راهبردهای کارگفت عذرخواهی در زبان کردی از دیدگاه زبان شناسی اجتماعی

نویسندگان
1 مدیر دوره دکتری زبانشناسی دانشگاه پیام نور
2 دانشیار دانشگاه پیام نور
3 دانشجوی دکتری مرگز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور
چکیده
عذرخواهی یک پدیده اجتماعی کاربردشناختی مهم در مطالعات مربوط به ادب کلامی است. این مقاله به بررسی راهبردهای عذرخواهی در زبان کردی می پردازد. در این پژوهش از روش کمی)پیمایشی( و کیفی)مصاحبه( استفاده شده و گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه تکمیل گفتگو با شرکت 120 نفر و نیز مصاحبه با 22 گویشور زبان کردی سورانی، با تعداد برابر از هر دو جنس مذکر ومونث در سال 1395شمسی صورت پذیرفته است. علاوه بر متغیر جنسیت به عنوان یک متغیر اجتماعی مهم در فرهنگ کردی، این پژوهش به بررسی تأثیر متغیرهای سن و جایگاه اجتماعی افراد در مفهوم سازی کارگفت عذرخواهی پرداخته است. اهمیت کاربرد خرده راهبردهای عذرخواهی در راستای تقویت عذرخواهی نیز در مطالعه حاضر نشان داده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دهنده استفاده مشابه هر دو جنس از راهبردهای عذرخواهی در موقعیت های مختلف، اما با بسامدهای متفاوت است، جز در چند موقعیت خاص. یافته های پژوهش نشان می دهد که تنوع راهبردهای عذرخواهی بر اساس ماهیت و شدت خطا و با توجه به هنجارهای اجتماعی غالب در فرهنگ کردی، بسیار است. مطالعه حاضر جمع گرا بودن فرهنگ کردی را که سبب تفاوت در کاربرد راهبردهای عذرخواهی می شود، روشن می سازد.
کلیدواژه‌ها

منابع
- زندی، بهمن (1393). «بررسی دیوارنوشته­های شهر تهران از دیدگاه جامعه­شناسی زبان». مطالعات و تحقیقات اجتماعی. دوره 3. ش 2. صص 335 - 355.
- سرمد، زهره و دیگران (1394). روش­های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: آگه.
- صفارمقدم، احمد (1388). «مقایسۀ عناصر ادب در زبان‌های کره‌ای و فارسی». تحقیقات فرهنگی ایران. دورۀ دوم. ش 1. صص98-77.
- مدرس خیابانی، شهرام (1391). آسیب­شناسی زبان طنز در برنامه­های صدا و سیما. تهران: مرکز تحقیقات صدا و سیما.
- Afghari, A. (2007). "A Sociopragmatic Study of Apology Speech Act Realization Patterns in Persian". Speech Communication .No. 49. pp. 177–185.
- Afghari, A. & A. Karimnia (2007). "A Contrastive Study of Four Cultural Differences in Everyday Conversation Between English and Persian". Intercultural Communication Studies. No. 16.1. pp. 243–250.
- Akbari, Z. (2002a). "Extracting and Categorizing the Range of Persian Speakers’ Usage of Politeness Strategies". Research Journal of Isfahan University. No. 13. PP. 34-56.
- --------- (2002b). "The Realization of Politeness Principles in Persian". Karen’s Linguistics Issues. No. 12. pp.120-135.
-Blum-Kulka, S. (1987). "Indirectness and Politeness in Requests: Same or Different?". Journal of Pragmatics. No. 11. pp. 131-146.
- Brown, P. and S. Levinson (1987). Politeness: Some universals in language usage. Cambridge: Cambridge University Press.
- Grice, H. P. (1975). "Logic and conversation". eds. P. Cole & J. L. Morgan. Syntax and Semantics. vol. 3. Speech acts. New York: Academic Press.
- Goffman, E. (1971). Relations in Public: Microstudies of the Public Order. NewYork: Basic Books.
- Holmes, J. (1995). Women, Men, and Politeness. 1st ed. London: Longman.
- Irani, G. (2006). "Apologies and Reconciliation: Middle Eastern Rituals". Taking Wrongs Seriously: Apologies and Reconciliation. Stanford, CA: Stanford University Press. Pp.132-52.
- Kashkouli, Z. and A. Eslamirasekh (2013). "The Effect of Context-External Factors on Context-Internal Factors in Apology Perception: A Case in Iranian Context". Procedia-Social and Behavioral Sciences. No. 70. pp.1590-1599.
- Kecskes, Istvan (2011). Discursive Approaches To Politeness. Walter de Gruyter.
-Lakoff, R. (1975). Language and Woman'sPlace. 1st ed. New York: Harper & Row.
- Olshtain, E. & A. Cohen (1989). "Speech Act Behavior Across Languages. eds. H. W. Dechert & M. Raupach.Transfer in language production". (53-67). Norwood, NJ: Ablex.
- Tafaroji Yeganeh, Maryam (2012). "Apology Strategies of Iranian Kurdish-Persian Bilinguals: a Study of Speech Acts Regarding Gender and Education". Frontiers of Language and Teaching. vol. 3 (2012). Pp. 86-95.
- Watts, R. (2004). Politeness. 1st ed. Cambridge: Cambridge University Press.