عضو هیئت علمی دانشگاه شهیدباهنر کرمان
چکیده: (7873 مشاهده)
بلاگردانی یعنی انتقال غیرمستقیم شر و دور ریختن آن برای مدت معین یا زمان نامحدد. بشر فلسفههای گوناگونی برای مبارزه با شر داشت و برای مبارزه با آن از ابزارهای رایجی همچون انسان، اشیاء، حیوان و ... استفاده میکرد. در این مقاله سعی شده است با مراجعه به شاهنامۀ فردوسی، روشهای بلاگردانی بررسی شود. برای روشن شدن این امر، پس از ذکر مقدمهای دربارۀ بلاگردانی، دلیل رویآوری بشر به بلاگردانها و انواع بلاگردانی در شاهنامه بررسی شده است. بلاگردانی به دو شکل بیواسطه و باواسطه، یکی در داستان ضحاک و دیگری در داستان رستم و اسفندیار دیده میشود. این پژوهش به شکل بنیادی و بر پایۀ مطالعات کتابخانهای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
ادبیات عامه دریافت: 1392/9/15 | پذیرش: 1392/10/4 | انتشار: 1393/3/1