قصه‌شناسی تطبیقی با رویکرد کهن‌الگویی

نویسندگان
1 دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا
2 استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دورود
چکیده
خاستگاه جمعی و عمیق قصه­ها سبب ایجاد شباهت­های شگفت­انگیز در میان قصه­های ملل مختلف شده ­است. در کنار دیدگاه­هایی که دربارۀ خصلت آموزشی قصه و ارتباط آن با دوران بلوغ و مسائل جنسی مطرح است، دیدگاه­های دیگر نیز بر ارتباط قصه با الگوهای جمعی و اساطیری تأکید دارند. براین اساس، قصه دربردارنده حرکت درونی انسان برای رسیدن به انسجام و یکپارچگی است و روند آن بر ارتباط بین خودآگاه و ناخودآگاه متمرکز شده ­است. برای رسیدن به کمال، خودآگاه باید بتواند زبان رمزی ناخودآگاه را تفسیر کند. قهرمان قصه کسی است که به این ارتباط درونی تحقق ­­بخشد. او قهرمان دنیای درون است و به دنبال مرکز وجود خود از نیروهایی یاری­ می‌گیرد که همگی درونی هستند. قهرمان قصه سفر اساطیری خود را با گسست از روزمرگی و تکرار آغاز می­کند و در انتها به شناختی متفاوت از خود، هستی و توانمندی­هایش می­رسد.
قصه­ شناسی تطبیقی با رویکرد روان­شناسانه نشان­دهنده میراث مشترک بشر فارغ از زمان و مکان است. فرافکنی مراحل فرایند فردیت و خصیصه مشترکِ ناخودآگاه جمعی، الگوی یکسانی را در قصه­ها ایجاد کرده ­است. اگرچه فرهنگ­های گوناگون بستری متنوع برای افسانه­ها و قصه­ها شمرده ­می­شوند؛ اما در ژرف­ساخت قصه، دل­مشغولی ِواحدی منعکس ­می­شود و پایان همه به یک نقطه ختم ­می­شود.
کلیدواژه‌ها

- اکرمی، میرجلیل و محمد پاشایی (1389). «بررسی تطبیقی آرکی­تایپ درحماسه­های
گیل­گمش و رستم». علامه. س 10. ش 26. صص1-20.
- الیاده، میرچا (1362). چشم­انداز اسطوره. ترجمه جلال ستاری. چ اول. تهران: توس.
- بتلهایم، برونو (1384). کودکان به قصه نیاز دارند. ترجمه کمال بهروزکیا. چ اول. تهران: افکار.
- برفر، محمد (1389). آینه جادویی خیال. چ اول. تهران: امیرکبیر.
- بزرگ­چمی، ویدا (1391). «کتاب­شناسی کتاب­های ادبیات تطبیقی در ایران». ویژه­نامه فرهنگستان. ش 5. صص 101-124.
- بهرنگی، صمد و بهروز تبریزی (1357). افسانه­های آذربایجان. 2ج. چ چهارم. تهران: نیل.
- پالمر، مایکل (1385). فروید، یونگ و دین. ترجمه محمد دهگان‌پور و غلامرضا محمدی. چ اول. تهران: رشد.
- حیدری، مرتضی (1394). «ریخت­شناسی تطبیقی قصه­های ماه‌پیشانی، یه‌شین و سیندرلا». پژوهش زبان و ادبیات فارسی. ش 36. صص 157-192.
- دلاشو، م. لوفلر (1386). زبان رمزی افسانه­ها.ترجمه جلال ستاری. چ دوم. تهران: توس.
- --------- (1386). زبان رمزی قصه­های پریوار. ترجمه جلال ستاری. چ دوم. تهران: توس.
- سلطان­بیاد، مریم‌سادات و محمودرضا قربان صباغ (1390). «بررسی قابلیت­های نقد کهن­الگوی در مطالعات تطبیقی ادبیات: نگاهی گذرا به کهن­الگوهای سایه وسفر قهرمان». نقد ادبی. ش14. صص 79-104.
- مورنو،آنتونیو (1388). یونگ، خدایان، انسان مدرن. ترجمه داریوش مهرجویی. چ پنجم. تهران: نشر مرکز.
- محمدکاشی، صابره و دیگران (1394). «تحلیل و مقایسۀ کهن­الگویی قصه­های عاشقانه در ایران (سمک عیار) و فرانسه (تریستان و ایزولت)». پژوهش­های ادبیات تطبیقی. ش 6. صص183-207.
- یونگ، کارل گوستاو (1383). انسان و سمبول­هایش. ترجمه محمود سلطانیه. چ چهارم. تهران: جام.
- ------------- (1368). چهار صورت مثالی. ترجمۀ پروین فرامرزی. تهران: آستان قدس.
- --------------(1354). روان‌شناسی و دین. ترجمه فؤاد روحانی. تهران: سهامی کتاب­های جیبی/ مؤسسۀ فرانکلین.
- Jacobs, Joseph (ed.) (1890). English fairy Tales. London:David Nutt.
- ----------------- (coll.& ed.). "English Fairy Tales Produced by Charles Franks, Delphine Lettau and the People at DP found". www.fullbooks.com/ English-Fairy-tales.html.