1- دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد جیرفت، دانشگاه آزاد اسلامی، جیرفت، ایران
2- استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی. ، aradfar@yahoo.com
3- استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد جیرفت، دانشگاه آزاد اسلامی، جیرفت، ایران
چکیده: (3565 مشاهده)
عامهسرودهها یکی از دلنشینترین گونههای ادبیات شفاهی در بین اقوام ایرانیاند که معرف روحیات، اندیشهها و افکار تودۀ مردم و برخاسته از نیازهای طبیعی و روزمرۀ آنها هستند. ترانهها و اشعار از شکلهای ادب عامه هستند و در حوزۀ جغرافیای فرهنگی این سرزمین گوناگونی دارند. عامهسرودهها در استان کرمان نیز با نامهای متعددی پراکنده شده و بیشتر در قالب دوبیتی سروده شدهاند و دارای اوزان عروضی هستند. دوبیتیهای رایج این خطه در مراسم مختلف، نامهایی همچون شرمه، اجاقبوس، بیرقی، خیلون، موردخوانی، آبادو، سرآسیابی، آیینو، بیابانی، کردیخوانی، حجلهگشون، غریبیخوانی، حنابندی، در حمومی و... دارند. این اشعار در حوزههای سرور، سوگ، کار، اشعار خواب و نوازش، لالاییها، ترانهبازیها، سرگرمی و نیایش قرار میگیرند. نگارندگان در این مقاله به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی و با روش کتابخانهای، تلاش
کردهاند تا علاوه بر معرفی سرودهای عامه و محلی استان کرمان، اشعار را بر اساس مضمون، تحلیل و طبقهبندی کنند تا زوایای فرهنگی و عناصر بومی نیز قابل دریافت باشد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فرهنگ عامه دریافت: 1399/4/20 | پذیرش: 1399/7/6 | انتشار: 1399/9/10