌های ارتباطی. س 7. ش 14. صص 201-210.
- طیب‌عثمان، محمد (1371). راهنمای گردآوری سنت‌های شفاهی. ترجمۀ عطاءالله رهبر. تهران: آناهیتا.
- غلامحسین‌پور، جلال (1386). جامعه‌شناسی خانواده و ازدواج در ایلات و عشایر. شیراز: ایلاف.
- فاضلی، نعمت‌الله (1393). بررسی متون طنز عامیانۀ ایرانی. تهران: علم.
- فقیری، ابوالقاسم (1389). «طنز در فرهنگ مردم فارس». روزنامۀ عصر مردم. 26 فروردین. صص 7-8.
- قربانی جویباری، کلثوم (1391). «بررسی طنز در دوبیتی‌‌های خراسان». مطالعات فرهنگی اجتماعی خراسان. س 7. ش 24.صص 58-73.
- کارگرشورکی، غلامرضا (1391). شبیه‌های شاد. اردکان: آرتاکاوا.
- کاظمی، محمد (1384). بررسی ادبیات فولکلور شهرستان دیّر. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.
- محمدی، علی (1396). «ویژگی‌های زبان طنز و مطایبه در تعزیه‌ها و شیبه‌نامه‌ها». فرهنگ و ادبیات عامه. س 5. ش 13. صص 133-154.
- موریل، جان (1393). فلسفۀ طنز. ترجمۀ محمود فرجامی و دانیال جعفری. تهران: نی.
- موکه، داگلاس کالین (1389). آیرونی. ترجمۀ حسن افشار. تهران. مرکز.
- همایونی، صادق (1345). ترانه‌هایی از جنوب. تهران: ادارۀ فرهنگ عامه.
- ــــــــــــــــ (1379). ترانه‌های محلی فارس. شیراز: بنیاد ایران‌شناسی.
یاراحمدی، جهانشیر (1386). ادبیات و آیین‌نامه‌های نمایشی در بوشهر. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. بوشهر: دانشگاه آزاد اسلامی.