دوره 13، شماره 61 - ( 1404 )                   جلد 13 شماره 61 صفحات 126-93 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pournasrani S F, Zaker Jafari N. Ghasemabadi Dance from the Point of View of Alan Meriam's Functionalism with an Emphasis on the Function of Social Solidarity. CFL 2026; 13 (61) :93-126
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-74718-fa.html
پورنصرانی سیده فرخنده، ذاکر جعفری نرگس. رقص قاسم‌آبادی از دیدگاه کارکردگرایی آلن مریام با تأکید بر کارکرد هم‌بستگی اجتماعی. فرهنگ و ادبیات عامه. 1404; 13 (61) :93-126

URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-74718-fa.html


1- دانشگاه گیلان
2- دانشگاه گیلان ، nargeszakeri@yahoo.com
چکیده:   (163 مشاهده)
Copyright: © 2025 by the authors. Submitted for possible open access publication under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution (CC BY -NC) license https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/).
پیوند فرهنگی و زیستی مردان و زنان گیلان با فعالیت‌های شالی‌کاری باعث شده است تا آیین‌های آن‌ها نمایانگر الگوهای کاشت، داشت و برداشت باشد. رقص قاسم‌آبادی یکی از آن آیین‌های نمایشی است که فرصتی را برای تبادل محتوای مرتبط با جامعه، هماهنگی اقدامات میان اعضای گروه، قدرت ائتلاف و تثبیت ساختارهای گروهی فراهم می‌کند. به‌عبارتی علاوه‌بر نقش افراد در فرایند رقص، نتیجه و تأثیر اجراها در جامعه حائز اهمیت است. از این ‌رو، هدف از پژوهش حاضر پاسخ به اهمیت اجرای رقص قاسم‌آبادی و کارکرد آن برای ایجاد وحدت است. بر این مبنا از نظریۀ کارکردگرایی آلن مریام در بستر موسیقی‌شناسی قومی با تمرکز بر یکی از ده کارکردهای آن، یعنی کارکردِ هم‌بستگی از وجۀ موسیقی استفاده شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، نظری و از لحاظ ماهیت و روش تحقیق، توصیفی ـ تحلیلی است. شیوه گردآوری داده‌ها به‌صورت کتابخانه‌ای و میدانی با استفاده از روش مردم‌نگاری در منطقه، مشاهده، مصاحبه، ثبت و ضبط اطلاعات است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که رقص قاسم‌آبادی با نمایش مهارت‌های حرکتی و هنرهای دستی و با استفاده از ابزار در راستای هماهنگی با موسیقی بومی، شرایطی را تولید می‌کند که یکپارچگی اجتماع به‌وجود آید تا همۀ افراد (رقصندگان و تماشاگران) احساسات گوناگون ازجمله حس یک‌دست بودن اجتماع و موجودیت جامعه را تجربه کنند، زیرا رقص قاسم‌آبادی چه در فرم رسمی به شکل‌ رویدادها و چه در قالب غیررسمی و خودمانی فرصتی را برای عملکرد تک‌تک افراد به‌طور مستقیم در یک جمع فراهم می‌کند.

 
متن کامل [PDF 569 kb]   (65 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: هنرهای عامه
دریافت: 1403/1/28 | پذیرش: 1403/8/6 | انتشار: 1404/12/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.