جستجو در:
دوره 9، شماره 39 - ( 1400 )
جلد 9 شماره 39 صفحات 282-251 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
The Tale of Shah Ismail and Arab Zangi from Neo-historicism Perspective. CFL 2021; 9 (39) :251-282
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-53969-fa.html
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-53969-fa.html
ابراهیمی آمنه. قصۀ شاه‌اسماعیل و عرب زنگی از دیدگاه تاریخگرایی نو. فرهنگ و ادبیات عامه. 1400; 9 (39) :251-282
دانشگاه علامه طباطبائی تهران ، amenehebrahimi@atu.ac.ir
چکیده: (2299 مشاهده)
برساخته شدن قصه های عامه از جهتی برآمده از تاریخی است که عامۀ مردم سعی دارند تا تلخی ها و گزندهایش را پس زنند و در دل قصه ها آن را به صورتی دلخواه مبدل کنند و خود را تسکین دهند. درپی چنین کشش و کوششی است که روایتی پدید می آید که دارای عناصری از گفتمانهای تاریخی و فراتاریخی/ آرمانی است. چنین مطالعه ای در عرصۀ متنیت‌پژوهی قصه ها را می توان با نظریات مطرح نقد ادبی و در اینجا با کاربست نظریۀ تاریخ گرایی نو تقویت کرد. تاریخ گرایان نو با مجموعه ای از کاربست ها گفتمان های مختلف ازجمله قدرت در عرصۀ سیاسی، گفتمانهای خاموش و مغلوب یا گفتمان های فرهنگی و غیره را بررسی می کنند. در اینجا قصۀ «شاه‌اسماعیل و عرب زنگی» براساس رویکرد تاریخگرایی نو و با روش تبیین تاریخی مطالعه شده است. این متن افزون بر سویه های مختلف گفتمان قدرت سیاسی تاریخ ایران که در عصر صفویه در پیوند با گفتمان ایدئولوژیک مذهبی قرار دارد و با نماد ذوالفقار رخ نموده است، از گفتمانِ اقلیت کرد در آن روزگار و دیگر گفتمان های اجتماعی و فرهنگی در زیست عامه ــ در آن مقطع و ورای آن زمان ــ نیز سخن میگوید.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات عامه
دریافت: 1400/2/8 | پذیرش: 1400/3/31 | انتشار: 1400/4/7
دریافت: 1400/2/8 | پذیرش: 1400/3/31 | انتشار: 1400/4/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |