1- دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین ، zasgari199@gmail.com
2- دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی
3- دانشگاه قزوین
چکیده: (4172 مشاهده)
در اجرای کهنالگوی قربانی، عنصر قربانی با توجه به نوع فرهنگ، آیین، معیشت و... انتخاب میشده است و در ایران، گاو بهمنزلۀ اسطورهای کهن که از آغاز داستان آفرینش در اساطیر آیینی حضور دارد، شاخصترین چهره برای عمل قربانی است و در آیین مهرپرستی بهمثابۀ یکی از مهمترین مراسمات اجرا میشده است تا با ریخته شدن خون گاو، زمین به حیات دوباره برسد و با خوردن گوشت آن، پیروان این آیین به جاودانگی و نامیرایی رسند. پس از ظهور زرتشت به دلایلی مانندِ مقابله با نمادهای مهرپرستی، ترویج یگانهپرستی، لزوم یکجانشینی و توسعه تمدن، با قربانیکردن گاو بهشدت مقابله میشود و حراست و حمایت از گاو مورد توجه خاص زرتشت قرار میگیرد؛ اما با این همه، حتی در آیین زرتشت نیز روایتهای از قربانیکردن گاو گزارش شده است که از لزوم اجرای این عمل حکایت دارد و آن همانا کمک به باروری زمین و احیای چرخه حیات است؛ اما با این همه، برخورد زرتشت با قربانیکردن گاو، اسطوره جاودانگی و مسئله حفظ زمین را وارد عرصههای تازهتری از معنا میکند و مضامین اساطیری را با تعقل همراه میسازد. این جستار به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی و با توجه به نظریۀ یونگ، کهنالگوی قربانی گاو را در دو آیین مهرپرستی و زرتشتی بررسی و واکاوی کرده است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
اسطوره شناسی دریافت: 1398/8/16 | پذیرش: 1398/11/30 | انتشار: 1399/12/10