Baharloo A, Fahimifar A. Aesthetic Elements in Qajar Popular Wall Paintings of the Prophet's Mi’raj (In Comparison with Those in Prints, Images of Lithography and Miniature). CFL 2017; 5 (13) :75-110
URL:
http://cfl.modares.ac.ir/article-11-659-fa.html
بهارلو علیرضا، فهیمیفر علیاصغر. عناصر زیباییشناختی در دیوارنگارههای قاجاری معراج پیامبر(ص) (تطبیق با تصاویر چاپ سنگی و نگارگری و تمرکز بر صحنۀ ملاقات شیر و پیامبر). فرهنگ و ادبیات عامه. 1396; 5 (13) :75-110
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-659-fa.html
1- دانشجوی دکتری هنر اسلامی
2- دانشیار گروه پژوهش هنر دانشکدۀ هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس.
چکیده: (9318 مشاهده)
دیوارنگاری در عصر قاجار، بسته به محل اجرا و مضمون آثار آن، شامل گونههای متعددی ازجمله انواع دیوارنگاری در ابنیۀ سلطنتی، خانههای شخصی، اماکن عمومی و اماکن مقدس و نیز عناوین دودمانی، حماسی، نفسانی و مذهبی است. همچنین دیوارنگارههای مذهبیِ آرامگاهها و بقاع متبرکه، خاصه آنهایی که موضوع معراج پیامبر(ص) را بازنمایی میکنند، در برخی بناهای این دوره مشاهده میشود. مراحل و منازل معراج پیامبر(ص) اگرچه به شیوههای مختلف در نگارگریها و چاپهای سنگی نمود یافته و دستمایۀ کار هنرمندان قرار گرفته، اما کمتر در رسانۀ کهنی مانند دیوارنگاری و نقاشیهای عامیانۀ قاجاری بررسی شده است. دیوارنگارهها از نظر ساختار و زیباییشناسی شاخصههایی دارند که دقت در آنها پرسشهایی را مطرح میسازد، ازجمله اینکه عناصر ساختاری و زیباییشناختیِ دیوارنگارههای قاجاری- که شمایل حضرت رسول را در معراج به تصویر کشیدهاند- کداماند؟ نحوۀ ترسیم و ارائۀ این عناصر چگونه بوده و وجه تشابه یا تمایز آنها با نمونههای مشابه در چاپ سنگی و نگارگری ادوار گذشته تا چه میزان است؟ حاصل این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی و تطبیقی انجام گرفته، بیانگر آن است که تعدد و میزان پراکندگی معراجنگارههای دیواری (همانند دیگر نقاشیهای مذهبی بقاع)، در استانهای شمالی بیشتر است و صحنۀ «ملاقات با شیر»، به دلیل گرایشات رایج شیعی، اهمیت و برتری دارد؛ اما در دو حوزۀ نگارگری و چاپ سنگی، مراحل و مراتب بیشتری از این واقعه تصویرسازی شده است. شیوۀ اجرا و تزیین، نحوۀ ترسیم عناصر و قلمگیری پیکرها، کیفیت رنگآمیزی، قدمت رسانه، ابعاد، و به طور کلی جزئیات و ظرایف تصویر، از دیگر مباحث قابل ذکر و تطبیق در این زمینه است. محوریت و مرکزیت پیکر و شخصیت پیامبر و حمد و ثناگویی ایشان در حین عروج، تناسب پوشش و آرایش عناصر در تناسب با ویژگیهای هر عصر، و نیز نبود تکنیک ژرفنمایی در کنار نمایش لحظۀ اوج رویداد با جنبههایی کمابیش حماسی، از اشتراکات هر سه حوزه شمرده میشود.
دریافت: 1394/9/1 | پذیرش: 1396/2/1 | انتشار: 1396/2/16