شیوۀ قصه‌گویی در سمک ‌عیار و مقایسۀ آن با سه داستان عامۀ‌ عیاری

نویسنده
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز
چکیده
این پژوهش برآن است تا شیوۀ ­­قصه­ گویی را در داستان سمک ­عیار، با سه داستان عامۀ داراب­نامۀ بیغمی، ابومسلم ­نامه و اسکندرنامۀ نقالی بررسی و مقایسه کند. برای این کار با استفاده از الگوی چتمن، میزان مشارکت راوی در داستان سمک­ عیار و همچنین برخی از ویژگی­ های سبکی خاص در این اثر (زبان و فضای عامیانه و طنز و مطایبه) تحلیل و با آثار دیگر مقایسه می ­شود. نتایج نشان می­ دهد مشارکت و حضور راوی هنگام وصف مکان، خلاصه­ های زمانی و وصف اشخاص در سمک­ عیار و داراب ­نامه پررنگ ­تر از دو اثر دیگر است. همچنین شیوۀ مشارکت قصه­ گو در داستان سمک ­عیار گزاره­های قالبی آغازین، گزاره­ های قالبی بین­ متنی و میان­ متنی متفاوت­ تر از داراب­ نامه، ابومسلم ­نامه و اسکندرنامۀ نقالی است. البته از این نظر می­توان شیوۀ داراب­ نامه را حدفاصل شیوۀ سمک­ عیار و ابومسلم ­نامه و اسکندرنامه قرار داد.
کلیدواژه‌ها

- ارجانی، فرامرزبن­خداد (1385). سمک عیار. تصحیح پرویز ناتل خانلری. 5 ج. تهران: آگاه
- بلوکباشی، علی (1385). «نقالی». دائرالمعارف کتابداری و اطلاع­رسانی. زیر نظر فریبرز خسروی. تهران: سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران.
- بیغمی، محمد (1338). داراب­ نامه. تصحیح ذبیح­الله صفا. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
- تولان، مایکل جی (1383). درآمدی نقادانه زبان ­شناختی بر روایت. ترجمۀ ابوالفضل حری. تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
- پرینس، جرالد (1391). روایت ­شناسی. ترجمۀ محمد شهبا. تهران: مینوی خرد.
- حدادی، الهام (1390). «درآمدی بر روایت­شناسی در حوزۀ نقد ادبی با مروری بر داستان­های کلاسیک و مدرن فارسی». نامۀ نقد (مجموعه ­مقالات نخستین همایش ملی نقد و نظریه ادبی در ایران). به کوشش محمود فتوحی. تهران: کتابخانۀ نشر.
- خدادادی، فضل­الله و دیگران (1393). «بررسی مؤلفه­های ابعادشناختی راوی همه­چیزدان در ادبیات داستانی». ادبیات معاصر پارسی. ش 4. صص 117-143.
- ذکاوتی قراگوزلو، علیرضا (1382). «اسکندرنامۀ نقالی و جایگاه آن در داستان­های عامیانه». آینۀ­ میراث. ش 3. پیاپی22. صص 173-178.
- ریمون­کنان، شلومیت (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر. ترجمۀ ابوالفضل حری. تهران: نیلوفر.
- صفا، ذبیح­الله (1367). تاریخ ادبیات ایران. ج2. تهران: فردوسی.
- --------- (1368) «اشاره­ای کوتاه به داستان­گزاری و داستان­گزاران تا دوران صفوی». ایران­ شناسی. ش 3. صص 463-471.
- طرسوسی، ابوطاهر (1380). ابومسلم ­نامه. تصحیح حسین اسماعیلی. 4 ج. تهران: معین/ قطره.
- غلامرضایی، محمد (1393). «بحثی در باب سبک­شناسی سمک ­عیار». تاریخ ادبیات. ش 3/63. صص 189-208.
- فتوحی، محمود (1379). نقد خیال: نقد ادبی در سبک هندی. تهران: روزگار.
- محجوب، محمدجعفر (1382). ادبیات عامیانۀ ایران. به کوشش حسن ذوالفقاری. تهران: سخن.
- مارزلف، اولریش (1385). «گنجینه­ای از گزاره­های قالبی در داستان عامیانۀ حسین­کرد شبستری». قصۀ حسین­ کرد شبستری. به کوشش ایرج افشار و مهران افشاری. تهران: چشمه.
- منوچهر حکیم (1327). اسکندرنامه. تهران: علمی.
- واع‍ظ ک‍اش‍ف‍ی‌ س‍ب‍زواری‌، ح‍س‍ی‍ن‌ (1350). ف‍ت‍وت‌ن‍ام‍ۀ‌ س‍ل‍طان‍ی. ‌ب‍ه ‌اه‍ت‍م‍ام‌ م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر م‍ح‍ج‍وب‌. ت‍ه‍ران‌: بنیاد فرهنگ ایران‏‫.
- میرصادقی، جمال (1387). راهنمای داستان­ نویسی. تهران: سخن.
- یاوری، هادی (1390). از قصه به رمان (بررسی امیرارسلان به­ منزلۀ متن گذار از دوران قصه به عصر رمان). تهران: چشمه.