1- دانشیار گروه زبانشناسی همگانی، دانشگاه پیام نور
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران,
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
چکیده: (2185 مشاهده)
آرامستانها مکانهایی تاریخی و فرهنگی هستند که زبان و هویت مردگان را در بافت مشخصی بهنمایش میگذارند. گورنوشته را میتوان منبع بسیار غنی از اطلاعات زبانی درنظر گرفت که در مطالعات فرهنگی کمتر سخنی از آنها بهمیان آمده است. بنابراین، با هدف بررسی درونمایه و محتوای گورنوشته در خلال مطالعهای میدانی از ۹۱۵ گورنوشته (فارسی و ترکی) آرامستانهای تبریز عکسبرداری شد. سپس با بهرهگیری از تحلیل محتوا گورنوشتهها از منظر ابزارهای خرد و کلان بررسی شدند. بهدلیل درج نشدن تاریخ تولد در برخی از گورنوشتهها تاریخ وفات ۱۳۲۰ تا ۱۳۹۹ مدنظر بود. گرچه در نگاه اول بهنظر میرسد گورنوشتهها از منظر دارا بودن نام فرد متوفی، تاریخ وفات و تولد محتوایی یکسان دارند، ولی یافتههای تحقیق حاضر نشان از بهرهگیری ابزارهای کلان همچون هویت، علت فوت، پیام اخلاقی و ابزارهای خٌرد برای خلق محتوایی بدیع و منحصربهفرد متوفی دارد. از سوی دیگر یافتهها حاکی از حضور کمرنگ زبان ترکی در مضامین گورنوشتههای تبریز است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات عامه دریافت: 1399/11/11 | پذیرش: 1400/5/19 | انتشار: 1400/6/28