The Relationship between Magic Elements and Archetype in Iranian Folklore Fictions
Authors
Abstract
Folklore Fictions such as mystery and legends contain magical elements which have been considered since further past years among people. Whereas the metaphysical beliefs provide the psyche calm, they have approved their places despite of scientific progress. Folklore Fictions are one of the most popular features of folkloric culture which has provided the suitable bed for the collective consciousness of a nation. This study approaches two layers including; deep-structure and surface structure of fiction simultaneously. The different forms of magic appear in the surface structure, while the deep structure refers to the critical method of archetype. The findings show that 89% of magical elements appear in the fictions containing the archetype of hero’s journey. Such fictions overlap with the archetypal elements .There are either white or black magic due to archetypal heroes in such fictions, their connections are as if that shadow or the black magic make conflict for the hero and the archetype of old wisdom or white magic guide the hero, in order to remove problems. Their functions are diabolical. The different forms of magic make the elements of fiction which are respectively frequent like: the magical objects, the natural elements, the human personality, the imaginative elements and creatures, the semi-human creatures, the surrounding elements of human, the pseudo-animals, semi-animals, and Satan.
Keywords
- -------- (1382). اوستا (کهنترین سرودهای ایرانیان). گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه. چ هفتم. 2ج. تهران: مروارید.
-انجوی شیرازی، سیدابوالقاسم (1353). قصههای ایرانی. چ اول. تهران: امیرکبیر.
- ---------- (1355). عروسک سنگ صبور (قصههای ایرانی). چ اول. تهران امیرکبیر.
- ---------- (1393). گل به صنوبر چه کرد. چ دوم. ج 1. تهران : امیرکبیر.
- ---------- (1393 ). دختر نارنج و ترنج. چ سوم. ج 2. تهران: امیرکبیر.
- ایلیاده، میرچا (1387). اسطوره و رمز در اندیشۀ میرچا ایلیاده. ترجمۀ جلال ستاری. چ سوم. تهران: نشر مرکز.
- برفر، محمد (1389). آینۀ جادویی خیال (پژوهش در قصههای پریان). چ اول. تهران: امیرکبیر.
- بلتهایم، برونو (1392). افسون افسانهها. ترجمۀ اختر شریعتزاده. چ سوم. تهران: هرمس.
- بهار، مهرداد (1386). از اسطوره تا تاریخ. چ پنجم. تهران: چشمه.
------- (1389) پژوهشی در اساطیر ایران. پارۀ نخست. چ هشتم. تهران: آگاه.
- بیهقی، حسینعلی (1367). پژوهش و بررسی فرهنگ عامۀ ایران. چ دوم. مشهد: آستان قدس رضوی.
- پراپ، ولادیمیر(1371). ریشه هایتاریخیقصه‌ها یپریان .ترجمۀ فریدون
بدرهای. چ اول. تهران: توس.
بدرهای. چ اول. تهران: توس.
- پورنامداریان، تقی (1375). دیدار با سیمرغ (هفت مقاله در عرفان، شعر و اندیشۀ عطار). چ دوم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- جولائی، احمد و طاهره محبی (1381). «ساختارشناسی قصههای جنوب ایران».
مجموعهمقالات نخستین همایش ملی ایرانشناسی. ج 1. تهران: بنیاد ایرانشناسی. صص 499- 523.
مجموعهمقالات نخستین همایش ملی ایرانشناسی. ج 1. تهران: بنیاد ایرانشناسی. صص 499- 523.
- خدیش، پگاه (1388). «بازتاب و کارکردهای سحر و جادو در افسانههای سحرآمیز». مجلۀ ادبیات و علوم انسانی. س17. ش 56. صص 152- 165.
- لوفر دولاشو، مارگریت (1366). زبان رمزی قصههای پریوار. چ اول. تهران: توس.
- دماوندی، مجتبی (1388). جادو در اقوام، ادیان و بازتاب آن در ادب فارسی. چ دوم. سمنان: دانشگاه سمنان.
- سجادی، محمود (1381). «نگاهی به ادب مردمی در ایران (فرهنگ عامه)». کیهان فرهنگی. س 19. ش 188. صص 55-61.
- ستاری، جلال (1368). افسون شهرزاد. چ اول. تهران: توس.
- فرای، نورتروپ (1387). ادبیات و اسطوره (مجموعهمقالات اسطوره و رمز). ترجمۀ جلال ستاری. چ سوم. تهران: سروش.
- لانتیه، ژاک (1388). دهکدههای جادو. ترجمۀ مصطفی موسوی زنجانی. چ اول. تهران: جاودان خرد.
- کمپبل، جوزف (1387). قهرمان هزار چهره. ترجمۀ شادی خسروپناه. چ سوم. مشهد: گل آفتاب.
- کزازی، میرجلالالدین (1388). رؤیا، حماسه و اسطوره. چ پنجم. تهران: نشر مرکز.
-گلسرخی، ایرج (1377). تاریخ جادوگری. چ اول. تهران: نشر علم.
- مارزلف، اولریش (1371). طبقهبندی قصههای عامه. ترجمۀ کیکاووس جهانداری. چ اول. تهران: صدا و سیمای جمهوری اسلامی.
- موسیپور، ابراهیم (1387). دوازده+یک (سیزده پژوهش دربارۀ طلسم، تعویذ و جادو). گردآوری و ترجمۀ ابراهیم موسیپور. چ اول. تهران: کتاب مرجع.
- میرصادقی، جمال (1376). ادبیات داستانی. چ سوم. تهران: سخن.
- یونگ، کارل گوستاو (1387). انسان و سمبولهایش. ترجمۀ محمود سلطانی. چ ششم. تهران: جامی.
- --------------- (1390). چهار صورت مثالی. چ سوم. مشهد: آستان قدس رضوی.
