استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
چکیده: (16754 مشاهده)
حیدر و سَمنبر از داستانهای عامۀ ایرانی است که در زمان حکومت صفوی شکل گرفته است. این داستان از همان زمان شکلگیری به صورت شفاهی یا نوشتاری با روایتهای گوناگون بین اقوام مختلف ایران رایج بوده است. هریک از روایتهای منظوم این داستان در بلوچی به بیش از 200 مصراع1 میرسد. یکی از روایات آن را در دورۀ قاجار، شاعری به نام ملکدینار میرواری سروده و روایت دیگر را نیز به احتمال زیاد در همین زمان شاعری گمنام به نظم درآورده است. شاعران بلوچ در عین اینکه از نظر درونمایه و ساختار به اصل منظومۀ فارسی نظر داشتهاند، به برخی از حوادث رنگ بومی داده و نیز بعضی از رسوم سنتی بلوچها را به آن افزودهاند. سبب ماندگاری این داستان در میان مردم بلوچ، افزونبرجذابیت داستان، اجرای خنیاگران بلوچ بوده است که آن را همراه با ساز و موسیقی میخواندهاند.
دریافت: 1393/7/8 | پذیرش: 1394/7/26 | انتشار: 1394/12/1