دانشگاه جهرم ، a.mosaffa.jahromi@gmail.com
چکیده: (1978 مشاهده)
در ساختهای ارگاتیو در کوهمره سرخی انضمام مشاهده میشود که دستور زایشی اخیراً در قالب نظریۀ فاز و ساخت سازه بیبرچسب به توجیه آنها میپردازد. کوهمره سرخی دارای صورتهایی مانند «ام گفت» است که واژهبست تنها در صورت گذشته متعدی به قبل از فعل میچسبد. تولید این صورت و صورتهای مشابه در قالب حرکت V به T و انضمام قابل توجیه شده است. در این گویش V فاز تشکیل میدهد و T هم دارای مشخصه T است هم مشخصه فعلی. مشخصه فعلی عامل اصلی حرکت است. در مرحله بعد انضمام در مرحله پسانحوی و حذف مشخصهها صورت میگیرد. واژهبستها به صورت مشخصه قابل تعبیر هستند و V بهعنوان هسته فاز میتواند با آن انضمام حاصل کند. انضمام از طریق افزودهگری انجام میگیرد و برچسب چیزی که انضمام میشود نباید متفاوت از میزبان باشد. به موضوع در قالب ساخت سازه بیبرچسب نگاه شده است. حرکت به T در بخش نحو صورت میگیرد و انضمام در بخش منطقی صورت میگیرد. این پدیده در سایر زبانهای دنیا نیز مشاهده شده است. فاز بودن vP در ساختهای ارگاتیو میتواند دلیل تقابل ساختی آنها با سایر ساختها باشد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
زبان و گویش عامه دریافت: 1401/9/19 | پذیرش: 1402/2/25 | انتشار: 1402/3/1