1- دانشجوی دکتری دانشگاه الزهرا ، z.saberi88@yahoo.com
2- دانشگاه الزهرا
3- دانشگاه خوارزمی
چکیده: (3888 مشاهده)
عجایبنامهنویسی سنتی نوشتاری است که از قرن پنجم تا قرن دوازدهم هجری آثاری از آن بهجا مانده است. انگاره بنیادین پژوهش حاضر این است که محتوای عجایبنامهای با تفکر اسطورهای پیوند دارد. برای ردیابی این مدعا، با کندوکاو بهشیوه توصیفی ـ تحلیلی در آثار بهجامانده از این سنت، ارتباط اندیشه عجایبنویس با تفکر اسطورهای نشان داده شده است. خیالورزی جمعی در عجایبنامه به تولید گزارههایی انجامیده است که با وجود ادعای مؤلفان درباره ارائه روشها و موضوعات عینی و حقیقی، با بنمایههای شبهاساطیری پیوند مییابد. این بنمایهها، ذیل مباحث تعلیلهای شبهاسطورهای، تبدیل و وحدت اسطورهای، تکرار اسطورهای و تقابل اسطورهای بازنمایی شده است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات عامه دریافت: 1398/6/16 | پذیرش: 1398/11/29 | انتشار: 1399/12/10